จริงๆได้ตั้งกระทู้ไปก่อนหน้านี้แล้ว แต่อาการแย่ลงมาก ถึงขั้นอยากฆ่าตัวตาย
ขอเล่าใหม่นะคะ
คลอดลูกคนแรกได้เกือบ 2 เดือนแล้ว น้องเป็นเด็กเกิดก่อนกำหนด นน. 2000 ต้นๆ อยู่ NICU เกือบ 2 สัปดาห์
ตอนช่วงนั้นเราซึมเศร้ามาก แต่น่าจะอยู่ในระดับคนทั่วไปเป็นกัน คือร้องไห้ แต่ยังกินอิ่ม นอนหลับ แล้วอาการก็ค่อยๆดีขึ้น

หลังจากน้องออกจาก รพ. ชีวิตจริงก็เริ่มขึ้น เพราะต้องปรับตัวในการเลี้ยงดูน้อง
ตื่นมาให้นมทุกๆ1-2 ชม. บางทีตื่นไม่ไหว น็อคให้นมไปหลับไปก็มี
ค้องปรับตัวกับที่บ้านสามี แม่สามีความคิดไม่ตรงกับเราหลายเรื่อง
ไหนจะเป็นห่วงกลัวลูกร้องกวนสามีกลางดึก กลัวนอนทับลูก
และแล้ววันแห่งการเปลี่ยนแปลงก็มาถึง เราตื่นมาให้นมลูก แล้วตอนกำลังจะหลับก็ผวาท่านอนตัวเองกลัวทับลูก กลัวตกเตียง
ตอนนั้นอยู่ๆก็เกิดความรู้สึกกระวนกระวาย กระสับกระส่าย นอนไม่หลับ ในใจก็ยิ่งกดดันตัวเองว่าเดี๋ยวนอนน้อยตื่นมาให้นมไม่ไหว
จากนั้นก็นอนไม่หลับอีกเลย มีบางวันหลับได้เป็นบางช่วง ถ้านอนไม่หลับจะกระวนกระวายมาก ถึงขั้นอยู่ไม่สุข ต้องเดินไปเดินมา ข้าวก็กินไม่ลง คลื่นไส้ด้วย
จนถึงตอนนี้ก็ 1 สัปดาห์แล้วค่ะ ทรมานจนคิดอยากตายไปเลย กลัวว่าจะกระทบกับชีวิต ทั้งลูก สามี แล้วก็งาน
วิธีกำหนดลมหายใจก็พยายามทำได้ผลวันแรกๆ แต่พอนอนไม่หลับ สติแตกเลยค่ะ ไม่มีสมาธิไปกำหนดลมหายใจอีก

ตอนนี้ได้ทำการนัดหมอเพื่อไปตรวจแล้ว แต่กว่าจะถึงคิวไม่รู้จะทนไหวมั้ย