ชีวิตเป็นของ ของเรา ถ้าเรามั่นใจในสิ่งที่ถูกต้อง ก็ทำไปเถิด
ไปแคร์ทำไมกับคำคน

สังคมไทย หลายๆคนมีชีวิตที่ขึ้นกับคำพูดของคนอื่น
เราชอบแต่งตัวเแบบนี้ พอเดินออกไป มีคนมาบอกเราว่า แต่งตัวเชย
ก็เก็บมาคิด เกิดความไม่มั่นใจในตัวเองขึ้นมาทันที

เวลาเราเลือกงานที่เราชอบ ทำแล้วมีความสุข
แต่เสียรอบข้าง พูกรอกหูทุกวันว่า บริษัทที่เราทำ กระจอก ทำทำไมเงินเดือนน้อย
หรือสารพัด คำติฉินนินทา ทำให้เราไขว้เขว ไม่มั่นใจ ก็เป็นทุกข์ อยากเปลี่ยนงาน

บางทีเราชอบศิลปิน เราตามสะสมของที่เกี่ยวข้องกับศิลปินคนนั้นๆ
ก็โดนคนว่าอีกแระ ว่า ไร้สาระ พอได้ยินซักไม่มั่นใจในสิ่งที่เราทำ
ก็เราชอบของเราอะนะ ... ทำไมต้องเก็บคำพูดคนอื่นมาคิดให้เป็นทุกข์

บาทีเราซื้อรถ ก็มีคนมาพูดว่า ซื่อทำไมรุ่นนี้ ยี่ห้อนี้
ยี่ห้อนนู้นดีกว่า โน่นนี่นั่น ....

บางคนมีสามีฝรั่ง แต่ไม่รวย
ก็ถูกญาติพี่น้อง ชาวบ้านมาติ ว่ามีผัวฝรั่งทั้งที ทำไมไม่หารวยๆ

เออนะ เรารักของเรา คนนี้ ทำไมชีวิตต้องไปขึ้นอยู่กับขี้ปากชาวบ้าน

นี่เป็นเพียงตัวอย่าง ในชีวิตประจำวัน ที่เห็นในกระทู้พันทิบ
ที่คำ ติฉินนินทา ขี้ปากชาวบ้าน ทำไมเราต้องเก็บมาคิด
เขาจะว่าอะไรช่างเขา อยู่ที่เานั่นแหละจะตัดสินใจทำอะไรๆ

เราห้ามความคิดคนอื่นไม่ได้ แต่เราควรเป็นอย่างที่เราเป็น
พอใจในปัจจุบัน ชีวิตไม่ได้ขึ้นอยู่กับคนอื่นเขาว่า

คนที่ข้ามเขา เอเวอเรตส์ ข้ามเขาสูงๆ โด่งดัง ช่างเขา
ขอให้เราข้าม "เขาว่า" ชีวิตก็มีความสุข ตัวเราเอง รู้ตัวเองมากที่สุด
ทำไมเราต้อใช้ชีวิต depend on others

กราบขอบคุณอาจารย์ "ไม้ร่ม" ที่ได้ให้ปรัชญาชีวิต นำมาคิดไตร่ตรอง