ตอนกำเนิด = https://ppantip.com/topic/37708632

ตอนที่ 2 เปิดตัวต่อสาธารณชน ผจญปีศาจนก = https://ppantip.com/topic/37725740

ตอนที่ 3 กุหลาบมฤตยู = https://ppantip.com/topic/37751251

ตอนที่ 4 ถ้ำปริศนา = https://ppantip.com/topic/37831025




ในงานปาร์ตี้แห่งหนึ่ง ยามค่ำคืน...

คนในงานส่วนใหญ่เป็นวัยรุ่น และมีวงดนตรีเล่นเพลงร็อกเร้าใจให้ทุกคนได้ออกไปวาดลวดลายเต้นบนฟลอร์ ทุกคนดื่มกินกันจนเมามาย บ้างก็เสพยากัน มีตั้งแต่กัญชาไปจนถึงยาไอซ์

วัยรุ่นสาวนางหนึ่งปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำ จึงขอตัวลุกจากเพื่อนๆไปเข้าห้องน้ำซึ่งอยู่ด้านหลังเวทีคอนเสิร์ต

"ปวดฉี่อะ ไปห้องน้ำแป๊บนะ" เธอบอกกับเพื่อนชายซึ่งกำลังนั่งดื่มเบียร์

"โอเคจ้ะ กลับมาไวๆนะ ลินดา"

"เคๆ เด๋วมาจ้ะ กิต"

สาวชื่อลินดาเดินจากแฟนหนุ่มไปเข้าห้องน้ำ ทำธุระส่วนตัวเสร็จก็รีบออกมาล้างมือล้างหน้าที่อ่างล้างหน้า

พอล้างหน้าเสร็จ เธอก็รีบกลับไปหาแฟนหนุ่มที่โต๊ะ เขาเอ่ยชวนทันทีที่เธอมาถึงโต๊ะ

"ไปเต้นซบกันหน่อยปะ เพลงกำลังซึ้งเลย"

"อ่าฮะ เอาซี่"

หนุ่มชื่อกิตจูงมือเธอออกไปกลางฟลอร์ซึ่งมีวัยรุ่นชายหญิงหลายสิบคู่กำลังเต้นสโลว์ซบกันอยู่อย่างอ้อยอิ่งตามจังหวะเพลง "ไร้ท์ เฮียร์ เว้ทติ้ง" ที่กำลังบรรเลง แล้วก็ประคองกันเต้นซบกันเหมือนอย่างคนอื่นๆ

ขณะที่เธอกำลังเคลิบเคลิ้มไปกับเสียงดนตรี ผสมกับความมึนเมา หนุ่มกิตก็กระซิบที่ข้างหู

"คืนนี้ ชีวิตเธอจะต้องเปลี่ยน!"

"เหรอจ๊ะ ? เปลี่ยนยังงาย..." เธอทำเสียงเซ็กซี่ถามเขา

แทนคำตอบ อย่างที่ลินดาคาดไม่ถึง หนุ่มกิตอ้าปากกว้างในมุมมืด เขี้ยวแหลมยาวงอกออกมาจากสองข้างปากด้านบนและล่างด้านละสองซี่ แล้วฝังคมเขี้ยวลงไปที่คออันขาวผ่องของเธอจนจมเขี้ยว!

"กรึบบ!!"

"อึ้มม...มม..."

ลินดาสะดุ้งเฮือกและอ้าปากจะร้อง แต่หนุ่มกิตเอามือข้างหนึ่งปิดปากเธอไว้ มืออีกข้างหนึ่งก็รวบเอวเธอไว้แน่น ร่างของเธอชักกระตุกในอ้อมกอดของเขา ครู่หนึ่งก็สลบไป

ขณะเดียวกัน คู่เต้นคู่อื่นๆบนฟลอร์ ก็เกิดเหตุการณ์แบบเดียวกัน ผู้ชายกัดคอผู้หญิงบ้าง ผู้หญิงกัดคอผู้ชายบ้าง เพศเดียวกันแบบรักร่วมเพศคนหนึ่งกัดคออีกคนหนึ่งก็มี นักดนตรีบนเวทีก็ยังคงบรรเลงดนตรีไปเรื่อยๆ เหมือนไม่สนใจต่อเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นต่อหน้า

เมื่อคู่เต้นของแต่ละคนถูกกัดและดูดเลือดจนสลบไสลไม่ได้สติกันโดยทั่วหน้าแล้ว พวกเขาและเธอก็ถูกปล่อยให้นอนบนพื้น คนที่กัดยืนนิ่งอยู่ ครู่หนึ่งเหล่านักดนตรีก็หยุดบรรเลงเพลง และร่างๆหนึ่ง โผลงมาจากเพดานสูงเบื้องบน ส่งเสียงดัง "แก๊กกก......" เหมือนเสียงค้างคาวซึ่งโผบินไปในอากาศ กังวานไปทั่วห้องแสดงคอนเสิร์ตในงานปาร์ตี้นั้น แล้วลงมายืนอยู่กลางเวที

หัวของมันเป็นเหมือนค้างคาว มีเขี้ยวยาวเฟื้อยงอกออกมาจากปาก มีแขนขาอย่างมนุษย์ และปีกค้างคาวกว้างใหญ่กางออกอยู่แล้วหุบเข้าเก็บไว้ที่หลัง ที่เอวของมันคาดเข็มขัดซึ่งมีหัวเข็มขัดเป็นรูปห้าเหลี่ยม ติดสัญลักษณ์ของมิลเลนเนี่ยมช็อกเกอร์อย่างเด่นชัด มันคือมนุษย์แปลงตัวใหม่ ปีศาจค้างคาวดูดเลือด หรือแวมไพร์นั่นเอง! และชายหญิงทุกคนซึ่งกัดคอคู่เต้นของตนก็คือบริวารของมัน ผู้ที่ถูกกัดก็จะติดเชื้อและกลายเป็นบริวารของปีศาจแวมไพร์ และแน่นอนว่าย่อมเป็นบริวารผู้รับใช้มิลเลนเนี่ยมช็อกเกอร์ไปโดยปริยาย

ทันทีที่ปีศาจแวมไพร์ปรากฏกายบนเวที บริวารทุกคนต่างยกมือขวายื่นไปข้างหน้าและเหยียดมือ ทำมุม 45 องศา แบบเดียวกับท่า "ไฮล์ ฮิตเลอร์" ของพวกนาซี และเปล่งเสียงพร้อมกัน "มิลเลนเนี่ยม ช็อกเกอร์ จงเจริญ! มิลเลนเนี่ยม ช็อกเกอร์ จงเจริญ!"

"แก๊กกก......เคี๊ยกๆๆๆ" ปีศาจแวมไพร์ส่งเสียงหัวเราะด้วยความชอบใจ แล้วกล่าวต่อเหล่าบริวาร "พวกเจ้าทุกคน ทำดีมาก! ต่อไปก็เตรียมตัว ให้โอวาทสมาชิกใหม่ของมิลเลนเนี่ยมช็อกเกอร์ เพื่อให้พวกมันได้รู้หน้าที่ที่ต้องทำ"

"รับทราบ ท่านแวมไพร์!" ทุกคนตอบรับพร้อมกัน

"อ้อ...มีอีกอย่างหนึ่ง ที่พวกเจ้าทุกคนต้องรับรู้และจำไว้ จงดูที่จอโปรเจคเตอร์เหนือเวทีดนตรี" มันกล่าวพลางชี้มือขึ้นไปเหนือเวทีซึ่งมีจอโปรเจคเตอร์ขนาดยักษ์ติดตั้งอยู่...

บริวารทุกคนมองตาม ทันใดนั้น เครื่องฉายซึ่งติดตั้งอยู่ด้านหลังซึ่งตรงกันข้ามกับจอและสูงเหนือศีรษะของทุกคนก็ถูกเปิด ฉายภาพของคนๆหนึ่ง

เป็นภาพของ วีรชัย อดีตนักกีฬาเทควอนโด้เหรียญทองโอลิมปิกซึ่งเลิกเล่นทีมชาติแล้ว ตามด้วยอีกภาพหนึ่ง คือร่างแปลงของเขา ไรเดอร์แอนท์!

ชายคนนี้ ชื่อ วีรชัย ซึ่งเป็นมนุษย์แปลงของมิลเลนเนี่ยมช็อกเกอร์เรา มันเป็นคนทรยศ ตั้งตัวเป็นศัตรูกับเรา เมื่อมันแปลงร่าง มันจะกลายเป็นมนุษย์แปลงอย่างที่พวกเจ้าเห็น และใช้ชื่อว่า ไรเดอร์แอนท์ พบมันที่ไหน จับตัวมันให้ได้ ฆ่ามันได้ยิ่งดี เข้าใจไหม ?"

"เข้าใจครับ/เข้าใจค่ะ ท่านแวมไพร"  ทุกคนตอบพร้อมกันอีก

"ดีมาก!!" ปีศาจแวมไพร์กล่าวต่อไป "และพวกเจ้า ก็จงขยันทำงาน หาคนมาเปลี่ยนเป็นบริวารให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้!"

"รับทราบคำสั่งท่านแวมไพร์ !!"

หลังจากนั้นจึงมีลำแสงลำหนึ่งพุ่งมารวมตัวกันกลางอากาศ แล้วประกอบกันเป็นภาพสามมิติลอยตัว เป็นรูปเครื่องหมายห้าเหลี่ยมมีรูปอินทรีกางปีกอยู่ตรงกลาง สัญลักษณ์ขององค์การร้าย และเสียงพูดดังก้องกังวาน

"ทำดี....ทำดีมาก ปีศาจแวมไพร์!!!"

"ทุกคน ทำความเคารพท่านผู้นำ!!" ปีศาจค้างคาวดูดเลือดสั่งบริวาร และตนเองคุกเข่าลงเป็นตนแรก บริวารทุกคนทำตามทันที เปล่งเสียงพร้อมกัน

"คารวะ ท่านผู้นำ มิลเลนเนี่ยม ช็อกเกอร์!!"

"ดีมาก....ดีมาก...เหล่าบริวารของข้า!!" เสียงจากผู้นำดังกังวานสะท้อนไปสะท้อนมาทั่วบริเวณ "ปีศาจแวมไพร์ อีกเรื่องหนึ่งซึ่งเจ้าต้องเร่งดำเนินการ"

"ท่านผู้นำโปรดสั่งการมาได้เลยขอรับ"

"จัดการไอ้วีรชัย หรือไรเดอร์แอนท์ ให้จงได้ โดยเร็ว!!"

"รับทราบขอรับ กระผมจะจัดการกับมันได้อย่างแน่นอน ท่านผู้นำโปรดวางใจเถิดขอรับ"

"ถ้าเจ้าล้มเหลว เจ้าก็จะถูกทำลาย จำไว้ เพราะฉะนั้น อย่าพลาดเป็นอันขาด!!"

"ขอรับ ท่านผู้นำ!!"



การหายตัวไปอย่างลึกลับของเหล่าวัยรุ่นทั้งชายและหญิง กลายเป็นข่าวดัง ทำให้เจ้าหน้าที่ตำรวจและเหล่านักสืบทั้งหลายพากันปวดเศียรเวียนเกล้าเพราะไม่รู้ว่าวัยรุ่นเหล่านั้นหายไปไหน การสืบสวนสอบสวนเป็นไปอย่างเข้มข้นและลำบากมืดมน

วีรชัยทราบข่าวนี้แล้วจากการรายงานข่าวทั้งทางทีวีและหน้าหนังสือพิมพ์ และเริ่มสงสัยว่า เรื่องนี้อาจเป็นฝีมือของพวกมิลเลนเนี่ยมช็อกเกอร์ ดังนั้น ทุกๆวัน ตั้งแต่เวลาเย็นจนถึงเช้า เขาจึงตระเวนขับ "มิลเลนเนี่ยม ไซโคลน" ไปตามที่ต่างๆที่มีการชุมนุมสังสรรค์กันของพวกวัยรุ่น และคอยจับตาดูเหตุการณ์ที่อาจจะเกิดขึ้น แต่ผ่านไปหลายวัน ก็ยังไม่พบเหตุผิดปกติใดๆ

จนกระทั่ง คืนหนึ่ง มีการแสดงคอนเสิร์ตของศิลปินวงดังจากเกาหลี ที่อิมแพ็คอารีน่า เมืองทองธานี ซึ่งมีการสร้างใหม่ กว้างขวางกว่าเดิม จุคนได้เป็นแสนเพื่อรองรับบรรดาศิลปินดังจากทั่วโลก กลายเป็นสถานที่จัดคอนเสิร์ตที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในเอเชีย

วีรชัยลงทุนจองซื้อตั๋วด้านหน้าเวทีซึ่งมีราคาแพงถึงหลักหมื่น เพื่อจะได้สังเกตการณ์ได้อย่างใกล้ชิด เขาแน่ใจว่า บนเวทีจะต้องมีอะไรที่ไม่ธรรมดาแน่ หากจะมีเหตุการณ์ร้ายเกิดขึ้น ซึ่งมันไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาหลายวันแล้ว เงียบผิดสังเกต และความเงียบสงบนี้เองทำให้เขาระแวง ว่ามันอาจจะเกิดขึ้นในการแสดงคอนเสิร์ตครั้งนี้ก็เป็นได้ เพราะผู้คนมากันมาก

และสิ่งที่สะดุดตาวีรชัยมากที่สุด คือ ชื่อของศิลปิน ซึ่งใช้ชื่อว่าวง THE VAMPIRE SHOCKER !! ป้ายชื่อวงเด่นชัดเหนือเวที และมีภาพเขียนสีน้ำมันรูป "ปีศาจค้างคาว" อ้าแขนกางกงเล็บ ศิลปินวงนี้กำลังโด่งดังไปทั่วประเทศเกาหลี และดังข้ามประเทศหลายประเทศในเอเชีย รวมทั้งประเทศไทยด้วย

เวลาสองทุ่มตรง ถึงเวลาเปิดคอนเสิร์ต เสียงโฆษกบนเวทีประกาศเปิดตัววงดนตรี

"พบกับ วงขวัญใจวัยรุ่นในหลายประเทศทั่วเอเชีย เดอะ แวมไพร์ ช็อกเกอร์ ณ บัดนี้ !!!"

"บูมม!! บูมมมม!!! บูมมม!!!"

"กรี๊ดดดดดดดดด................" "เฮ..............."

เสียงจุดพลุดังขึ้น ตามด้วยเสียงกรี๊ดกร๊าดและโห่ร้องของบรรดาแฟนเพลงวัยรุ่นดังกระหึ่ม แล้วอินโทรเพลงแรกก็เริ่มบรรเลงด้วยจังหวะร็อกร้อนแรง คนดูทั่วทั้งอิมแพ็คอารีน่าลุกขึ้นจากเก้าอี้เต้นโยกซ้ายโยกขวา ดีดดิ้นตามท่วงทำนองจังหวะเพลงอันเร่าร้อน วีรชัยจำเป็นต้องลุกขึ้นยืนเพื่อจะได้สังเกตการณ์ต่อไปได้ถนัด

วง เดอะแวมไพร์ ช็อกเกอร์ เล่นและร้องเพลงแล้วเพลงเล่า สร้างความสนุกสนานบันเทิงและเมามันแก่แฟนๆไปเรื่อยๆ ผ่านไปประมาณห้าหกเพลง แล้วเปลี่ยนมาเป็นเพลงช้า เพียงแค่ขึ้นอินโทรฯ เท่านั้น แฟนๆ ทั้งหลายก็พากันส่งเสียงกรี๊ดกันลั่น แล้วนักร้องนำก็กล่าวเชิญชวนให้แฟนๆ เต้น "สโลว์ซบ" ให้อินไปกับเพลงนั้น

"เพื่อนๆ ครับ พาแฟนของคุณออกมาสโลว์แด๊นซ์กันสิครับ ใครที่ออกมาหน้าเวทีไม่ได้ ก็สโลว์แด๊นซ์ด้วยกัน ณ ที่นั่งของเพื่อนๆ นะครับ ยืนขึ้นครับ โอบกอดกันไว้ครับ!"

มีเสียงเป่าปาก ปะปนกับเสียงกรี๊ด จากนั้นคนดูก็จับคู่กันเต้น "สโลว์ซบ" ตามที่นักร้องนำกล่าวชวน ไฟเวทีหรี่ลง เปลี่ยนเป็นแสงสีม่วง สร้างบรรยากาศให้แต่ละคู่ๆ กอดกันซบกัน และกอดจูบลูบคลำกันอย่างไม่ต้องอายใคร...

และทันใดนั้น ก็มีเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดระงมไปทั่ว!

"โอ๊ยย......" "อ๊ากก..." "อ๊าาาา......"

วีรชัยหน้าตาตื่น หันไปมองรอบทิศ และก็ได้เห็น... แต่ละคู่ๆ คนหนึ่งอ้าปากซึ่งมีเขี้ยวแหลมยาวกัดคออีกคนหนึ่งและกอดไว้แน่น ดูดเลือดไม่ยอมปล่อย!

"เฮ้ยย!!!"

เขาร้องตะโกนออกมา คนที่กำลังดูดเลือดคู่ของตนอยู่หยุดชะงัก เหลือบตามองเขาเป็นจุดเดียว แล้วแต่ละคนก็ปล่อยคู่ของตนร่วงลงไปกองอยู่กับพื้น แล้วหันหน้ามาทางเขา!

ฉับพลัน ร่างหนึ่งก็ปรากฏกายบนเวที ปีศาจแวมไพร์นั่นเอง! มันชี้มือมายังวีรชัยแล้วตะโกนก้อง

"นั่น! ไอ้วีรชัย หรือไรเดอร์แอนท์ จับตัวมันไว้ !!!"

วีรชัยตกอยู่ในวงล้อมของผู้คนซึ่งกลายเป็นสมุนของมิลเลนเนี่ยม ช็อกเกอร์ทันที! ทุกคนโอบล้อมเขาไว้ ไม่ให้เขาหนีไปทางไหนได้!

"ฮะฮะฮะฮะฮ่ะ......เป็นไงล่ะ วีรชัย แกเสร็จแน่คราวนี้ !!" ปีศาจแวมไพร์ส่งเสียงหัวเราะและเยาะเย้ยเขาด้วยความสะใจ

คนทั้งหลายล้อมกรอบและเข้ามาใกล้วีรชัยมากขึ้น เขาเองก็คาดไม่ถึงว่าจะได้พบกับเหตุการณ์คับขันเช่นนี้ เขาแหงนหน้าขึ้นไปมองข้างบน มีโครงเหล็กจำนวนมากมายซึ่งติดตั้งไฟคอนเสิร์ต เขาต้องโดดขึ้นไปเกาะโครงเหล็กข้างบนให้ได้เท่านั้นจึงจะหนีพ้นจากการถูกผู้คนมากมายรุมจับ แต่มันอยู่สูงมาก ร่างมนุษย์ซึ่งเป็นอยู่ไม่อาจโดดขึ้นไปถึงได้ จึงตัดสินใจ พนมมือแล้วยกชูขึ้นเหนือศีรษะ

"แปลงร่าง !!!"

" แว่บบบบ..........."

แสงสว่างเจิดจ้าแผ่ออกมาจากกลางหัวเข็มขัด แล้วทุกอณูในเรือนร่างของเขาก็กลายเป็น ไรเดอร์แอนท์ ไปโดยพลัน กระโดดขึ้นสู่เบื้องบน พ้นจากการคว้าจับของฝูงชนอย่างหวุดหวิด สองมือยึดเกาะโครงเหล็กซี่หนึ่งบนเพดานไว้ได้

"แก!! หนีไม่รอดหรอก เจ้าไรเดอร์แอนท์!!"

ปีศาจแวมไพร์ร้องตะโกน แล้วกางปีกกระพือ โดดขึ้นกลางอากาศ โผบินเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว!

ไรเดอร์แอนท์หันซ้ายหันขวาเพื่อมองหาทางออก ประตูทางออกและทางเข้าถูกปิดหมด ไร้ทางออก!!!

มีอยู่ทางเดียว วิธีเดียว คือต้องทะลายเพดานทะลุออกไปเท่านั้น เขาจะต่อสู้กับปีศาจแวมไพร์ในนี้ก็ไม่ได้ เพราะผู้คนอยู่ในนี้เป็นจำนวนมาก พวกเขากลายเป็นบริวารของมันกันไปหมดแล้ว ถ้าเขากำจัดมันได้ พวกเขาก็คงจะกลับคืนมาเป็นปกติดังเดิม !

ไรเดอร์แอนท์ใช้สองขาเตะถีบปีศาจแวมไพร์เข้าที่หน้าอก ในขณะที่มันโผบินเข้ามาหาถึงตัว

"พลั่กกก"

"แก๊กกกก...."

มันถลาออกห่าง แต่ยังกระพือปีกเพยิบๆ กลางอากาศอยู่ ไรเดอร์แอนท์เหวี่ยงตัวขึ้นไปยืนอยู่บนคานเหล็กข้างบน แล้วดีดตัวพุ่งขึ้นไป ชูสองมือขึ้นกำหมัดแน่น กระแทกเพดานทะลุหลังคาโดมออกไปสู่ข้างนอก

"โครมมม!!!" "เพล้งงงง!!!"

"หนอยแก จะหนีไปไหน !!!" ปีศาจแวมไพรร้องคำราม โผบินไล่ตาม

(มีต่อครับ)