จำไม่ได้นะคะว่าเป็นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่มารู้สึกตัวว่าตัวเองร้องไห้ง่ายมาก ตอนที่เคยถูกตำหนิในเรื่องที่ตัวเองเข้าใจคะ เข้าใจว่าทำไมถูกตำหนิ เป็นเพราะอะไร ต้องแก้ยังไง และเข้าใจว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่ด้วยคะ แต่น้ำตามันกลับไหลออกมาคะ
ทั้งๆที่ในใจไม่ได้รู้สึกแย่ ในใจคือรับได้กับคำตำหนิเพราะเข้าใจคะ แต่น้ำตามันกลับไหล เมื่อก่อนตอนเด็กคิดว่าพอโตขึ้นจะหาย แต่พอโตขึ้นก็ยังเป็นคะ ทั้งที่คิดไว้แล้วว่าน่าจะโดนตำหนินะ เรื่องเล็กไม่ร้องหรอก แต่ก็ร้องไห้คะ ทั้งเวลาโดนตำหนิ เวลาเครียด เวลากดดัน ทั้งที่ไม่อยากร้อง แต่น้ำตามันกลับไหลตลอดเลยคะ พยายามแก้แล้ว แต่ก็แก้ไม่ได้ ไม่เข้าใจเลยคะว่าจะแก้ยังไง เป็นเพราะอะไร
บางทีตอนที่น้ำตาไหลออกมา ไม่ได้รู้สึกแย่เลยนะคะ เข้าใจทุกอย่างที่อีกฝ่ายพูดเลย ไม่คิดที่จะร้องไห้ด้วยคะ อารมณ์อยู่ในขั้นปกติด้วยซ้ำ แต่น้ำตามันกลับไหลไม่หยุด

มีใครเคยเป็นไหมคะ แล้วเราต้องแก้ยังไงคะ ไม่อยากจบไปทำงานแล้วโดนตำหนิด้วยเรื่องนิดเดียวแล้วร้องไห้ต่อหน้าคนอื่นอะคะ

ขอบคุณนะคะสำหรับความคิดเห็นต่างๆ