เข้าเรื่องเลยนะคะ คือเราถูกแฟนที่คบกันมา4 ปีบอกเลิกค่ะ
ซึ่งก่อนหน้านี่เราระหองระแหงกันมา1ปี
เราสองคนใช้ชีวิตร่วมกันมา3 ปีแต่ยังไม่แต่งงาน ปีที่4 เราแยกกันอยู่ค่ะ แยกกันอยู่เพราะเรามีปัญหากันไม่ค่อยเข้าใจกันและทางบ้านเขาไม่ชอบเราค่ะถึงขั้นเกลียดเลยก็ว่าได้ เพราะเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงไม่ค่อยเข้ากับใครแต่เราพยายามปรับตลอดค่ะ
1ปีที่แยกกันอยู่เราต่างคนต่างไม่มีใครค่ะ เขาทำแต่งานและอยู่บ้านไปหาเพื่อนบ้างตามโอกาส เราเองก็ไม่มีแฟนใหม่ค่ะทำงานเหมินกัน แต่เราติดต่อกันตลอด ทุก3 เดือนเราจะกลับมาหาแฟนเรา1ครั้งค่ะ แต่ก็ยังมีทะเลาะกันบางครั้งที่เขาไม่มีเวลาให้ค่ะเพราะเขาทำแต่งาน. เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วค่ะ บางครั้งเราหงุดหงิดที่เขาไม่มีเวลาคุยกับเราเพราะยิ่งห่างกันมันระแวงค่ะ
ทุกครั้งที่คุยกันไม่รู้เรื่องเขาจะเงียบค่ะ เขาจะอ่านเฟซเรมตลอดแต่ไม่ค่อยตอบ เเละเงียบไม่เคยถามเรามาก่อนเลยมีแต่เราถามไป
เป็นแบบนี้มา1ปีเต็มๆ และช่วงปีใหม่เราโวยวายใส่เขาและเขาก็เสียอารมณ์ เขาก็บล้อกเฟซเราค่ะบล้อกไลน์ด้วยโทรไปไม่รับเลย
เราก็ร้องไห้เสียใจมากฟูมฟายเลยแหละ จนผ่านไป5วันเราก็ติดต่อเขาได้โดยการสมัครเฟสไปแอดเขาใหม่ค่ะ เขาก็รับแล้วคุยกับเราปกติ พอเดือนกุมภา เราก็มีปัญหากันอีกค่ะ เรื่องที่ว่าแม่เขารู้ว่ายังคบกับเรา เพราะว่าเราไปคอมเมนรูปในเฟซเขาแม่เจาเลยรู้ว่ายังคบกัน เลยทะเลาะกับเราแล้วเขาก็เงียบหายไปบล้อกเฟซเราไปอีกค่ะ เ่ราติดต่อเขาไม่ได้เลย จนช่วงเดือนเมษาสงกรานต์พอดีค่ะเรากลับมาหาเขาที่ ตจด. เพื่อที่จะคุยกับเขา เราจึงไปดักรอที่บ้านเพื่อนเขาเลยได้เจอและได้คุย
เขาคุยและตกลงกับเราสัญญากับเราว่าจะรอกันและกันค่ะต่างคนต่างไม่มีใคร แต่ตอนนี้ให้ต่างคนต่างทำหน้าที่ตัวเองไปก่อนสร้างอนาคตตัวเองก่อนแล้วทุกอย่างมันจะดีขึ้นเอง. พอคุยกันเสดเราก็ตกลงโอเคกลับมคุยกันได้เหมือนเดิม
เราคุยกันมาตลอดจนถึงเดือนมิถุนายนค่ะช่วงนั้นเขาเงียบมาก5วันมาตอบเฟซมาคุยกับเราครั้ง เราถามเขาบอกว่าเครียด ทำงาน มีปัญหาทางบ้านบ้านจะโดนธนาคารยึดประมาณนี้ค่ะเพราะเเม่เขาเอาบ้านเข้าธนาคารเอาเงินออกมา เราเองก็บอกไปว่าเราเข้าใจไม่กวนก็ได้ เราช่วนอะไรไม่ได้ แต่เราพร้อมจะอยู่ข้างๆนะ เราก็บอกเขาว่าระบายมาได้นะพร้อมรับฟัง. เขาก็บอกว่าไม่ต้อง อยากใช้ความคิดอยากอยู่คนเดียว
จากนั้นเราเลยเงียบค่ะปล่อยเขาอยู่คนเดียว1อาทิตย์เต็มๆ ไม่กวนเขาเลย พอครบ1อาทิตย์เราทักไปเขาก็อ่านแต่ไม่ตอบเราถามทุกอย่างเพื่อความเป็นห่วง โทรไปก็ไม่รับตัดสายตลอด เราก็เลยหยุดโทร เเล้วไปเห็นในเฟซเพื่อนเขาเอารูปลงว่าคืนนั้นไปเที่ยวกันกลับตี2 เราก็เลยโมโหค่ะ เลยเฟซไปถามเขาไม่ตอบ เขาก็บอกแค่นี้ละจะนอนปวดหัวเครียด.
ซึ่งเราก็ไม่ยอมค่ะจะโทรคุยให้ได้ อยากรู้ว่าที่บอกว่าเครียดเรื่องปัญหาที่บ้านและเหนื่อยทำงานมันจริงไหม? หรือโกหกเรา ทำไมยังเห็นไปเที่ยว คือเราก็เข้าใจนะคะว่าถ้าเครียดก็ไปเที่ยวกินเหล้ากับเพื่อนได้พอคลายเครียด และอยากรู้ด้วยว่าสรุปเป็นยังไงอะไรบ้าง สุดท้ายเขารำคานบล้อกเฟซเราไปอีกรอบค่ะ ก่อนบล็อกเขาบอกว่า ถ้านิสัยแย่แบบนี้ก็ไม่ต้องมาคุยกันอีก. และบล้อกไปค่ะ
จนวันที่23 มิถุนาเรารวบรวมความกล้าไปหาเขาที่บ้าน เจอเขากับแม่เขา เขาก็ตกใจที่เห็นเราไป เขาก็บอกให้เรากลับ เขามองหน้าแม่เขาหลายรอบมาก แม่เขาก็ยืนอยู่ระหว่างที่เราคุยกันเขาบอกกับเราต่อหน้าแม่ว่า พอแล้วกลับไปเถอะ ต่างคนต่างไปใช้ชีวิตของตัวเองดูแลครอบครัวตัวเองต่างคนต่างอยู่ เราเลยถามว่า แล้วสัญญาละที่ตกลงกันไว้ เขาก็เงียบค่ะ และบอกว่าพอแล้วกลับไปเถอะ. เเละเขาก็เดินหนีเราเข้าบ้านไปพร้อมกับแม่เขา
เราเองไม่ทันได้พูดได้ถามอะไรเลย เราก็ยังงงว่า สัดท้ายมันเป็นเพราะอะไรเป็นเพราะขาเรรียดกับปัญหาที่บ้านหรอหรือรำคาญหรือเบื่อเรา. จากนั้นเราก็กลับไปและพยายามติดต่อเขาไปเอาเฟซเพื่อนทักไปก็บล้อกหมด เราถึงติดต่อเพื่อนของแฟนเรา เป็ผู้หญิงค่ะคนนี้แต่งงานแล้วแต่เป็นเพื่อนสนิทของเเฟนเราค่ะ
เราให้เขาคุยกับแฟนให้ แฟนเราก็ให้ฝากมาบอกว่า ไม่คุยกับเราเเล้วจบแล้วพอแล้ว ต่างคนต่างอยู่ แค่เขาทำงานก็เหนื่อยมากแล้ว เขามีเรื่องให้คิดมากกว่านี้ที่ไม่ใช่แค่เรื่องความรัก เอาเวลาไปทำมาหากินดีกว่า. เขาเหนื่อยเขาจะทำงาน จบเลิกพอ เหนื่อยจะทำงาน นี้คือที่เขาฝากเพื่อนเขามาบอกเราค่ะ
แน่นอนว่าเราเองต้องการคำตอบคำอธิบายและอยากคุยให้มันโอเคกว่านี้ เรารักเขามากนะคะ เราเก็บเงินสร้างครอบครัวกับเขา เราคิดมาตลอดว่าเขานี่แหละคือคนที่ใช่สำหรับเรา. ตอนนี้แทบตั้งสติไม่อยู่เลยค่ะ ยังสับสนบ้างครั้งก็รู้สึกโกรธเขาที่เขาทำแบบนี้สับสนจริงๆค่ะ สับสนจนไม่รู้ว่าสาเหตุที่เขาบอกเลิกคืออะไร😢
เรายังรอเขากลับมาทุกวันนะคะ รักรักเสมอรอเสมอตอนนี้ผ่านไป1เดือนแล้วค่ะที่เขาบอกเลิก เราอยากได้คำอธิบายจากเขาอยากให้เขาพูดบอกเลิกกับเราตรงๆต่อหน้าไม่ใช่ฝากคนอื่นมาแบบนี้ เรายังร้องไห้คิดถึงเขาทุกวัน ทำใจไม่ได้จริงๆ เรายังรอเวลาหาโอกาสที่จะไปรอเจอเขาตลอดค่ะ แต่ไม่มีโอกาสเลย เขาจะกลับมาไหม เขารู้นะคะว่าเรายังรักยังรอเขาเขาจะกลับมารึเปล่าค่ะ ใครพอมีประสบการณ์แชร์กันบ้างนะคะ เผื่อเรามีหวังในการรอมากขึ้น
ปล.แฟนอายุ31 ทำงานอิสระรับทำตัดต่อวิดีโอทำหนังสั้นประกวดค่ะและรับอบรมทำวิทยากร
เราอายุ25 ค่ะ ทำงานบริษัทและรับงานเขียนบทความเสริม
ถูกบอกเลิกสั้นๆ ต่างคนต่างอยู่ และเงียบหายไป
ซึ่งก่อนหน้านี่เราระหองระแหงกันมา1ปี
เราสองคนใช้ชีวิตร่วมกันมา3 ปีแต่ยังไม่แต่งงาน ปีที่4 เราแยกกันอยู่ค่ะ แยกกันอยู่เพราะเรามีปัญหากันไม่ค่อยเข้าใจกันและทางบ้านเขาไม่ชอบเราค่ะถึงขั้นเกลียดเลยก็ว่าได้ เพราะเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงไม่ค่อยเข้ากับใครแต่เราพยายามปรับตลอดค่ะ
1ปีที่แยกกันอยู่เราต่างคนต่างไม่มีใครค่ะ เขาทำแต่งานและอยู่บ้านไปหาเพื่อนบ้างตามโอกาส เราเองก็ไม่มีแฟนใหม่ค่ะทำงานเหมินกัน แต่เราติดต่อกันตลอด ทุก3 เดือนเราจะกลับมาหาแฟนเรา1ครั้งค่ะ แต่ก็ยังมีทะเลาะกันบางครั้งที่เขาไม่มีเวลาให้ค่ะเพราะเขาทำแต่งาน. เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วค่ะ บางครั้งเราหงุดหงิดที่เขาไม่มีเวลาคุยกับเราเพราะยิ่งห่างกันมันระแวงค่ะ
ทุกครั้งที่คุยกันไม่รู้เรื่องเขาจะเงียบค่ะ เขาจะอ่านเฟซเรมตลอดแต่ไม่ค่อยตอบ เเละเงียบไม่เคยถามเรามาก่อนเลยมีแต่เราถามไป
เป็นแบบนี้มา1ปีเต็มๆ และช่วงปีใหม่เราโวยวายใส่เขาและเขาก็เสียอารมณ์ เขาก็บล้อกเฟซเราค่ะบล้อกไลน์ด้วยโทรไปไม่รับเลย
เราก็ร้องไห้เสียใจมากฟูมฟายเลยแหละ จนผ่านไป5วันเราก็ติดต่อเขาได้โดยการสมัครเฟสไปแอดเขาใหม่ค่ะ เขาก็รับแล้วคุยกับเราปกติ พอเดือนกุมภา เราก็มีปัญหากันอีกค่ะ เรื่องที่ว่าแม่เขารู้ว่ายังคบกับเรา เพราะว่าเราไปคอมเมนรูปในเฟซเขาแม่เจาเลยรู้ว่ายังคบกัน เลยทะเลาะกับเราแล้วเขาก็เงียบหายไปบล้อกเฟซเราไปอีกค่ะ เ่ราติดต่อเขาไม่ได้เลย จนช่วงเดือนเมษาสงกรานต์พอดีค่ะเรากลับมาหาเขาที่ ตจด. เพื่อที่จะคุยกับเขา เราจึงไปดักรอที่บ้านเพื่อนเขาเลยได้เจอและได้คุย
เขาคุยและตกลงกับเราสัญญากับเราว่าจะรอกันและกันค่ะต่างคนต่างไม่มีใคร แต่ตอนนี้ให้ต่างคนต่างทำหน้าที่ตัวเองไปก่อนสร้างอนาคตตัวเองก่อนแล้วทุกอย่างมันจะดีขึ้นเอง. พอคุยกันเสดเราก็ตกลงโอเคกลับมคุยกันได้เหมือนเดิม
เราคุยกันมาตลอดจนถึงเดือนมิถุนายนค่ะช่วงนั้นเขาเงียบมาก5วันมาตอบเฟซมาคุยกับเราครั้ง เราถามเขาบอกว่าเครียด ทำงาน มีปัญหาทางบ้านบ้านจะโดนธนาคารยึดประมาณนี้ค่ะเพราะเเม่เขาเอาบ้านเข้าธนาคารเอาเงินออกมา เราเองก็บอกไปว่าเราเข้าใจไม่กวนก็ได้ เราช่วนอะไรไม่ได้ แต่เราพร้อมจะอยู่ข้างๆนะ เราก็บอกเขาว่าระบายมาได้นะพร้อมรับฟัง. เขาก็บอกว่าไม่ต้อง อยากใช้ความคิดอยากอยู่คนเดียว
จากนั้นเราเลยเงียบค่ะปล่อยเขาอยู่คนเดียว1อาทิตย์เต็มๆ ไม่กวนเขาเลย พอครบ1อาทิตย์เราทักไปเขาก็อ่านแต่ไม่ตอบเราถามทุกอย่างเพื่อความเป็นห่วง โทรไปก็ไม่รับตัดสายตลอด เราก็เลยหยุดโทร เเล้วไปเห็นในเฟซเพื่อนเขาเอารูปลงว่าคืนนั้นไปเที่ยวกันกลับตี2 เราก็เลยโมโหค่ะ เลยเฟซไปถามเขาไม่ตอบ เขาก็บอกแค่นี้ละจะนอนปวดหัวเครียด.
ซึ่งเราก็ไม่ยอมค่ะจะโทรคุยให้ได้ อยากรู้ว่าที่บอกว่าเครียดเรื่องปัญหาที่บ้านและเหนื่อยทำงานมันจริงไหม? หรือโกหกเรา ทำไมยังเห็นไปเที่ยว คือเราก็เข้าใจนะคะว่าถ้าเครียดก็ไปเที่ยวกินเหล้ากับเพื่อนได้พอคลายเครียด และอยากรู้ด้วยว่าสรุปเป็นยังไงอะไรบ้าง สุดท้ายเขารำคานบล้อกเฟซเราไปอีกรอบค่ะ ก่อนบล็อกเขาบอกว่า ถ้านิสัยแย่แบบนี้ก็ไม่ต้องมาคุยกันอีก. และบล้อกไปค่ะ
จนวันที่23 มิถุนาเรารวบรวมความกล้าไปหาเขาที่บ้าน เจอเขากับแม่เขา เขาก็ตกใจที่เห็นเราไป เขาก็บอกให้เรากลับ เขามองหน้าแม่เขาหลายรอบมาก แม่เขาก็ยืนอยู่ระหว่างที่เราคุยกันเขาบอกกับเราต่อหน้าแม่ว่า พอแล้วกลับไปเถอะ ต่างคนต่างไปใช้ชีวิตของตัวเองดูแลครอบครัวตัวเองต่างคนต่างอยู่ เราเลยถามว่า แล้วสัญญาละที่ตกลงกันไว้ เขาก็เงียบค่ะ และบอกว่าพอแล้วกลับไปเถอะ. เเละเขาก็เดินหนีเราเข้าบ้านไปพร้อมกับแม่เขา
เราเองไม่ทันได้พูดได้ถามอะไรเลย เราก็ยังงงว่า สัดท้ายมันเป็นเพราะอะไรเป็นเพราะขาเรรียดกับปัญหาที่บ้านหรอหรือรำคาญหรือเบื่อเรา. จากนั้นเราก็กลับไปและพยายามติดต่อเขาไปเอาเฟซเพื่อนทักไปก็บล้อกหมด เราถึงติดต่อเพื่อนของแฟนเรา เป็ผู้หญิงค่ะคนนี้แต่งงานแล้วแต่เป็นเพื่อนสนิทของเเฟนเราค่ะ
เราให้เขาคุยกับแฟนให้ แฟนเราก็ให้ฝากมาบอกว่า ไม่คุยกับเราเเล้วจบแล้วพอแล้ว ต่างคนต่างอยู่ แค่เขาทำงานก็เหนื่อยมากแล้ว เขามีเรื่องให้คิดมากกว่านี้ที่ไม่ใช่แค่เรื่องความรัก เอาเวลาไปทำมาหากินดีกว่า. เขาเหนื่อยเขาจะทำงาน จบเลิกพอ เหนื่อยจะทำงาน นี้คือที่เขาฝากเพื่อนเขามาบอกเราค่ะ
แน่นอนว่าเราเองต้องการคำตอบคำอธิบายและอยากคุยให้มันโอเคกว่านี้ เรารักเขามากนะคะ เราเก็บเงินสร้างครอบครัวกับเขา เราคิดมาตลอดว่าเขานี่แหละคือคนที่ใช่สำหรับเรา. ตอนนี้แทบตั้งสติไม่อยู่เลยค่ะ ยังสับสนบ้างครั้งก็รู้สึกโกรธเขาที่เขาทำแบบนี้สับสนจริงๆค่ะ สับสนจนไม่รู้ว่าสาเหตุที่เขาบอกเลิกคืออะไร😢
เรายังรอเขากลับมาทุกวันนะคะ รักรักเสมอรอเสมอตอนนี้ผ่านไป1เดือนแล้วค่ะที่เขาบอกเลิก เราอยากได้คำอธิบายจากเขาอยากให้เขาพูดบอกเลิกกับเราตรงๆต่อหน้าไม่ใช่ฝากคนอื่นมาแบบนี้ เรายังร้องไห้คิดถึงเขาทุกวัน ทำใจไม่ได้จริงๆ เรายังรอเวลาหาโอกาสที่จะไปรอเจอเขาตลอดค่ะ แต่ไม่มีโอกาสเลย เขาจะกลับมาไหม เขารู้นะคะว่าเรายังรักยังรอเขาเขาจะกลับมารึเปล่าค่ะ ใครพอมีประสบการณ์แชร์กันบ้างนะคะ เผื่อเรามีหวังในการรอมากขึ้น
ปล.แฟนอายุ31 ทำงานอิสระรับทำตัดต่อวิดีโอทำหนังสั้นประกวดค่ะและรับอบรมทำวิทยากร
เราอายุ25 ค่ะ ทำงานบริษัทและรับงานเขียนบทความเสริม