สวัสดีค่ะ เราเป็นนักศึกษาขึ้นมาเรียนที่กทม จริงๆเราเป็นคนร้องไห้เกือบทุกคืนก่อนนอน เราเคยนับ1เดือนเราร้องไห้เกือบ20วัน ร้องไห้ด้วยเหตุผลหลากหลายมาก น้อยใจครอบครัว น้อยใจตัวเอง ความรักที่ผ่านมา ความเจ็บปวดที่เคยได้รับ และเราเป็นคนที่นึกถึงอะไรที่อยู่ใต้จิตสำนึกก็สามารถร้องไห้ได้เลยโดยที่ไม่ใช่กลางคืน กลางวันเราก็น้ำตาไหลเองได้ อยากทราบว่าอาการแบบนี้ต้องไปพบจิตแพทย์ไหมคะ คือเราไม่ได้มีอาการอยากฆ่าตัวตายหรือทำร้ายร่างกายตัวเองเลยค่ะแต่ถ้าจะตายเราก็ไม่เสียดายชีวิตค่ะ เท่าที่สังเกตเรามีสิ่งผิดปกติคือถอนผมกับกัดเล็บค่ะ สภาพจิตใจแข็งแรงดี แค่ร้องไห้เกือบทุกคืนที่นึกถึงเรื่องเก่าๆความน้อยใจที่บ้านน้อยใจตัวเอง เกลียดตัวเอง *ร้องไห้เวลาที่รู้สึกตัวคนเดียวโดดเดี่ยว*ปัญหานี้ทำให้เราร้องไห้ง่ายสุด กับเรื่องน้อยใจครอบครัวค่ะ เขาเหมือนจะรักพี่ชายมากกว่าทั้งครอบครัวและญาติเลย เรายอมรับได้ค่ะว่าจะรักพี่ชายเรามากกว่าแค่น้อยใจตรงที่ไม่ถามถึงกันเลย ไม่แชทมาหาว่าเรียนอยู่เป็นไงบ้างมีปัญหาไหม ทั้งๆที่ตอนพี่เราเรียนมหาลัยญาติคนอื่นก็โทรหากัน เราน้อยใจเฉยๆค่ะพยายามหลีกเลี่ยงความรู้สึกพวกนี้แต่ทำไงได้มันฝังในสมองเมื่อคิดถึงทีไรก็ร้องไห้ตลอด