ตอนที่อยู่ประมาณ ป5. หรือ ป.6 มีการตูนเรื่องนึงคือชิปแอนด์เดลชอบดูก็เลยอยากเลี้ยงลูกกระรอกขึ้นมา เลยไปจตุจักรไปเจอร้านขายกระรอกบอกอยากซื้อลูกกระรอกไปเลี้ยง คนขายบอกว่าจะขายให้เฉพาะแต่ลูกเพราะถ้าซื้อแม่ไปด้วยมันก็จะไม่เชื่อง ตอนจะซื้อคนขายก็เอามือดึงลูกมาจากแม่มันแม่มันก็ร้องแล้วเอามือดึงลูกมันไว้ใหญ่แล้วร้องอย่างบ้าคลั่ง คนขายก็เลยจับใส่กรงแล้วส่งมาให้เรา พ่อกับแม่เราในตอนนั้นก็บอกอย่าซื้อมันเลยเพราะสงสารมันเพราะแม่มันเกาะลูกกรงและร้องใหญ่ แต่คนขายกลับบอกว่าไม่เป็นไรหรอกเพราะมันมีลูกมาหลายครั้งแล้วตอนขายก็เป็นอย่างนี้ซัก 2-3 วันมันก็ลืมและกลับมาเป็นปกติ พ่อแม่ก็ห้ามเราบอกว่าอย่าซื้อแต่ตอนนั้นเราอยากได้มากแม้จะสงสาร แต่ด้วยความเป็นเด็กและด้วยความอยากได้มีมากกว่าจึงคะยั้นคะยอให้พ่อแม่ซื้อมา จำได้เลยว่าตอนเดินออกจากร้านหันหน้าหิ้วกรงลูกกระรอกออกจากร้านไป หันไปดูแม่ของมันยังเกาะลูกกรงตะกุยลูกกรงร้องโหยหวนอย่างบ้าคลั่ง ตอนนั้นมันเหมือนกับเสียงคนร้องไห้และขย่มกรงอย่างบ้าคลั่ง แต่ด้วยความอยากได้แม้จะสงสารจึงตัดใจเดินจากมา เราก็คิดว่าไม่เป็นไรถ้าเราเลี้ยงมันอย่างดีก็คงไม่เป็นไร แต่ปรากฏว่าพอซื้อกลับมาเราพยายามป้อนนมให้ลูกกระรอกมันก็ไม่ค่อยยอมกินมันสำลักออกมา เลี้ยงได้ไม่ถึงสัปดาห์มันก็ตาย ตอนนั้นรู้สึกเสียใจมาก พอโตขึ้นย้อนกลับมาคิดรู้สึกเสียใจมากคิดแต่ว่ารู้งี้ไม่น่าซื้อมาเลยในตอนเด็ก ถ้าย้อนเวลากลับมาได้จะไม่ซื้อมัน
          ตอนนี้กลับกลัวว่าถ้าซักวันเราแต่งงานกับผู้หญิงและมีลูก เราจะต้องสูญเสียลูกไปไหม เช่น อาจมีคนลักพาตัวลูกเราไป ลูกเราอาจเสียชีวิต อะไรทำนองนี้ กรรมจะไปลงกับลูกเราไหม หรือจะลงแค่เรา ถ้าเป็นไปได้อยากให้ลงแค่เรา และมีวิธีไหนที่จะทำให้กรรมพอทุเลาลงไปได้ไหม
          และอยากฝากถึงผู้เชี่ยวชาญเรื่องสัตว์ เป็นไปได้ไหมอย่างที่คนขายว่า ไม่นานแม่กระรอกก็จะลืมซักวันสองวันก็จะกลับมาเป็นปกติ เพราะเห็นคนขายบอกว่าเขาทำอย่างนี้มาหลายครั้งแล้ว มันก็กลับมาเป็นปกติทุกที เป็นไปได้ไหมที่บางคนบอกว่าสัตว์มีความจำสั้นกว่ามนุษย์ เหมือนหมาแมวเมื่อบางครั้งคนเอาลูกไปหรือลูกหายไปมันจะเศร้าซักอาทิตย์หนึ่งหรือไม่กี่วันมันก็จะลืมเป็นอย่างนั้นจริงไหม ถ้าเป็นอย่างน้นเราก็จะสบายใจขึ้นมากเพราะแม่กระรอกคงไม่ต้องทรมานนานนัก