สวัสดีครับ ผมไม่แน่ใจว่ากระทู้ตั้งคำถามของผมจะ TAG ไปถูกห้องหรือไม่ ต้องขออภัย ณ ตรงนี้ด้วยครับ.
มาเข้าเรื่องกันเลย ตาม Topic ที่ผมตั้งคำถาม ผมอยากได้คำแนะนำจากหลายๆท่านที่เคยเป็นและเป็นอยู่เหมือนผม ท่านมีวิธีการอย่างไรที่จะหลีกเลี่ยง ลด หรือ เลิก พฤตกรรมที่ทำให้ตัวเองตกอยู่ในสภาพเครียด หดหู่ กลัวว่าตัวเองจะไม่เป็นที่ยอมรับของกลุ่มคน
ผมขออธิบายตัวผมเองก่อนนะครับ โดยพื้นฐานแล้ว ผมเติบโตมาแบบคนที่ค่อนข้าง “ขี้อาย” “ไม่กล้าเสนอความคิดเห็น” ต่อส่วนรวม หรือ กระทั่งการสั่งอาหารที่จะต้องยกมือเรียกพนักงานเสิร์ฟยังไม่ค่อยมั่นใจเลยครับ.. อ่อ..อีกอันก็คือ "ขาดความมั่นใจตัวเอง" ผมเข้าใจตัวเองในระดับหนึ่ง เข้าใจว่า "ทำไมตัวเองถึงมีคุณสมบัติแย่ๆแบบนี้" เข้าใจว่ามันเกิดมาจากอะไร แต่ก็เท่านั้นครับ.. มันไม่สำคัญอะไรเลยถ้าหากผมไม่สามารถแก้ไขให้หายขาดได้
เพราะตัวผมในปัจจุบันและตัวผมในอดีต ค่อนข้างแตกต่างกันมาก แต่ยังคงนิสัยพื้นฐานที่ติดตัวมาไม่หายขาด ผมในปัจจุบัน ค่อนข้างจะเป็นคน กวนประสาท ( ออกแนวตลก ) แต่ต้องกับคนที่สนิทถึงจะรับรู้นะครับ ในบางครั้งก็กล้าทำอะไรแปลกๆ ซึ่งนั่นก็ทำให้ผมภูมิใจตัวเองมาก แต่ว่าหลายๆครั้งผมสลัดนิสัยเหล่านั้นออกไม่ได้สักที หลายครั้งผมปล่อยให้คนอื่นกระทำต่อผมได้ตลอดเวลา แต่เมื่อผมทำเช่นเดียวกันกับพวกเขาจนคนอื่นรู้สึกแย่ ผมกลับเป็นฝ่ายที่คิดมากจนนอนไม่หลับ หรือรู้สึกผิดจนอยากจะหนีหรือแก้ไข ยอมเสียเปรียบ ในทุกๆเรื่องเพื่อหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับปัญหา ผมไม่ชอบการมีปัญหากับเพื่อนร่วมงานสักเท่าไหร่ครับ มันแย่.. ในความเป็นจริงพวกเขาอาจจะไม่คิดอะไรเลยก็ได้ แต่เป็นผมที่กลับเอาเรื่องเหล่านั้นมาคิดมากคนเดียว เจ็บคนเดียวซะงั้น
ผมเหนื่อยแล้วกับนิสัยคิดมากของผม แต่ก็อดไม่ได้สักที มีใครเป็นแบบผมบ้างไหม แล้วจัดการกับมันอย่างไร แชร์ เล่า หรือ ระบายสู่กันฟังได้นะครับ.
จัดการกับความรู้สึกคิดมากแคร์มากจนเสียเปรียบอย่างไรกันครับ?
มาเข้าเรื่องกันเลย ตาม Topic ที่ผมตั้งคำถาม ผมอยากได้คำแนะนำจากหลายๆท่านที่เคยเป็นและเป็นอยู่เหมือนผม ท่านมีวิธีการอย่างไรที่จะหลีกเลี่ยง ลด หรือ เลิก พฤตกรรมที่ทำให้ตัวเองตกอยู่ในสภาพเครียด หดหู่ กลัวว่าตัวเองจะไม่เป็นที่ยอมรับของกลุ่มคน
ผมขออธิบายตัวผมเองก่อนนะครับ โดยพื้นฐานแล้ว ผมเติบโตมาแบบคนที่ค่อนข้าง “ขี้อาย” “ไม่กล้าเสนอความคิดเห็น” ต่อส่วนรวม หรือ กระทั่งการสั่งอาหารที่จะต้องยกมือเรียกพนักงานเสิร์ฟยังไม่ค่อยมั่นใจเลยครับ.. อ่อ..อีกอันก็คือ "ขาดความมั่นใจตัวเอง" ผมเข้าใจตัวเองในระดับหนึ่ง เข้าใจว่า "ทำไมตัวเองถึงมีคุณสมบัติแย่ๆแบบนี้" เข้าใจว่ามันเกิดมาจากอะไร แต่ก็เท่านั้นครับ.. มันไม่สำคัญอะไรเลยถ้าหากผมไม่สามารถแก้ไขให้หายขาดได้
เพราะตัวผมในปัจจุบันและตัวผมในอดีต ค่อนข้างแตกต่างกันมาก แต่ยังคงนิสัยพื้นฐานที่ติดตัวมาไม่หายขาด ผมในปัจจุบัน ค่อนข้างจะเป็นคน กวนประสาท ( ออกแนวตลก ) แต่ต้องกับคนที่สนิทถึงจะรับรู้นะครับ ในบางครั้งก็กล้าทำอะไรแปลกๆ ซึ่งนั่นก็ทำให้ผมภูมิใจตัวเองมาก แต่ว่าหลายๆครั้งผมสลัดนิสัยเหล่านั้นออกไม่ได้สักที หลายครั้งผมปล่อยให้คนอื่นกระทำต่อผมได้ตลอดเวลา แต่เมื่อผมทำเช่นเดียวกันกับพวกเขาจนคนอื่นรู้สึกแย่ ผมกลับเป็นฝ่ายที่คิดมากจนนอนไม่หลับ หรือรู้สึกผิดจนอยากจะหนีหรือแก้ไข ยอมเสียเปรียบ ในทุกๆเรื่องเพื่อหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับปัญหา ผมไม่ชอบการมีปัญหากับเพื่อนร่วมงานสักเท่าไหร่ครับ มันแย่.. ในความเป็นจริงพวกเขาอาจจะไม่คิดอะไรเลยก็ได้ แต่เป็นผมที่กลับเอาเรื่องเหล่านั้นมาคิดมากคนเดียว เจ็บคนเดียวซะงั้น
ผมเหนื่อยแล้วกับนิสัยคิดมากของผม แต่ก็อดไม่ได้สักที มีใครเป็นแบบผมบ้างไหม แล้วจัดการกับมันอย่างไร แชร์ เล่า หรือ ระบายสู่กันฟังได้นะครับ.