หลานสาวเราอายุ 8 ขวบค่ะ นิสัยงี่เง่า พูดยาก ให้อาบน้ำไม่ค่อยอาบ กินยาก ฟันไม่แปรง บางทีต้องคอยปะเหลาะกันเป็นชม.
หรือให้แม่เค้าโทรมาบอกถึงจะลุกไปอาบทันที บางทีข้าวก็ต้องป้อน น้ำต้องอาบให้ ชอบแอบเอาขนมไปกินบนที่นอน
อยากออกไปเล่นกับเพื่อน ถ้าขอแล้วไม่ให้ก็แอบออกไปเลย พักหลังๆติดโทรศัพท์หนักมาก ดูแต่พวกคลิปเกี่ยวกับเกมที่มีคนพูดๆๆ
หลับเที่ยงคืนกว่าประจำ (แม่เค้าจะให้เล่นโทรศัพท์เย็นวันศุกร์ - ค่ำๆวันอาทิตย์)
หลานโตมากับยายและแม่ของเค้าค่ะ ส่วนใหญ่จะอยู่กับยาย (แม่ทำงานไม่ค่อยมีเวลา ไม่ค่อยสนใจลูก) ยายตามใจมากๆ
ตอนช่วงสามขวบ งี่เง่าทุกคืน ร้องกรี๊ดๆดังลั่นบ้าน ใครขัดใจเค้าไม่ได้เลย หรือบางทีอยากงี่เง่า ก็ร้องเองซะดื้อๆ
ไม่ได้หลับได้นอนกันเลย พึ่งมาเบาๆลงตอน 5 ขวบ ปัจจุบัน 8 ขวบแล้ว ก็ยังมีอยู่บ่อยๆ งี่เง่าโมโหทีทำลายข้าวของ
ปิดปะตูปึ้งปั้ง กลิ้งเข้าไปร้องใต้เตียงบ้าง ไล่ยายออกจากห้องแล้วล็อกประตูอยู่คนเดียวบ้าง เวลาร้องยายบอกให้ปล่อย
เดี๋ยวก็หยุดเอง แต่บางทีเห็นหลานร้องแล้วกลัวขาดใจ กลัวช็อก เพราะหลานเคยช็อกเข้ารพ.ตอนสามขวบ ยายก็เข้าไปง้อ ไปโอ๋ทุกที
พฤติกรรมของหลานจากที่สังเกตุได้ชัดเจนคือ เค้าไม่ร่าเริง ไม่ค่อยพูดเหมือนเด็กทั่วๆไป แต่อยู่กับเพื่อนจะคุยเล่นสนุก
กลับมาบ้านจะงี่เง่ากับยาย บางทีหลับเลยไม่อาบน้ำ บอกเหนื่อย บางทีให้ยายนวดขาให้ด้วย อยู่กับยายสองคนถึงจะคุยเล่น
กับแม่กับคนอื่นเค้าจะไม่ค่อยพูด ไม่เล่น ถามอะไรไม่ค่อยตอบ เราพาไปซื้อน้ำ ถามจะกินอะไร ไม่พูด ต้องก้มหน้าลงไปคุยไกล้ๆ
เอาอันนี้ไหมๆ ไม่พูด อ่านเมนูให้ฟังจนจบ ไม่พูด พอถามเอาอันนี้ไหม พงึกหน้าเบาๆ เราเลยสั่งให้ พอสั่งมา ไม่กิน
เรากับแม่เค้าพาไปซื้อรองเท้า ปล่อยให้เค้าเลือกเอง พอเลือกเเล้วเราถามย้ำ เอา 2 คู่นี้แน่นะ ไม่เปลี่ยนใจใช่ไหม เค้าก็พงึกหน้า
พอจ่ายตังเสร็จ เค้าไปบอกยายว่าไม่อยากได้ อยากได้อีกคู่ แต่ไม่กล้าพูด
เมื่อวานพาไปเที่ยวสวนสัตว์ ถามเค้าว่าอยากไปไหม เค้าพูดเบาๆว่าก็อยากไปอยู่ เราก็พาไป พอไปถึงเค้าไม่ยิ้ม ไม่พูดเลย
ต่างกับเด็กคนอื่นๆ ที่วิ่งลากแขนพ่อแม่ ไปดูนู่นดูนี่ ดูตื่นเต้น หลานเราหน้านิ่งตลอด บางทีหน้างอ ไม่พูดไม่ถามอะไรเลย
ยายก็ดูเครียดๆ ทำไมหลานไม่สนุก เราคนพาไปก็เห็นแบบนี้ก็เครียด
คุณแม่ที่มีลูกพอจะแนะนำได้ไหมคะ ควรปรับเปลี่ยนยังไง เริ่มจากตรงไหน เราไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับหลาน กลับไปเฉพาะส-อ
ไปกี่ทีๆก็เห็นแบบนี้ตลอด ยายก็แก่แล้ว หลานก็งี่เง่าไม่เลิก พูดอะไรมากยายก็โกรธ หาว่าไม่รักหลานเค้า แม่ของหลานก็ไม่ค่อยสนใจ
ให้เงินเลี้ยงดูอย่างเดียว แล้วหลานโตขึ้นทุกที กลัวเค้าจะเก็บกด เราเคยพูดว่าพาไปพบหมอเด็กดีไหม แม่เค้าก็เฉยๆ ยายว่าไงก็ว่างั้น
ยายบอกว่าหลานยังไม่โต เดี๋ยวโตก็ดีขึ้นเอง กลายเป็นว่าเราไปว่าหลานเค้าไม่ปกติซะงั้น
หลานสาวไม่ค่อยพูด ไม่ร่าเริงเหมือนเด็กทั่วๆไป เราควรทำยังไงดีคะ
หรือให้แม่เค้าโทรมาบอกถึงจะลุกไปอาบทันที บางทีข้าวก็ต้องป้อน น้ำต้องอาบให้ ชอบแอบเอาขนมไปกินบนที่นอน
อยากออกไปเล่นกับเพื่อน ถ้าขอแล้วไม่ให้ก็แอบออกไปเลย พักหลังๆติดโทรศัพท์หนักมาก ดูแต่พวกคลิปเกี่ยวกับเกมที่มีคนพูดๆๆ
หลับเที่ยงคืนกว่าประจำ (แม่เค้าจะให้เล่นโทรศัพท์เย็นวันศุกร์ - ค่ำๆวันอาทิตย์)
หลานโตมากับยายและแม่ของเค้าค่ะ ส่วนใหญ่จะอยู่กับยาย (แม่ทำงานไม่ค่อยมีเวลา ไม่ค่อยสนใจลูก) ยายตามใจมากๆ
ตอนช่วงสามขวบ งี่เง่าทุกคืน ร้องกรี๊ดๆดังลั่นบ้าน ใครขัดใจเค้าไม่ได้เลย หรือบางทีอยากงี่เง่า ก็ร้องเองซะดื้อๆ
ไม่ได้หลับได้นอนกันเลย พึ่งมาเบาๆลงตอน 5 ขวบ ปัจจุบัน 8 ขวบแล้ว ก็ยังมีอยู่บ่อยๆ งี่เง่าโมโหทีทำลายข้าวของ
ปิดปะตูปึ้งปั้ง กลิ้งเข้าไปร้องใต้เตียงบ้าง ไล่ยายออกจากห้องแล้วล็อกประตูอยู่คนเดียวบ้าง เวลาร้องยายบอกให้ปล่อย
เดี๋ยวก็หยุดเอง แต่บางทีเห็นหลานร้องแล้วกลัวขาดใจ กลัวช็อก เพราะหลานเคยช็อกเข้ารพ.ตอนสามขวบ ยายก็เข้าไปง้อ ไปโอ๋ทุกที
พฤติกรรมของหลานจากที่สังเกตุได้ชัดเจนคือ เค้าไม่ร่าเริง ไม่ค่อยพูดเหมือนเด็กทั่วๆไป แต่อยู่กับเพื่อนจะคุยเล่นสนุก
กลับมาบ้านจะงี่เง่ากับยาย บางทีหลับเลยไม่อาบน้ำ บอกเหนื่อย บางทีให้ยายนวดขาให้ด้วย อยู่กับยายสองคนถึงจะคุยเล่น
กับแม่กับคนอื่นเค้าจะไม่ค่อยพูด ไม่เล่น ถามอะไรไม่ค่อยตอบ เราพาไปซื้อน้ำ ถามจะกินอะไร ไม่พูด ต้องก้มหน้าลงไปคุยไกล้ๆ
เอาอันนี้ไหมๆ ไม่พูด อ่านเมนูให้ฟังจนจบ ไม่พูด พอถามเอาอันนี้ไหม พงึกหน้าเบาๆ เราเลยสั่งให้ พอสั่งมา ไม่กิน
เรากับแม่เค้าพาไปซื้อรองเท้า ปล่อยให้เค้าเลือกเอง พอเลือกเเล้วเราถามย้ำ เอา 2 คู่นี้แน่นะ ไม่เปลี่ยนใจใช่ไหม เค้าก็พงึกหน้า
พอจ่ายตังเสร็จ เค้าไปบอกยายว่าไม่อยากได้ อยากได้อีกคู่ แต่ไม่กล้าพูด
เมื่อวานพาไปเที่ยวสวนสัตว์ ถามเค้าว่าอยากไปไหม เค้าพูดเบาๆว่าก็อยากไปอยู่ เราก็พาไป พอไปถึงเค้าไม่ยิ้ม ไม่พูดเลย
ต่างกับเด็กคนอื่นๆ ที่วิ่งลากแขนพ่อแม่ ไปดูนู่นดูนี่ ดูตื่นเต้น หลานเราหน้านิ่งตลอด บางทีหน้างอ ไม่พูดไม่ถามอะไรเลย
ยายก็ดูเครียดๆ ทำไมหลานไม่สนุก เราคนพาไปก็เห็นแบบนี้ก็เครียด
คุณแม่ที่มีลูกพอจะแนะนำได้ไหมคะ ควรปรับเปลี่ยนยังไง เริ่มจากตรงไหน เราไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับหลาน กลับไปเฉพาะส-อ
ไปกี่ทีๆก็เห็นแบบนี้ตลอด ยายก็แก่แล้ว หลานก็งี่เง่าไม่เลิก พูดอะไรมากยายก็โกรธ หาว่าไม่รักหลานเค้า แม่ของหลานก็ไม่ค่อยสนใจ
ให้เงินเลี้ยงดูอย่างเดียว แล้วหลานโตขึ้นทุกที กลัวเค้าจะเก็บกด เราเคยพูดว่าพาไปพบหมอเด็กดีไหม แม่เค้าก็เฉยๆ ยายว่าไงก็ว่างั้น
ยายบอกว่าหลานยังไม่โต เดี๋ยวโตก็ดีขึ้นเอง กลายเป็นว่าเราไปว่าหลานเค้าไม่ปกติซะงั้น