มีเพื่อนที่ดีหลายคนเลยนะ เเต่มีเพื่อนที่ดีที่สุดคนนึง(ใช้ชื่อ A )
ตอนนี้เขาอยู่อีกโรงเรียนนึงเเล้ว ปกติหลังกลับมาจากโรงเรียนผมก็จะคุยกับเขาทางดิสคอร์ด(ทางเสียง) จนวันนึงเขาพูดว่า"วันนึงเราอาจจะหายไปจากดิสคอร์ด เเละก็หายไปเลย" ตอนนี้เครียดมาก เพราะเขาพึ่งจะเปิดเทอมซึ่งผมเปิดก่อนนานเเล้ว ผมกลัวว่าเขาจะหายไปจริงๆ ผมเครียดมากจนร้องไห้ เพราะเราผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะ เขาเป็นคนตลก มึนๆ อึนๆ บ๋องๆหน่อย ไลน์ไปยังไม่อ่านเลย ตอนเขียนกระทู้นี้ผมก็ร้องไห้ เพราะกลัว...กลัวว่าเขาจะหายไป ผมควรทำยังไงดี ผมเป็นคนร่าเริงนะ เเต่ที่โรงเรียน ณ ปัจจุบันนี้ ไม่มีใครที่นิสัยเหมือนเพื่อนเก่าเลย เพราะเวลากินข้าวก็ไปกินกับเพื่อนเก่าที่เคยอยู่ห้องเดียวกัน ไม่เคยไปกินข้าวกับเพื่อนใหม่เลย ผมพยายามเปิดใจเเล้วเเต่ก็ทำไมได้ ไม่ใช่ว่าไม่โอเคนะ เเต่คือมัน...บอกยาก มันโหวงเหวงตลอดเวลาตอนที่คิดถึงเพื่อน เวลามีอะไรก็จะคิดถึง A และเพื่อนเก่าตลอดเลย เวลาหาเพื่อนไม่เจอก็จะกินข้าวคนเดียวถึงเเม้โต๊ะเพื่อนใหม่จะอยู่ข้างๆก็ตาม ผมเครียดมากเลย ทำยังไงดีครับ
คิดถึงเพื่อนเก่าจนร้องไห้
ตอนนี้เขาอยู่อีกโรงเรียนนึงเเล้ว ปกติหลังกลับมาจากโรงเรียนผมก็จะคุยกับเขาทางดิสคอร์ด(ทางเสียง) จนวันนึงเขาพูดว่า"วันนึงเราอาจจะหายไปจากดิสคอร์ด เเละก็หายไปเลย" ตอนนี้เครียดมาก เพราะเขาพึ่งจะเปิดเทอมซึ่งผมเปิดก่อนนานเเล้ว ผมกลัวว่าเขาจะหายไปจริงๆ ผมเครียดมากจนร้องไห้ เพราะเราผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะ เขาเป็นคนตลก มึนๆ อึนๆ บ๋องๆหน่อย ไลน์ไปยังไม่อ่านเลย ตอนเขียนกระทู้นี้ผมก็ร้องไห้ เพราะกลัว...กลัวว่าเขาจะหายไป ผมควรทำยังไงดี ผมเป็นคนร่าเริงนะ เเต่ที่โรงเรียน ณ ปัจจุบันนี้ ไม่มีใครที่นิสัยเหมือนเพื่อนเก่าเลย เพราะเวลากินข้าวก็ไปกินกับเพื่อนเก่าที่เคยอยู่ห้องเดียวกัน ไม่เคยไปกินข้าวกับเพื่อนใหม่เลย ผมพยายามเปิดใจเเล้วเเต่ก็ทำไมได้ ไม่ใช่ว่าไม่โอเคนะ เเต่คือมัน...บอกยาก มันโหวงเหวงตลอดเวลาตอนที่คิดถึงเพื่อน เวลามีอะไรก็จะคิดถึง A และเพื่อนเก่าตลอดเลย เวลาหาเพื่อนไม่เจอก็จะกินข้าวคนเดียวถึงเเม้โต๊ะเพื่อนใหม่จะอยู่ข้างๆก็ตาม ผมเครียดมากเลย ทำยังไงดีครับ