.....ตั้งชื่อยาวเป็นกิโลเมตรเศษเลย กะรีวิวยาว ๆ ครั้งแรก ของตัวเอง กับการเดินทางท่องต่างแดน ( ที่จริงแล้วไปมาหลายที่ แต่ขี้เกียจ 55555 ) รอบนี้ กับเส้นทางการบินใหม่ของไทยแอร์เอเซีย ภูเก็ต ปีนังดินแดนแห่งวัฒนธรรมที่ผูกพันใกล้ชิดกะชาวภูเก็ต ด้วยความที่ทำงานเป็นไกด์ท้องถิ่น เคยได้ยินเรื่องราวความสมัพันธ์ระหว่างภูเก็ตกับปีนังมาก็มาก เลยอยากไปเห็นและเรียนรู้ในสถานที่จริง พร้อมหาคำตอบว่า ตึกชิโน โปรตุกีสน่ะมีจริงไหม อะไรคือ อาหารเพอรานากัน แล้วทำไมมันถึงสูญหายไปจากภูเก็ต และอยากไปดูว่า ทำไม๊ ทำไม ภูเก็ต ปีนังนั้นคล้ายกัน แต่เขากลับได้รางวัล มรดกโลกไปแล้ว ไปค้นหาความจริงต่าง ๆ กันที่เกาะปีนังเลยจ้ะ
......กำหนดการเดินทาง ตั้งเอาไว้ในวันที่ 5-6-7-8 กรกฎา ตั้งใจไปร่วมงาน World Heritage Celebration Penang ครบรอบสิบปีที่ปีนังได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก โดยปีนังได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกเมื่อวันที่ 7 กรกฎาคม 2008 จึงขอไปร่วมแจมซักนิด ในฐานะ เมืองที่มีวัฒนธรรมเดียวกัน

.....ผมเดินทางจากภูเก็๖ตอนเย็นของวันที่ 5 กค. ครับ เป็นเวลาที่ไม่สวยเอาซะเลย เพราะเครื่องออกตอนสองทุ่มกว่า ไปถึงปีนัง ซึ่งเวลาเค้าเร็วกว่าบ้านเรา 1  ชั่วโมง ก็กะดดยประมาณห้าทุ่มเศษ แต่ไฟลท์เจ้ากรรมดันเลื่อนอีก เลยไปถึงปีนังเอาซะเกือบตีหนึ่ง ทำให้ต้องเสียค่าโรงแรมเพิ่มไปหนึ่งคืนโดยไม่จำเป็น  

.....ปัญหาเกิดละทีนี้ เพราะผมไปช่วงที่ EXTRA TIME ของแทกซี่ โดยปกติ ถ้าเรานั่งแทกซี่จากสนามบินไปเมืองจอร์จทาวน์ เมืองเก่ามรดกโลก จะเสียค่าใช้จ่ายประมาณ 20 ริงกิต สำหรับ GRAB ( แต่เรียกยากได้แรง ) หรือ 40 ริงกิต สำหรับ แทกซี่มิเตอร์ แต่พอเลยเที่ยงคืน ค่าแทกซี่กลับเพ่ิมไปเป็น 67 ริงกิต ซึ่งผมเห็นว่าแพงมากสำหรับระยทาง 25 กิโลเมตร แต่ทำไงได้ล่ะครับ

.....ผมเลือกที่พักแนว กิ๊ฟเก๋ยูเรกา บน ถ. อาร์เมเนียน ใจกลางเมืองเกาจอร์จทาวน์ อารมณ์ประมาณ นอนที่ถ.ถลาง ภูเก็ต ยังไงยังงั้น แต่ที่พักแนวกิ๊บเก๋ เค้าจะมีเวลาให้เข้า Check in จำกัด มาถึงหน้าโรงแรม อ้าว ปิดเงียบ แล้วจะนอนไหนละนั่น เดือดร้อนน้องแทกซี่โทรตามเจ้าหน้าที่มาเปิดประตูให้อีก วิบากกรรมค่ำคืนแรกจึงจบลง

.....สำหรับโรงแรมที่ผมเข้าพัก ชื่อ Armenian Suite Hotel โดยจองผ่านเวปจองโรงแรมชื่อดังที่เหล่า แบคแพค ใช้กัน ขอบอกว่า " ผิดหวังบรรลัย " ภาพที่สวยในเวป ไม่ตรงความเป็นจริงแม้แต่น้อย ห้องใหญ่ก็จริง แต่เครื่องใช้พื้นฐาน สบู่ แชมพู ผ้าเช็ดตัว น้ำดื่ม อะไรก็ไม่มี อาหารเช้าก็ไม่มี สแนคเล็ก ที่บอกว่าจะมีให้ก็ไม่มี จะดีแก็แต่อยู่กลางเมืองเก่าเท่านั้น ซึ่งเมื่อความจริงปรากฎอีกวัน โรงแรมทรง Modern ที่ผมตั้งใจจะจองก่อน อยู่ถัดจากโรงแรมนี้ไปเพียง 300 เมตร สำหรับเงิน 4000 เศษกับความฮิปที่อยากได้ ถือว่าแพงมากเลยทีเดียว

ภาพตัวเมืองจอร์จทาวน์ ปีนังครับ