แม่เราอายุ40 คือปกติเขาก็เป็นคนขี้โมโหมากๆอยู่แล้วเวลาทำอะไรไม่ถูกใจเขาก็จะตะคอกใส่เราพอเราโกรธหงุดหงิดแล้วพูดว่าเขาทำไมต้องโกรธด้วยเขาก็บอกเราว่าเขาตะคอกตอนไหน ทั้งๆที่เมื่อกี้เขากระแทกของไปมาแท้ๆๆ
แล้ววันนี้แม่เขากลับมาจากทำธุระช้าเขาก็บอกว่าให้เราเตรียมของทำสุกี้ให้หน่อย เราก็เตรียมไว้ให้หั่นผักต้มน้ำแล้วเขาก็กลับมาตอนเราทำอยู่ แล้วอยู่ๆเขาก็หงุดหงิดใส่เราขึ้นเสียงบอกว่าทำไมมีวุ้นเส้นนิดเดียว เราก็บอกว่าไม่อยากเกะห่อใหม่ เขาก็ตะคอกเราบอกเราว่าบอกให้เตรียมของไว้ไม่ได้ให้ทำ แล้วเขาก็กระแทกนู้นกระแทกนี่ในครัว คือเราใช้หม้อใบเล็กใช่ไหมแม่เขาก็บ่นว่าทำไมใช้หม้อใบนี้ไม่ใช้หม้อใบนู้นล่ะ คือเราก็ไม่เข้าใจว่าแม่เขาโดรธอะไรเราเรารู้ว่าเขาเหนื่อยเลยจะทำสุกี้ให้เขา แต่เขาบอกเราว่าบอกให้เตรียมของไว้ไม่ได้ให้ทำ มีวุ้นเส้นน้อยไปเขาก็โกรธ หม้อไม่ใช่อันที่เขาต้องการก็โกรธ เราก็หงุดหงิดแล้วเขาไปอยู่ในก้องตัวเอง กลายเป็นว่าเป็นเรื่องใหญ่ เขาบอกเราว่าไม่เคยทำให้มีความสุขเอาแต่อยู่ในห้องทำไมไม่ออกมา แล้วเขาก็ตะคอกๆจนเราทนไม่ไหวแล้วก็มานั่งกับเขาที่ห้องรับแขกเขาก็พูดว่าเราไปเดี๋ยวนี้มีความสุขอแค่ตอนซื้อของให้แล้วใช่ไหม คือมาจุดนี้เราก็โกรธเราก้พูดกับเขาไปว่าเราเตรียมของไม่ครบทำไมต้องตะคอกต้องกระเเทกของด้วย เขาก็บอกว่าเขาตะคอกเมื่อไหรีเขาบอกว่มหม้อมันร้อนถือไม่ได้เลยต้องโยน
อล้วเขาก็ไม่ยอมให้เราเข้าห้องนั่งอยู่กับเขาก็บ่นพอเราตอบกลับเขาก็บอกไหว้ละกูอยากกินข้าวอร่อยๆทำไมต้องทำแบบนี้ คือเรางงมากเราทำอะไรผิด? เขาก็พูดว่าไม่น่าพากลับไปเที่ยวไทยเลย คือเราอยู่ต่างประเทศแล้วเพิ่งกลับไปเที่ยวไทยเมื่อเดือนที่แล้ว ตอนกลับไปก็ไม่ชอบให้เราไปเจอกับเพื่อนเก่า เวลาเราไปค้างบ้านเพื่อนเขาก็บอกเราว่าเราไปเขาเลยไม่ได้ไปเที่ยวไหน โกรธเวลาเราขอไปหาเพื่อนไปเที่ยวกับเพื่อนทั้งๆที่เราย้ายมาอยุ่ต่างประเทศสามปีไม่ได้กลับพอกลับไปเราก้อยากไปทักทายเพื่อนบ้าง แต่เขาก็ไม่ชอบ
คือแม่เป็นแบบนี้ตลอดพออธิบายอะไรก็จะโมโหว่าเขาไม่ผิด แม่เราบังคับเราทุกทางการเรียน อาชีพในอนาคต คือเขากดดันเราทั้งเรื่องเพื่อนเรื่องส่วนตัว เราอยู่ในห้องตัวเองนานไปก็ว่าว่าเราเป็นเด็กไม่ดีไม่เหมือนเมื่อก่อน คือตอนนี้เรา18แล้วจะอยู่คนเดียวในห้องบ้างเลยไม่ได้เหรอ เเล้วแม่ก็ชอบทะเลาะกับพ่อด้วยเรื่องเล้กๆแบบนี้ตลอดตอนแรกๆเราก็ทนไม่ตอบอะไรแต่บางทีเขาก็พูดเเรงขึ้นกูอีกับเรา พอเราขึ้นเสียงบ้างก็บอกว่าเด็กดีเมื่อก่อนไปไหนเเล้วเดี่ยวนี้เป็นอะไรไปแล้วก็ไม่รู้ อล้วคือเราต้องเป็นอะไรให้ถึงจะเป็นเด็กดีให้เขาได้ล่ะ เราทำกับข้าวเกือบทุกวัน ช่วยทำความสะอาดบ้าน อาหารเย้นหรืออาหารเช้าพ่อเราก็เป็นคนเตรียมให้ เวลาเขาอยากกินอะไรเราก็ทำให้ คือตอนนี้เเม่เราไม่ได้ไปทำงานด้วย ตอนไปทำงานถ้าเราไม่ได้ทำอะไรหน่อยนะเขาก็จะโกรธตะคอกใส่เรา ตอนนี้เขาไม่ได้ไปทำงานก็ทำแบบเดิมเวลาเราไม่ไปช่วยเขาเขาก็บอกว่าเราขี้เกียจเกินไปแล้ว
พอเราขอไปทำงานพิเศษก็บอกว่าบ้านเราไม่ได้ขาดสนจนต้องไปทำงานพิเศษ แต่คือแม่เขาชอบพูดว่าเรามีความสุขแค่ตอนที่เขาซื้อของให้เราก็เลยอยากไปทำงานพิเศษจะได้ไม่ต้องลำบากเงินแม่อต่เขาก็ไม่ให้ทำ เรามีของที่เราอยากได้แต่ไม่กล้าบอกเขาเพราะว่าเขาพูดแบบนี้ตลอดแล้วตอนนี้ก็ช่วงปิดเทอมเขาไม่ได้ให้ค่าขนมเราเราจะไปเก็บตังที่ไหนซื้อ
คือเราไม่เข้าใจว่าเราต้องเป็นอะไรกันแน่ เราต้องเป็นเด็กดีแค่ไหนให้แม่เขามีความสุข คือเราเคยตั้งกระทู้ที่อม่เขากดดันเรื่องเงินที่จะให้ในอนาคต คือเราไม่ได้โดนกดดันแต่เรื่องนั้นเรื่องเดียวตอนนี้ไม่รู้จะพูดกับแม่ยังไงทำตัวยังไงแม่เขาถึงจะพอใจในตัวเรา พอเราเริ่มจะปรึกษาเปิดอกคุยกับเขาก็โมโหเราตลอด เราไม่เข้าใจว่าเราเป็นเด็กดีไม่พอเหรอ เราต้องทำตามที่แม่พูดทุกอย่างเลยใช่ไหม?
แม่โกรธตลอดเวลาทำอะไรไม่ถูกใจเเล้วก็ไม่ยอมรับว่าขึ้นเสียงใส่เรา
แล้ววันนี้แม่เขากลับมาจากทำธุระช้าเขาก็บอกว่าให้เราเตรียมของทำสุกี้ให้หน่อย เราก็เตรียมไว้ให้หั่นผักต้มน้ำแล้วเขาก็กลับมาตอนเราทำอยู่ แล้วอยู่ๆเขาก็หงุดหงิดใส่เราขึ้นเสียงบอกว่าทำไมมีวุ้นเส้นนิดเดียว เราก็บอกว่าไม่อยากเกะห่อใหม่ เขาก็ตะคอกเราบอกเราว่าบอกให้เตรียมของไว้ไม่ได้ให้ทำ แล้วเขาก็กระแทกนู้นกระแทกนี่ในครัว คือเราใช้หม้อใบเล็กใช่ไหมแม่เขาก็บ่นว่าทำไมใช้หม้อใบนี้ไม่ใช้หม้อใบนู้นล่ะ คือเราก็ไม่เข้าใจว่าแม่เขาโดรธอะไรเราเรารู้ว่าเขาเหนื่อยเลยจะทำสุกี้ให้เขา แต่เขาบอกเราว่าบอกให้เตรียมของไว้ไม่ได้ให้ทำ มีวุ้นเส้นน้อยไปเขาก็โกรธ หม้อไม่ใช่อันที่เขาต้องการก็โกรธ เราก็หงุดหงิดแล้วเขาไปอยู่ในก้องตัวเอง กลายเป็นว่าเป็นเรื่องใหญ่ เขาบอกเราว่าไม่เคยทำให้มีความสุขเอาแต่อยู่ในห้องทำไมไม่ออกมา แล้วเขาก็ตะคอกๆจนเราทนไม่ไหวแล้วก็มานั่งกับเขาที่ห้องรับแขกเขาก็พูดว่าเราไปเดี๋ยวนี้มีความสุขอแค่ตอนซื้อของให้แล้วใช่ไหม คือมาจุดนี้เราก็โกรธเราก้พูดกับเขาไปว่าเราเตรียมของไม่ครบทำไมต้องตะคอกต้องกระเเทกของด้วย เขาก็บอกว่าเขาตะคอกเมื่อไหรีเขาบอกว่มหม้อมันร้อนถือไม่ได้เลยต้องโยน
อล้วเขาก็ไม่ยอมให้เราเข้าห้องนั่งอยู่กับเขาก็บ่นพอเราตอบกลับเขาก็บอกไหว้ละกูอยากกินข้าวอร่อยๆทำไมต้องทำแบบนี้ คือเรางงมากเราทำอะไรผิด? เขาก็พูดว่าไม่น่าพากลับไปเที่ยวไทยเลย คือเราอยู่ต่างประเทศแล้วเพิ่งกลับไปเที่ยวไทยเมื่อเดือนที่แล้ว ตอนกลับไปก็ไม่ชอบให้เราไปเจอกับเพื่อนเก่า เวลาเราไปค้างบ้านเพื่อนเขาก็บอกเราว่าเราไปเขาเลยไม่ได้ไปเที่ยวไหน โกรธเวลาเราขอไปหาเพื่อนไปเที่ยวกับเพื่อนทั้งๆที่เราย้ายมาอยุ่ต่างประเทศสามปีไม่ได้กลับพอกลับไปเราก้อยากไปทักทายเพื่อนบ้าง แต่เขาก็ไม่ชอบ
คือแม่เป็นแบบนี้ตลอดพออธิบายอะไรก็จะโมโหว่าเขาไม่ผิด แม่เราบังคับเราทุกทางการเรียน อาชีพในอนาคต คือเขากดดันเราทั้งเรื่องเพื่อนเรื่องส่วนตัว เราอยู่ในห้องตัวเองนานไปก็ว่าว่าเราเป็นเด็กไม่ดีไม่เหมือนเมื่อก่อน คือตอนนี้เรา18แล้วจะอยู่คนเดียวในห้องบ้างเลยไม่ได้เหรอ เเล้วแม่ก็ชอบทะเลาะกับพ่อด้วยเรื่องเล้กๆแบบนี้ตลอดตอนแรกๆเราก็ทนไม่ตอบอะไรแต่บางทีเขาก็พูดเเรงขึ้นกูอีกับเรา พอเราขึ้นเสียงบ้างก็บอกว่าเด็กดีเมื่อก่อนไปไหนเเล้วเดี่ยวนี้เป็นอะไรไปแล้วก็ไม่รู้ อล้วคือเราต้องเป็นอะไรให้ถึงจะเป็นเด็กดีให้เขาได้ล่ะ เราทำกับข้าวเกือบทุกวัน ช่วยทำความสะอาดบ้าน อาหารเย้นหรืออาหารเช้าพ่อเราก็เป็นคนเตรียมให้ เวลาเขาอยากกินอะไรเราก็ทำให้ คือตอนนี้เเม่เราไม่ได้ไปทำงานด้วย ตอนไปทำงานถ้าเราไม่ได้ทำอะไรหน่อยนะเขาก็จะโกรธตะคอกใส่เรา ตอนนี้เขาไม่ได้ไปทำงานก็ทำแบบเดิมเวลาเราไม่ไปช่วยเขาเขาก็บอกว่าเราขี้เกียจเกินไปแล้ว
พอเราขอไปทำงานพิเศษก็บอกว่าบ้านเราไม่ได้ขาดสนจนต้องไปทำงานพิเศษ แต่คือแม่เขาชอบพูดว่าเรามีความสุขแค่ตอนที่เขาซื้อของให้เราก็เลยอยากไปทำงานพิเศษจะได้ไม่ต้องลำบากเงินแม่อต่เขาก็ไม่ให้ทำ เรามีของที่เราอยากได้แต่ไม่กล้าบอกเขาเพราะว่าเขาพูดแบบนี้ตลอดแล้วตอนนี้ก็ช่วงปิดเทอมเขาไม่ได้ให้ค่าขนมเราเราจะไปเก็บตังที่ไหนซื้อ
คือเราไม่เข้าใจว่าเราต้องเป็นอะไรกันแน่ เราต้องเป็นเด็กดีแค่ไหนให้แม่เขามีความสุข คือเราเคยตั้งกระทู้ที่อม่เขากดดันเรื่องเงินที่จะให้ในอนาคต คือเราไม่ได้โดนกดดันแต่เรื่องนั้นเรื่องเดียวตอนนี้ไม่รู้จะพูดกับแม่ยังไงทำตัวยังไงแม่เขาถึงจะพอใจในตัวเรา พอเราเริ่มจะปรึกษาเปิดอกคุยกับเขาก็โมโหเราตลอด เราไม่เข้าใจว่าเราเป็นเด็กดีไม่พอเหรอ เราต้องทำตามที่แม่พูดทุกอย่างเลยใช่ไหม?