ตะวันสาดส่องแสงส้มแดงจ้า
เครื่องบอกวัดเวลา...ทำหน้าที่
เข็มยาว-สั้นทำงานถ้าถ่านมี
ไม่รอรีวิ่งซนอยู่บนลาน

เพื่อปากท้องร้องสั่งทั้งออดอ้อน
จากรังนอนนกกา...หาอาหาร
คนหาเช้ากินค่ำต้องทำงาน
ออกจากบ้านชานเรือนเหมือนทุกคราว

แสงสาดสีรังรองของวันใหม่
ฟ้ากว้างไกลใช่มีแค่สีขาว
สิ่งใดใด...ในโลกหล้าหายืนยาว
เดี๋ยวร้อนหนาวปรวนแปรไม่แน่นอน

วิถีชนคนธรรมดา...นกกานั้น
เหมือนตะวันฉายสาดไม่อาจซ่อน
ความหิวโหย,ห่วงหาเอื้ออาทร
หนาวหรือร้อนไม่รู้สิ้นหยุดดิ้นรน

GREEN CURRY