เราเป็นคนความอดทนสูงมากค่ะ ด้วยความที่เเม่เลี้ยงเราเเบบเหมือนระบบทหาร คือต้องอดทน อดกลั้น มากๆ บางครั้งเราก็ดีใจนะคะที่เราเป็นคนมีความอดทนสูง เเต่  อีกมุมนคงเราก็สงสารตัวเอง เคยถามตัวเองว่า’’จะทนอะไรนักหนา’’  ‘’พูดบ้าง เเย้งบ้าง’’ ‘’ ไม่ต้องรักษาน้ำใจรักษาหน้าคนอื่นนัก’’ .... เเต่เราก็ทำไม่ได้
  เราเลยอดทนมาตลอด จนบางครั้งอยู่ๆก็ต้องไปร้องไห้คนเดียว ร้องหนักมาก ร้องเหมือนใครตาย ร้องเเบบทุกเรื่องมันไหลออกมาหมดพร้อมกัน  พอร้องเสร็จเราก็โอเคขึ้น
   เป็นเเบบนี้มาตั้งเเต่เด็ก เเม่ไม่เคยรู้เลย เเต่เราไม่โทษเเม่นะคะ เรารู้ว่าเเม่เค้าหวังดีกับเรา เเต่เราโทษตัวเองมากกว่าที่ไม่ยอมหาทางออกดีๆ ....
    เราก็นึกไม่ออกเหมือนกันว่าเราจะทำยังไง