สวัสดีพ่อเเม่พี่น้องปู่ย่าตายายพี่ป้าน้าอาท่านสุภาพบุรุษเเละสุภาพสตรีเเละสุภาพตุ๊ดทั้งหลายที่เข้ามาดูในข้อความของผมด้วยนะครับผม ผมจะเล่าตั้งเเต่แรกนะครับ ตั้งเเต่อยู่โรงเรียนพัฒนาเด็ดชกเล็ก อ.บ.ต บางเดื่อ อ.เมือง จ.ปทุม จนถึงป.1ครับ ตอนอยู่ป.1 ผมไม่ค่อยโดนยายหรือเเม่ว่าซักเท่าไหร่ ขึ้นป.2ก็ไม่เท่าไหร่ เเต่พอขึ้นป.3 ยายก็เริ่มบ่นมาเเล่วครับสกิลปากมาเต็มเหมือนไปโดนหักอกมาสดๆร้อนๆ ทั้งเเม่เเละยายบ่นครับ บ่นเรื่องการเรียนไม่มีอย่างอื่นเเน่นอนพราะทุกคนอยากให้ทุกคนได้เกรดดีๆถูกมั้ย เเต่ผมไม่ เพราะผมไม่ค่อยได้ทำการบ้านเพราะมันเยอะเป็นกองซากศพอยู่5-6ดบกอง ผมก้เลยไม่ทำ ยาสถามว่าวันนี้มีการบ้านมั้ย ผมก็เลยตบไปว่าไม่มีเพราะมันเยอะ หมักไปเรื่อยๆจนถึงวันสอบ ผมก็ผ่านนะทั้งๆที่ผมไม่ค่อยได้ทำงานเลย เเต่บางงานก็ทำนพนะ พอขึ้นป.4 ผมย้ายโรงเรียนครับ เพราะผมไม่ไหวกับครูครับมัวเเต่สะกดคำอยู่นั่นเเหงะครับให้สะกดเหมือนเด็นอนุบาลที่พึ่งเข้าอนุบาลใหม่ๆ ผมก้เลยตัดสินใจย้ายทันทีเพราะไม่ไหวกับการสะกดคำเเล้ว พอย้ายมาเท่านั้นเเหละครับ เกรดของผมก็เริ่มตำลงๆ ผมอยู่อันดัยที่23พอป.5 ก็ยิ่งลงเข้าไปใหญ่ ทั้งห้องมี41คน เเต่ผมกลับได้อันดับ34 ครับ เเต่พอขึ้ยป.6ผมก็ค่อยโล่งหน่อยเพราะผมกลับมาอันดัยที่26เเต่ห่างจาก23นิสนึงของป.4 เเต่พอขึ้นป.6เท่านั้นเเหบะครับผมนี่ต้องหมั่นทำงานยิ่งขึ้นครับที่เพิ่มมาคือมี9ชั่วโมง 9ชั่วโมงเต็มเต็มเลยนะพวก ไม่เศษ ไม่ลด เรียนเต็มๆ9ชั่วโมง ชั่วโมงพอทำได้เเต่วิชาคณิตผมทำไม่ได้เลยงานค้างตึมผมก้รีบปั่นงาน ปั่นงาน เเบะก็ทบปั่นงาน งานก็เพิ่มขึ้น เพิ่มขึ้น เพิ่มขึ้นเเละก็เพิ่มขึ้น จนจะสอบเเละ คูบอกกบ้านมาให้อ่านหนังสือเตรียมสอบ ผมก็ดีใจนะที่ได้หยุดเตรียมสอบวันนึง เเต่ยานกับแม่นี่เเหบะครับ นรก ชอบกดดันให้ผมอ่านหรังสือ ทุกวิชา ที่ผมทำไม่ได้ผมก็เอาคณิตขึ้นมาอ่านต่อ อ่านนิดเดียวก็เลน แคลดออฟแคลน เล่นแปปเดียวสกิลปากมาอีกเเล้วครับท่าน มาเต็มไม่ขาดสายเลยครับพี่น้อง กดดันจนต้องเก็บกดตั้งเเต่ป.3-ม.1ผมต้องเก็กดมาตลอดผมเบื่อเเล้วครับ ไม่ไหวเเล้วครับ อนาคตผมอยู่ได้เเค่นี้เเหละครับ ผมหมดหวังเเล้วโดนกดดันให้เรียนสูงๆ ผมอยากหยุดเพียงเท่านี้ครับอยากอยู่บ้านสบายๆ ตอบโดนบ่นโดนว่าก็อยากจะด่าให้เต็มคำเลย ทั้งๆที่เป็นแม่กับยายเเท้ๆ มีใครเคยเจอเเบบนี้บ้างมั้ยครับ ผมอยากจะร้องให้เเต่ไม่กล้าร้อง อยากจะร้องให้ดังๆ
ผมเกลียดการเนรีนครับ ผมไม่ไหวเเล้วจริงๆ