มีข้อสงสัยในเรื่องของ พระองค์เจ้าพีระพงษ์ภานุเดช ที่ประสบพบ "โสมเฝ้าทรัพย์" วัดกุฎีดาว ครับ?

มีข้อสงสัยในเรื่องของ พระองค์เจ้าพีระพงษ์ภานุเดช ที่ประสบพบ "โสมเฝ้าทรัพย์" วัดกุฎีดาว ครับ?

ผมได้อ่าน นวนิยาย เรื่อง พิษสวาท จากปลายปากกาของ ทมยันตี เลยได้พบกับวลีหนึ่งที่ตัวละครเสวนากันในเรื่อง โดยประโยคดังกล่าวได้เอ่ยถึง "พระองค์เจ้าพีระฯ" ที่ขอสัมปทานไปขุดกรุสมบัติวัดกุฎีดาว จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จนได้พบกับ "โสมเฝ้าทรัพย์" ที่นั่น

ทั้งนี้ผมเลยได้สืบเสาะหาประวัติความเป็นมาของเรื่องดังกล่าวว่ามีเขามูลความจริงมากน้อยเพียงใดจนได้พบกับกระทู้หนึ่งในพันทิปที่ได้อธิบายรายละเอียดเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ไว้อย่างครบถ้วนกระบวนความ

ทั้งนี้นั้น ผมเลยได้ศึกษาเรื่องราวจากกระทู้นั้นจนทราบถึงประวัติความเป็นมาของเรื่องนี้ทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว จนได้ข้อสรุปของเรื่องประมาณว่า

*พระองค์เจ้าพีระ กับสหายซึ่งเป็นชาวต่างชาติ ได้ขอสัมปทานไปขุดกรุสมบัติวัดกุฎีดาว ทั้งนี้นั้นด้วยความที่พระองค์ไม่เชื่อในเรื่องสิ่งเหนือธรรมชาติ พระองค์ และคณะ ์จึงไม่ได้มีการเซ่นวักตั๊กแตนใดๆ ทั้งสิ้น...
โดยพระองค์ได้ทรงซื้อเครื่องตรวจโลหะที่ทันสมัยสุดๆ ในเวลานั้นมาจากต่างประเทศ เพื่อที่จะนำมาใช้ในการตรวจสอบว่าพิกัดใดบ้างที่มีสมบัติฝังอยู่ใต้ดิน...
แต่กระนั้นในการตรวจสอบด้วยเครื่องตรวจโลหะ ถึงจะสามารถค้นหาได้ว่าพิกัดใดมีสมบัติอยู่ใต้ดินบ้างก็ตามที แต่พอขุดลงไปแล้วก็ไม่ปรากฏพบโลหะใดๆ  ใต้พื้นดินตามที่เครื่องบอกเลย!
เมื่อเป็นอยู่แบบนี้ประมาณ 5-6 ครั้ง พระองค์จึงได้ตั้งต้นใหม่ นั่นก็คือการบวงสรวงเซ่นวักตั๊กแตนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไปตามคติความเชื่อ ที่พระองค์และคณะมองว่างมงาย และนั่นก็ทำให้การขุดสมบัติดำเนินต่อไปด้วยดีได้...

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น สิ่งไม่น่าเหลือเชื่อก็เกิดขึ้นมาอีก! เพราะหลังจากที่พระองค์ได้พบกับสมบัติที่ฝังอยู่ใต้ดินจริงๆ แล้ว ครั้นพระองค์จะดำเนินลงไปตรวจสอบสิ่งที่ขุดพบได้ด้วยตัวพระองค์เอง (ทรงดำเนินลงไปเพียงพระองค์เดียว) พระองค์ก็ได้ประสบพบอทิสมานกายเพศชายร่างสูงประมาณ 2 เมตรยืนเท้าเอวชี้พระพักตร์อยู่ พร้อมบอกกับพระองค์ว่า "วางลงเถอะไม่ใช่ของตนอย่าได้ริอาจเอาไป" ก่อนที่อทิสมานกายตนนั้นจะหายไปพร้อมกับสมบัติที่กองอยู่ตรงเบื้องพระพักตร์พระองค์!

อนึ่ง ผมจึงมีข้อสงสัยจะมาถามผู้เชี่ยวชาญในทางด้านวิญญาณศาสตร์ ถึงเรื่องนี้ หนึ่งคำถามครับ

ผมอยากจะทราบว่า โสมเฝ้าทรัพย์ตนนั้นมีเหตุผลอันใด ถึงไม่ยินยอมให้พระองค์เจ้าพีรพงศ์ภาณุเดช นำสมบัติที่พระองค์ขุดได้ไป ทั้งที่พระองค์ก็ไม่ได้นำไปใช้ทำสิ่งมิดี ทั้งยังเป็นสมบัติที่พระองค์ควรจะได้อีกด้วย?

ถ้าท่านทั้งหลายจะให้เหตุผลกับผมว่า เป็นเพราะสมบัติเหล่านั้นมิใช่ของพระองค์ ผมขอค้านครับ!
เพราะผมมองว่า "สมบัติแห่งแผ่นดินเป็นทรัพย์สินของพระมหากษัตริย์" และพระองค์เองก็เป็นลูกหลานพระเจ้าแผ่นดิน ดังนั้นสมบัติเหล่านั้นก็ควรเป็นสิทธิ์ของพระองค์ด้วยมิใช่หรือครับ?

ทั้งที่พระองค์เป็นผู้พบ อีกทั้งยังเป็นพระบรมวงศานุวงศ์อีกด้วย พระองค์ก็ย่อมมีสิทธิ์ที่จะได้สมบัติเหล่านั้นไปโดยชอบ แต่ทำไมโสมเฝ้าทรัพย์ถึงมิยิ่งยอมครับ มีเหตุผลอะไรที่สมเหตุควรหรอครับ?

ปล. ประวัติที่ผมนำมาเล่านี้ ยังมีต่ออีกครับ ผมอาจจะจารไนไม่หมด ดังนั้น ผมขอถามเพียงเท่านี้ก่อนนะครับ ส่วนประวัติหรือเรื่องที่นำมาเล่า ผมจะจารไนให้ฟังทีหลัง

หมายเหตุ: เป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณต่อกระทู้ครับ แย้งได้ "ห้ามด่า และห้ามใช้คำดูถูกหมื่นต่อความเชื่อ โดยเฉพาะคำว่า งมงาย" หากใครใช้คำที่ไม่ควร อาจจะนำมาซึ่งผลทางกฎหมายนะครับ

ขอบคุณมากครับ.
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
ถ้าจะใช้ตรรกะอธิบายเรื่องนี้ ก็ต้องหักล้างความเชื่อของเจ้าของกระทู้ที่ว่า

" สมบัติแห่งแผ่นดินเป็นทรัพย์สินของพระมหากษัตริย์ และพระองค์เองก็เป็นลูกหลานพระเจ้าแผ่นดิน ดังนั้นสมบัติเหล่านั้นก็ควรเป็นสิทธิ์ของพระองค์ด้วยมิใช่หรือครับ?"

ตรรกะนี้ใช้ไม่ได้ ทรัพย์สินของเจ้าแผ่นดิน ย่อมเป็นของเจ้าแผ่นดิน ตรงไปตรงมาและถูกต้อง ลูกหลานจะได้สมบัติเหล่านั้นย่อมจะได้จากการมอบให้ ยกให้ มิใช่อ้างว่าเป็นลูกหลานแล้วจะต้องได้ เหมือนสิทธิ์ในบัลลังก์ ใช่ว่าเป็นลูกหลานแล้วจะอ้างได้ทุกท่าน เจ้าแผ่นดินยกให้ใครคนนั้นก็จึงจะได้

ดังนั้น ผู้ที่ไปขุดอาจจะไม่มีบุญบารมีพอที่จะได้ครอบครอง สมบัติก็ต้องอยู่รอเจ้าของตัวจริง

หวังว่าคงจะพอเป็นคำตอบได้นะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่