ผมป่วยเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ+ซึมเศร้า
ขอเริ่มเรื่องก่อนเลยนะครับ โรคนี้ปรากฏครั้งแรกตอนที่ผมป่วยเลือดเป็นกรดผมรู้สึกอ่อนแรง เพลียรู้สึกเหมือนถ้าผมหลับแล้วผมจะตายไปเลย ผมเลยแพนิคนอนไม่หลับ พอหลับไปแล้วรู้สึกเหมือนมันหยุดหายใจน่าจะคิดไปเง ไปไปหาหมอโดยที่ผมไมไ่ด้นอนเลยตอน24ชม รอบแรกหมอบอกว่าผมเป็นโรคหอบแบบฉับพลันเลยให้ผมไปพ่นยา แล้วบอกให้ผมใจเย็นๆคอยกำหนดลมหายใจไว้ ตรงนี้แหละคือจุดเริ่ม ผมต้องคอยกำหนดลมหายใจตลอดเวลาเพราะรู้สึกกลัวทั้งๆที่รูว่ามันไม่มีอะไรเลย ผมคิดมากไปเองแต่ก็หยุดไม่ได้ ไม่มีสมาธิกับอะไรเลย ทำอะไรก็ไม่สนุก รู้สึกทรมาน หลับยากโคตรๆจากนั้นผมก็ไปโรงบาลรัฐอยากพบจิตแพทย์ แต่ต้องให้หมอทั่วไปประเมินก่อน ซึ่งพอเจอหมอหมอเขาก็ว่าผมจิตตก เลยให้ยานอนหลับมาให้ผมกินอีก1เดือนค่อยพบหมอไหม่ ทีนี้พอผ่านได้ซัก2อาทิต ผมรู้สึกเหมือนอาการดีขึ้น แต่แล้วจากนั้นก็เริ่มย้ำคิดย้ำทำเรื่องอื่นแทน ไปย้ำคิดลิ้นที่อยู่ในปาก รู้สึกรำคานน้ำลายที่อยู่ใต้ลิ้นเริ่มรู้สึกไม่สบายลิ้นไม่รู้ว่าควรวางลิ้นไว้ตรงไหนของปากดีเรื่องคิดมากเรื่องหายใจมันหายไป แต่ก็ยังทรมานกับการย้ำคิดย้ำทำอยู่ดี จากนั้นผมทนไม่ไหวอีกจึงเลือกไปพบกับจิตแพทที่คลินิคซึ่งพบมารอบแรกอาการไม่ดีเท่าไหร่ พออีก2อาทิตพบอีกรอบได้ยาตัวไหม่มากิน อาการดีขึ้นในวันถัดมาแล้วอาการดึขึ้นเรื่อยๆแต่ตอนนอนยังเป็นอยู่นะในตลอด2เดือนที่ผ่านมา จนมาถึงช่วงอาทิตย์ที่แล้วอาการย้ำคิดย้ำทำเรื่องกำหนดลมหายใจมันกลับมาเป็นหนักอีกแล้วและเริ่มมีภาวะซึมเศร้า ร็สึกสิ้นหวังกับอาการย้ำคิดย้ำทำ รู้สึกว่ามันจะไม่หาย ทุกวันตื่นมาพร้อมกับความสิ้นหวังไม่ค่อยจะคิดถึงวันพรุ่งนี้ไม่อยากจะทำอะไรทั้งนั้น คิดอยากตายวันละหลายๆครั้ง ร้องไห้แล้วคิดถึงเรื่องในอดีตที่ผมมีควมสุขแต่ตอนนี้ผมไม่มีมันอีกแล้ว อยากหยุดความทรมานแต่พอคิดแบบนี้ผมก็นึกถึงหน้าแม่ผมคิดว่าถ้าผมเลิกจะหยุดความทรมานมันคงจะเห็นแก่ตัวมาก แต่ผมก็กลัวตัวเองเหลือเกินกลัวว่าผมจะทนไม่ไหวเอาซํกวัน