เรื่องมีอยู่ว่า

ช่วงเดือนกุมภาพันธ์ พ่อเราได้ช่วยเหลือลูกกระรอกป่าที่ตกจากต้นไม้มาตัวนึง เพศผู้ อาการตอนแรกคือ ใกล้จะตายแล้ว มือเท้าหงิกเลยค่ะ แต่โชคยังดีที่มันยอมกินนม ก็เลี้ยงมาเรื่อยๆ ค่ะ พอเริ่มโต ก็จะปล่อยออกมาปีนต้นไม้ รอบๆ บ้านเป็นสวนค่ะ มีต้นไม้ ต้นมะพร้าว และกระรอกตัวอื่นๆ เยอะเลย คือเราเลี้ยงแบบไม่ได้ล่ามโซ่ แค่จับเค้าเข้ากรงเวลาเย็น เพราะกระรอกป่าเจ้าถิ่นจะมากัดเค้าค่ะ ก็ปล่อยออกมาทุกวันค่ะ เค้าจะค่อนข้างเชื่อง ขี้อ้อน ความตั้งใจของที่บ้านคือ พอเค้าดูแลตัวเองได้ ก็อิสระตามสบายเลยค่ะ

ช่วงเดือนมิถุนายน ก็เป็นช่วงที่กระรอกป่าผสมพันธุ์ค่ะ เห็นเขาไปกับตัวเมียตัวนึง ก็ไม่ยอมลงมาหาคนเลยค่ะ เราก็ไม่ได้อะไร คิดว่าธรรมชาติของมัน

แต่ประเด็นคือ กระรอกป่าตัวอื่นไม่กลัวคนเลยค่ะ ไม่ค่อยหนีด้วย ยกเว้น เจ้าตัวที่เลี้ยงนี่ล่ะ เมื่อก่อนไม่เคยหนีคนเลย ลงมาหาคน พอมีแฟน ก็พยายามหลบเรา ทั้งที่ เราไม่คิดจะจับเข้ากรงแล้ว เราแค่อยากเห็นว่า เขาสบายดีหรือเปล่าแค่นั้น บางที ลงมาหน้าบ้าน พอคนเดินออกมา รีบหลบเลย เหมือนเด็กทำผิดอะไรซักอย่าง แล้วกลัวโดนจับได้ บางทีก็รีบมาก กระโดจนตกต้นไม้เลย ทั้งที่ เราก็อยู๋ไกลเขามาก เศร้าอ่ะ

ใครเคยเลี้ยงกระรอกแล้วเป็นแบบนี้บ้างมั้ย T_T บางทีมันก็ทำใจไม่ได้ ที่เขาตกใจซะขนาดนั้น คือ ที่บ้านทุกคนรักเขาหมดเลย เขาก็ทำรังกับแฟนเขาอยู่บนต้นไม้หลังบ้านเรานี่เอง วิ่งบนหลังคาบ้านบ้าง แต่เขาพยายามไม่ให้เราเห็นตัวเขา ไม่รู้ทำไม