เราเป็นคนต่างจังหวัด เคยทำงานที่ต่างจังหวัด แล้วก็เปลี่ยนงานเรื่อยๆ จนได้ไปทำงานที่กรุงเทพ เรารู้สึกว่าสังคมทำงานที่กรุงเทพกับต่างจังหวัดนั้นต่างกัน เช่น

สังคมการทำงาน ตจว.
- ความเป็นระบบระเบียบ สู้ กทม. ไม่ได้
- เจ้านายไม่ค่อยจู้จี้ลูกน้อง บางทีไม่ได้ทำงานห้องเดียวกับลูกน้อง ลูกน้องทำงานไม่จำเป็นต้องรายงานหัวหน้าตลอด
- เพื่อน รุ่นพี่ ที่ทำงานด้วยกัน ไม่ค่อยก้าวก่ายหรือวิจารณ์นิสัยคนอื่น การนินทากันอาจมีบ้าง แต่ไม่ค่อยดราม่า ออกแนวขำๆมากกว่า
- เงินเดือนน้อยนิด


สังคมการทำงานที่ กทม.
- มีความเป็นระบบระเบียบ สายการบังคับบัญชาชัดเจน และต้องปฏิบัติให้ถูกเป๊ะ
- ลูกน้องต้องคอยรายงานเจ้านายเรื่องงาน ไม่งั้นเจ้านายจะโกรธถ้าไปรู้จากปากคนอื่นแทน
- เจ้านายจู้จี้ลูกน้อง ใครนิสัยต่างจากคนอื่นๆในห้อง ก็จะถูกเรียกไปปรับทัศนคติเพื่อให้ปรับนิสัยตัวเอง
- คนเงียบๆ อยู่ลำบาก เพราะเจ้านายจะไม่ชอบและไม่รู้ว่าวันๆมันทำงานอะไรบ้าง เพราะมันเงียบ ไม่พูดกับใคร(ทั้งๆที่เจ้านายก็ทำงานอยู่ในห้องเดียวกับมัน มันที่ว่านี่คือตัวเราเอง)
- ของเรานะ เจ้านายบอกว่าการทำงานต้องเจอคนร้อยพ่อพันแม่ เราก็โอเค แต่ทำไม๊ทำไม พอเจ้านายเห็นเรานิสัยต่างจากคนอื่น ถึงได้พยายามบังคับให้เราเปลี่ยนตัวเอง กลายเราก็แค่เป็นคนเงียบๆ แต่ทีเจ้านายทั้งใจร้อน ชอบเหวี่ยงชอบวีน ยังไม่เห็นเปลี่ยนตัวเองบ้าง
- การนินทาและการเมืองภายในแรง ดราม่า
- เงินเดือนสูงกว่า ตจว. แต่ก็ถือว่าไม่มากสำหรับคน ตจว. ที่ต้องเช่าที่พักอยู่

คิดออกประมาณนี้ จริงๆก็มีมากกว่านี้ เราไม่ได้แอนตี้สังคม กทม. แต่ที่เราเจอมามันเป็นแบบนี้จริงๆ ชีวิตการทำงานสิ่งที่เราคาดหวังคือ คนทำงานมีการเคารพให้กียรติซึ่งกันและกัน การมีจิตใจกว้างขวาง และยอมรับความแตกต่างของคนอื่น(ถ้าไม่ยอมรับก็อยู่เฉยๆ ไม่ต้องเที่ยววิจารณ์และกดดันเขา) คนอื่นอาจเจอไม่เหมือนเรา ก็มาแชร์กันละกันค่ะ