คือ...เราเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะปานกลางคะ พ่อเรามีหนี้ ธกส. และอย่างอื่นอีก บลาๆ😞
ทั้งในส่วนที่ยืมของญาติด้วย ก็ติดอยู่เยอะพอสมควร
  ตอนนี้อยู่ในช่วงปิดเทอมเราก็ไปทำงานร้านอาหารทำทุกอย่าง
ทั้ง เสิร์ฟ ช่วยในครัว ล้างจาน ได้วันละ 250 บาท 💪
  เวลาอยากได้อะไร เราก็จะใช้เงินของเราคะ ค่ามัดจำหอเราก็ช่วยพ่อจ่าย ซื้อของ
เข้าหอเราก็ซื้อด้วยเงินตัวเอง
ในวันที่ทางมหาลัยแจ้งมาว่าจะต้องจ่ายค่าเทอมในอีก 3 วันข้างหน้าพ่อไม่มีเงิน แล้วจะไปยืมเงิน
ของญาติมาจ่ายแต่เราเลือกที่จะขายสร้อยคอ สร้อยคอเส้นนี้เราเก็บเงินเองคะจากการที่เราไปฝึกงานมา
เราไม่เสียใจเลย ดีใจด้วยซํ้าที่ได้แบ่งเบาพาระของพ่อและเป็นเรื่องของเราด้วย
  ตอนนี้ออกจากงานแล้วคะ เพราะใกล้เปิดเทอมแล้ว
เราเลยกลับมาขายขนมกล้วยทอดที่บ้าน เพราะมีความฝันอยากจัดฟันคางเรายื่นและฟันล้างคอบฟันบนคะ
ตอนนี้เริ่มเก็บเงินเรื่อยๆ ตอนแรกพ่อแม่เราก็ไม่ได้ว่าอะไรคะแต่วันนี้จู่ๆแม่ก็พูดขึ้นมาว่าคิดไปแล้วเงินที่เราขายขนมกล้วยทอด
ไม่ได้ช่วยเรื่องเรียนเลยนะ เราก็รู้สึกนอยนิดๆคะ😞 คือที่ผ่านมาเราไม่ได้ช่วยแบ่งเบาท่านเลยหรอคะ😥
ในตอนนี้เราอยากทำในสิ่งที่เราอยากทำบ้าง😣 แต่เราเกิดมาจนไม่สมควรที่จะทำอะไรเกินตัวใช่ไหมคะ😂 พ่อก็มีหนี้เยอะ
ทำไปก็มีแต่คนมองไม่ดีใช่ไหมคะ😂  เราควรจะอยู่ของเราแบบนี้ใช่ไหมคะ😞