คบกับผู้หญิงคนนึงมา6ปีกว่าๆ เคยคิดนะว่าคนนี้แหละคนสุดท้ายของชีวิต
-ตอนแรกคบกัน เราไม่ได้คิดอะไรไม่ได้คิดถึงฐานะทางบ้านเขานะ เรารักที่เขาเป็นเขา รักทีเขายอมคบกับเราทั้งๆที่เราไม่ใช่ผู้ชาย
-ตอนเรียนเราอยู่ด้วยกันมาตลอด จนเราเรียนจบมีงานทำ เราก็ไม่อยากย้ายไปไหน อยากทำงานไกล้ๆเขา เพราะเขาเรียนอยู่เขาเรียนครู5ปี แต่เราเรียนกฏหมาย4ปี เราก็รักกันและมีความสุขดี เราทำงานยอมรับนะมีคนเข้ามาแต่เราพร้อมปฏิเสธทุกคนไปเพราะเรามีแฟนแล้ว
-พอมาวันนึงเขาเรียนจบ เขาไม่ทำอะไรเพราะต้องอ่านหนังสือสอบเต็มๆ6เดือน เราก็คอยช่วย หาข้าวให้กิน ทำงานบ้านทุกอย่าง ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เขาได้เต็มที่กับการอ่านหนังสือ คอยให้กำลังใจตลอด
แต่....พอเขาสอบติดนะปีแรกเขาก็ยังรักเรากล้าบอกทุกคนว่าเราเป็นแฟนเขา เพื่อนที่ รร ถามก็บอกว่าเป็นแฟนกัน และเราก็มีความสุขนะ
แต่พอมาวันนึงเขาทำงานได้ปีกว่าๆ เขาเริ่มเปลี่ยนไป
1.ไม่ถาม ว่าเราทำอะไรกินข้าวหรือยัง ทำงานเป็นงัยบ้าง >>แต่ก่อนเขาจะถาม
2.กลับจาก รร ก็เสียบหูฟัง ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ถามว่าคุยกับใครก็บอกว่าเพื่อน
3.เอาโทรสับเข้าห้องน้ำไปเล่นอะไรกับใครไม่รู้
4.ไม่สนใจว่าเราจะหิวข้าวไหมกินข้าวหรือยัง
5.เคยนอนกอดกัน...แต่พักหลังไม่เลย
6.เปลี่ยนรหัสโทรสับ ไลน์ เฟส ลบรูปเราออกจาก IG
7.ไม่ยอมโพสรูปคู่ ไม่แท็ค ไม่เปิดเผย
8.วันสำคัญต่างๆมันหายไปหมด
****เราถามว่าทำไมทำแบบนี้
==คำตอบคือ เป็นครูต้องเป็นแบบอย่างให้เด็ก เราก็เข้าใจ
พอมาวันนึงเราจับได้ว่าเขามีคนอื่นขาคุยกับผู้ชาย ทั้งๆที่แต่ก่อนบอกไม่ชอบไม่เอาเด็จขาด แต่ที่ไหนได้@หาผู้ชาย@หาตำรวจทหารครู
เราพูดไม่ออกจุก เจ็บ เราถามทำไมถึงทำกับเราแบบนี้ทั้งๆที่เราซื้อสัตย์กับเธอมาตลอด ทำเพื่อเธอทุกอย่าง ช่วยเหลือเธอทุกอย่าง **เขาตอบกลับมาว่าเขาหมดรักเราแล้ว พูดแบบหน้าซื่อๆไม่มีแม้แต่เยื้อใย เราจับโทรศัพเขาเขาก็ใช้คำว่าอย่า
**
เราจึงบอกงั้นเราเลิกกัน แต่ความเป็นจริงคือเรายังรักเขา วันต่อมาเราจึงไปขอคืนดีกับเขาทั้งๆที่เขาผิดเขานอกใจ ก็เพราะคำว่ารักคำเดียว ***เขาบอกกลับว่า มันไม่เหมือนเดิมแล้ว มันกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว ****
เราจึงตัดสินใจจะย้ายออกจากเขา แต่เราขอเวลลาเพราะเรายังทำงานอยู่แถวนั้น เราทนอยู่กับเขาด้วยความเจ็บปวด1เดือนเต็มๆ ทุกคืนเรานอนร้องให้ แต่เขานอนยิ้ม นอนคุยกับใครต่อใครไม่รู้ในเฟส ในไลน์
สุดท้ายช่วงเดือน มิ.ย 61 เราตัดสินใจลาออกจากงาน ย้ายที่อยู่ คือช่วงชีวิต พังไม่เป็นชิ้นดี ความรัก การงาน พังทุกอย่าง กว่าจะก้าวข้ามได้แต่ละวัน กินข้าวไม่ได้เป็นเดือน ผอมโทรม ทุกวันนี้เราก็ยอมรับนะว่าเรายังตัดเขาไม่ได้ แต่เราก็พยายามทุกวัน แต่ก็นะ.....😩😩😩
😭เราจึงเกิดคำถามขึ้นมาในใจว่า😭
1.มีไหมใครที่รักเราจริงๆในแบบของเรา
2.ทุกคนได้ดีแล้วต้องทิ้งคนที่เคยเคียงข้างหรอ
3.การที่เราทำดี เราซื่อสัตย์ เราเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย มันไม่ได้ช่วยอะไรเลยหรอ
4.เราผิดใช่ไหมที่เราไม่ได้เกิดมาเป็นผู้ชาย
😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭🤣🤣
กว่าจะลืมมันไม่ง่ายเลยใช่ไหม?
-ตอนแรกคบกัน เราไม่ได้คิดอะไรไม่ได้คิดถึงฐานะทางบ้านเขานะ เรารักที่เขาเป็นเขา รักทีเขายอมคบกับเราทั้งๆที่เราไม่ใช่ผู้ชาย
-ตอนเรียนเราอยู่ด้วยกันมาตลอด จนเราเรียนจบมีงานทำ เราก็ไม่อยากย้ายไปไหน อยากทำงานไกล้ๆเขา เพราะเขาเรียนอยู่เขาเรียนครู5ปี แต่เราเรียนกฏหมาย4ปี เราก็รักกันและมีความสุขดี เราทำงานยอมรับนะมีคนเข้ามาแต่เราพร้อมปฏิเสธทุกคนไปเพราะเรามีแฟนแล้ว
-พอมาวันนึงเขาเรียนจบ เขาไม่ทำอะไรเพราะต้องอ่านหนังสือสอบเต็มๆ6เดือน เราก็คอยช่วย หาข้าวให้กิน ทำงานบ้านทุกอย่าง ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เขาได้เต็มที่กับการอ่านหนังสือ คอยให้กำลังใจตลอด
แต่....พอเขาสอบติดนะปีแรกเขาก็ยังรักเรากล้าบอกทุกคนว่าเราเป็นแฟนเขา เพื่อนที่ รร ถามก็บอกว่าเป็นแฟนกัน และเราก็มีความสุขนะ
แต่พอมาวันนึงเขาทำงานได้ปีกว่าๆ เขาเริ่มเปลี่ยนไป
1.ไม่ถาม ว่าเราทำอะไรกินข้าวหรือยัง ทำงานเป็นงัยบ้าง >>แต่ก่อนเขาจะถาม
2.กลับจาก รร ก็เสียบหูฟัง ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ถามว่าคุยกับใครก็บอกว่าเพื่อน
3.เอาโทรสับเข้าห้องน้ำไปเล่นอะไรกับใครไม่รู้
4.ไม่สนใจว่าเราจะหิวข้าวไหมกินข้าวหรือยัง
5.เคยนอนกอดกัน...แต่พักหลังไม่เลย
6.เปลี่ยนรหัสโทรสับ ไลน์ เฟส ลบรูปเราออกจาก IG
7.ไม่ยอมโพสรูปคู่ ไม่แท็ค ไม่เปิดเผย
8.วันสำคัญต่างๆมันหายไปหมด
****เราถามว่าทำไมทำแบบนี้
==คำตอบคือ เป็นครูต้องเป็นแบบอย่างให้เด็ก เราก็เข้าใจ
พอมาวันนึงเราจับได้ว่าเขามีคนอื่นขาคุยกับผู้ชาย ทั้งๆที่แต่ก่อนบอกไม่ชอบไม่เอาเด็จขาด แต่ที่ไหนได้@หาผู้ชาย@หาตำรวจทหารครู
เราพูดไม่ออกจุก เจ็บ เราถามทำไมถึงทำกับเราแบบนี้ทั้งๆที่เราซื้อสัตย์กับเธอมาตลอด ทำเพื่อเธอทุกอย่าง ช่วยเหลือเธอทุกอย่าง **เขาตอบกลับมาว่าเขาหมดรักเราแล้ว พูดแบบหน้าซื่อๆไม่มีแม้แต่เยื้อใย เราจับโทรศัพเขาเขาก็ใช้คำว่าอย่า
เราจึงบอกงั้นเราเลิกกัน แต่ความเป็นจริงคือเรายังรักเขา วันต่อมาเราจึงไปขอคืนดีกับเขาทั้งๆที่เขาผิดเขานอกใจ ก็เพราะคำว่ารักคำเดียว ***เขาบอกกลับว่า มันไม่เหมือนเดิมแล้ว มันกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว ****
เราจึงตัดสินใจจะย้ายออกจากเขา แต่เราขอเวลลาเพราะเรายังทำงานอยู่แถวนั้น เราทนอยู่กับเขาด้วยความเจ็บปวด1เดือนเต็มๆ ทุกคืนเรานอนร้องให้ แต่เขานอนยิ้ม นอนคุยกับใครต่อใครไม่รู้ในเฟส ในไลน์
สุดท้ายช่วงเดือน มิ.ย 61 เราตัดสินใจลาออกจากงาน ย้ายที่อยู่ คือช่วงชีวิต พังไม่เป็นชิ้นดี ความรัก การงาน พังทุกอย่าง กว่าจะก้าวข้ามได้แต่ละวัน กินข้าวไม่ได้เป็นเดือน ผอมโทรม ทุกวันนี้เราก็ยอมรับนะว่าเรายังตัดเขาไม่ได้ แต่เราก็พยายามทุกวัน แต่ก็นะ.....😩😩😩
😭เราจึงเกิดคำถามขึ้นมาในใจว่า😭
1.มีไหมใครที่รักเราจริงๆในแบบของเรา
2.ทุกคนได้ดีแล้วต้องทิ้งคนที่เคยเคียงข้างหรอ
3.การที่เราทำดี เราซื่อสัตย์ เราเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย มันไม่ได้ช่วยอะไรเลยหรอ
4.เราผิดใช่ไหมที่เราไม่ได้เกิดมาเป็นผู้ชาย
😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭🤣🤣