สัพเพสังขารเป็นอนิจจัง
สัพเพธรรมาอนัตตาติ

ไม่มีตรงไหนเลย ที่สรุปออกมา ว่า
สัพเพสังขาราทุกขัง
สัพเพธรรมาทุกขัง

มีแต่พวกปัญญาทรามที่ไปตีความแบบนั้น

อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
หมายความว่า
วิญญาณเป็นทุกข์เพราะไปรู้สังขารเป็นอนิจจัง
วิญญาณเป็นทุกข์เพราะไปรู้สังขารเป็นอนัตตา
ไม่ได้หมายความว่า
วิญญาณเป็นทุกข์เพราะสังขารเป็นทุกข์

ชาวบ้านเขาไม่อ่านตำราเขาก็รู้ว่าใจเป็นทุกข์
สังขารไม่เป็นทุกข์
พ่อแม่พี่น้องคุณตายเขานอนอยู่บนเมรุถูกไปเผา ศพไม่ได้ทุกข์เลย
ตัวคุณทุกข์นั่งร้องห่มร้องไห้ แล้วไปบอกว่าศพคนตายเป็นทุกข์
ธรรมะง่ายแบบเห็นทุกวันก็ไม่เข้าใจแบบนี้เขาเรียกว่าปัญญาทราม

สังขารขันธ์หมายถึงกองสังขาร
เปรียบเหมือนกองขยะ ที่สุมอยู่ในบ้านตน
กองขยะเป็นทุกข์ตรงไหน
ตนเป็นทุกข์แทนกองขยะทำไม
ขนมันไปทิ้งทำไม
แค่นี้ คิดไม่เป็น ปัญญาทรามมากเลย
ไม่มีตรงไหนเลยที่บอกว่าสังขารเป็นทุกข์ไปตีความโวหารแบบผิดๆๆ

ธาตุ4เป็นอนิจจังเป็นอนัตตา
ธาตุ4มันทุกข์ตรงไหน มันมาร้องห่มร้องไห้มาบอกคุณหรือว่าธาตุ4มันทุกข์
คุณไปรู้ในความเป็นอนิจจัง เป็นอนัตตา ใจคุณก็เลยเป็นทุกข์
ปฏิจสมุปบาท อริยสัจจ4 ก็ผุดขึ้นมาที่ใจตนเอง
ไม่ได้ไปผุดที่สังขารเลย
ปฏิจสมุปบาท อริยสัจจ4 ง่ายๆแบบนี้ไม่รู้จัก ปัญญาทรามมากเลย

ตนคิด จเตนาคิด อยาก ทยานอยาก
เมื่อตนไม่ได้ตามที่คิด ตามที่อยาก ก็มีใจเป็นทุกข์
ตาทุกข์ตรงไหน
หูทุกข์ตรงไหน
จมูกทุกข์ตรงไหน
ลิ้นทุกข์ตรงไหน
กายทุกข์ตรงไหน
ใจทุกข์ตรงไหน
ถ้าใจไม่ทุกข์
อายตนะ12ก็ไม่ทุกข์
ธรรมะเกิดขึ้นทุกวัน คุณไม่รู้จัก
แบบนี้เขาเรียกว่าปัญญาทรามจริงๆๆเลย