สวัสดีค่ะคือเราอยากจะขอความคิดเห็นหน่อยเรามีเพื่อนคนนึงสนิทกันมาตั้งเเต่ประถมจนตอนนี้ม.2กันเเล้วเเละปัญหาของเราคือตามหัวข้อเลยค่ะเราจะขอบอกก่อนว่าเราไม่มีเจตนาพูดไม่ดีถึงเพื่อนนะคะ ค่ะเข้าเรื่องเลยเราเป็นคนที่ถือว่าค่อนข้างสงสารคนง่ายพอสมควรเพื่อนเราเค้าก็จะเป็นคนเงียบๆตอนประถมเพื่อนเราเค้าขี้งอนมากค่ะเหมือนเเค่เราไม่ฟังที่เค้าพูดนิดหน่อยทั้งวันนั้นเค้าจะงอนทั้งวันเลยค่ะด้วยการที่เรากลัวไม่มีเพื่อนด้วยก็เลยง้อตลอดง้อจนทำให้เรางอนใครไม่เป็นเลยค่ะเวลาง้อเราก็ชอบจะซื้ออาหารไปง้ออย่างเช่นพวกไก่ทอดน้ำหวานเพราะเรากับเพื่อนค่อนข้างเป็นคนที่มีน้ำหนักหน่อย เเละยอมเสียงเงินหลายร้อยบาทเพื่อง้อเพื่อนคนนี้
เเต่เค้าก็ดีกับเรานะคะถ้าไม่นับเรื่องพวกงอนง่ายมีอะไรไม่พูดจนผ่านมาเรื่อยๆค่ะเราก็ได้จบป.6เเละขึ้นม.1กันที่รร.เเห่งหนึ่งเค้าก็บ่นกันเราว่าเปิดโรงเรียนใหม่คงไม่มีเพื่อนเเน่เลยเราก็คงจะไม่ไปเล่นกับเค้าคงมีเพื่อนใหม่เราด้วยความไม่อยากให้เพื่อนคิดมากค่ะเราก็สัญญาว่างั้นเราจะมาเล่นด้วยเหมือนเดิมเรื่องนี้ก็จบไปค่ะต่อมาเพื่อนก็บ่นอีกทีว่าเงินที่เเม่ของเค้าให้ไปรร.คงไม่พอใช้เรากับเค้าได้เงินไปเท่ากันนะคะคือตกวันละ60บาทเเต่เค้าได้รายอาทิตย์เราก็ดันเป็นคนดีบอกเค้าว่าเดี๋ยวเราออกค่าข้าวเที่ยงช่วยมั้ยเค้าก็บอกไม่เป็นไรเเต่เราก็สวมบทคนดีอะค่ะตื้อจนเค้ายอมเเละเคื่องก็จะเกิดจากตรงนี้จากข้าวเที่ยงมันกลายเป็นทุกอย่างจนเราต้องขโมยเงินจากที่บ้านจนโดนด่าไปหลายครั้งพอคุยกับเค้าเค้าก็พูดเเค่ว่าเค้าช่วยไรไม่ได้พอบอกเยอะๆไปเค้าก็จะบอกว่าเราเป็นคนให้เค้าเองเค้าไม่ได้ขอเราก็ไม่ต้องซื้อให้สิเเต่พอจะเข้าใจใช่มั้ยคะว่าถ้าเราหยุดมันก็รู้สึกผิดเเต่ถ้าทำต่อเราเองก็จะไม่ไหวเราอยากจะขอคำปรึกษาเรื่องนี้ด้วยค่ะส่วนอีกเรื่องที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมามีอยู่ว่าเราไม่ไหวจริงๆค่ะอย่างที่รู้ว่าเราอยากให้เพื่อนสบายใจเราก็เลยทักไปมอนิ่งเพื่อนคนนี้ทุกเช้าค่ะเเต่หลังๆมานี้มันก็เหนื่อยค่ะงานก็เยอะเราไม่ไหวก็เลยขาดช่วงการพูดคำนี้เเล้วเค้าก็ลงสตอรี่ใส่เราว่า**เพื่อนบางคนทำให้รู้ว่าการที่เราเเคร์เค้ามันไม่ได้ทำให้เค่เเคร์เรา**เราจึงไม่ไหวเเล้วจริงๆถ้าพูดกันก็กลัวทะเลาะเพราะเพื่อนเราจะไม่ยอมเป็นคนผิดเเน่นอนอยากปรึกษาค่ะควรจะทำยังไงดี