สวัสดีครับ ก่อนอื่นต้องขอบอกว่าเรื่องราวในวัยเด็กที่ผมจะเล่านั้นเป็นเรื่องราวที่ผมถูกล่วงละเมิดทางเพศและผมไม่เคยคิดที่จะเล่าให้ใครฟังแม้แต่คุณแม่หรือคนในครอบครัวของผมเองเลย.เพราะว่าตอนเด็กๆผมไม่ค่อยจะกล้าเล่าเรื่องแบบนี้ให้ใครฟังอาจจะเป็นเพราะอายหรืออาจจะเป็นเพราะไม่คิดอะไรมากเดี๋ยวก็จบไปเอง.แต่เมื่อโตขึ้นเริ่มคิดได้ว่าเราเคยถูกล่วงละเมิดทางเพศนี่นา.และยังมีความฝันที่มันคอยหลอกหลอนเราอยู่ตลอด.ผมจึงมีความรู้สึกอยากจะเล่ามันออกไป.เผื่อว่ามันจะดีขึ้นบ้าง.
เมื่อครั้งตอนเด็กๆที่ผมยังจำได้.ผมก็เป็นแค่เด็กลูกครึ่งธรรมดาคนนึงที่ชอบเล่นและทำกิจกรรมต่างๆกับเพื่อนๆที่มีทั้งเพื่อนแถวบ้านที่ผมอยู่และเพื่อนที่โรงเรียนครับ.ผมอาศัยอยู่กับครอบครัวที่จังหวัดเชียงใหม่ครับ.ผมเรียนอยู่โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่.โรงเรียนที่ผมเรียนเป็นโรงเรียนชายล้วนครับ.เวลาเรียนผมก็จะไปเรียนแต่เช้าหกโมงสี่สิบนาทีก็ต้องถึงโรงเรียนแล้วครับ.ตอนเย็นก็จะมีเรียนพิเศษและก็ซ้อมกีฬาด้วยครับ.ผมเล่นกีฬาหลายอย่างครับแต่ที่ชอบเป็นพิเศษก็คือฟุตบอลครับทีมโปรดผม คือ แมนเชสเตอยูไนเต็ดครับ.ตอนช่วงประมาณอนุบาล3ผมได้ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์และมีเลือดไหลจากจมูกไม่ยอมหยุด.คุณแม่ผมจึงพาผมไปที่โรงพยาบาลมหาราชเชียงใหม่เพื่อตรวจอาการโดยคุณลุงของผมซึ่งเป็นหมอที่นั่นเป็นผู้ตรวจและนำผมเข้าไป Scan สมองว่าได้รับการกระทบกระเทือนมากน้อยเพียงใด.
หลังจากได้รับการวินิจฉัยแล้วว่าเป็นปกติแต่มีบางอย่างที่หมอสงสัยและก็ให้ผมต้องกินยากันชักเป็นเวลาเจ็ดปีด้วยกัน.ยาที่ว่าเป็นยาน้ำอยู่ในขวดสีชา.ที่คุณแม่ผมต้องคอยใช้ Syringe ป้อนผมทุกวันก่อนไปโรงเรียนและก่อนนอนครับ.ซึ่งผมยังจำรสชาติของมันได้ดีจนถึงวันนี้ครับ.โดยยานี้จะมีผลข้างเคียงคือง่วงนอนแบบสุดๆ.และเรื่องราวก็เกิดขึ้นตอนป.3เมื่อผมไปถึงโรงเรียนประมาณคาบแรกก็จะง่วงและหลับในห้องเรียนผมก็จะถูกคุณครูตีเป็นประจำครับ.ไม้สีน้ำเงินเล็กๆผมจำได้ดีครับ.ซึ่งเวลาหลับแล้วจะเรียกตื่นยากมากครับ.และเวลาผมหลับและเรียกไม่ตื่นคุณครูก็จะเอาน้ำมาราดให้ตื่น.ซึ่งในห้องเรียนทุกห้องจะมีถังน้ำเปล่าเอาไว้ทำเวรทำความสะอาดห้องเรียนอยู่ทุกห้องครับ.ช่วงหลังดูจะทำโทษหนักและแปลกขึ้นเรื่อยๆในความคิดของผมนะครับ.คุณครูจะให้ผมยืนกางแขนหน้าห้องบ้าง-ยืนคาบไม้บรรทัดกางแขนหน้าห้องบ้าง-
อยู่มาวันหนึ่งเป็นวันที่มีวิชาพละศึกษาทุกคนจะใส่เสื้อพละกางเกงพละขาสั้นมาจากที่บ้านทุกคนและวันนั้นเป็นวันที่ผมไม่ได้ใส่กางเกงพละไปแต่ใส่กางเกงนักเรียนสีน้ำเงินไปแทน.พอหลังจากเข้าแถวโฮมรูมแล้วจึงเข้าเรียนคาบแรกก็ไม่มีอะไรเรียนตามปกติ.พอถึงคาบที่2ก่อนพัก15นาทีผมหลับครับ.ครูจึงให้เพื่อนปลุกแล้วเรียกผมไปหน้าห้องที่โต้ะครูครูถามผมว่าทำไมถึงหลับแต่ผมไม่ตอบจึงโดนครูตีไป.จากนั้นครูถามว่าทำไมวันนี้ไม่ใส่กางเกงพละมา.ผมจึงตอบว่าลืมครับ.คุณครูจึงบังคับให้ผมถอดกางเกงมาให้ครู.คุณครูบอกว่ายึดใว้ให้มาเอาคืนหลังพักกลางวัน.ผมร้องให้ขัดขืนไม่ยอมถอดแต่ครูก็ให้เพื่อนมาจับและพยายามถอดเอาไปจนได้.ที่ผมไม่ยอมถอดให้ครูเพราะว่าผมไม่ได้ใส่กางเกงในมาครับ.ผมจึงไม่กล้าไปใหนอยู่แต่ในห้องเรียนจนถึงพักกลางวันจนคุณครูเอากางเกงมาคืนให้และบอกว่าทีหลังอย่าลืมอีกนะ.นั่นเป็นเรื่องแรกที่ผมคิดว่าผมถูกล่วงละเมิดทางเพศหรือเปล่า?
เรื่องต่อไปเกิดขึ้นเมื่อตอนป.5วันนั้นเป็นวันที่มีวิชาศิลปะครึ่งวันเช้าเลยครับโดยวันนั้นเป็นวันที่จะต้องส่งการบ้านเป็นรูปวาดที่คุณครูสั่งไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้วครับ แต่ ผมยังวาดไม่เสร็จอีก2ภาพเนื่องจากผมต้องเรียนพิเศษและซ้อมฟุตบอลจึงทำไม่ทันครับ.พอถึงคาบแรกคุณครูก็เรียกตรวจเลยครับผมจึงจะต้องถูกตีด้วยไม้หวายชิ้นละห้าที.เมื่อถึงตอนที่ผมถูกตีเพื่อนบอกให้ผมเอาสมุดปกกลางใส่ใว้ที่ก้นเพื่อจะได้ไม่เจ็บ แต่ ผมดันใส่สมุดปกกลางใว้ด้านในกางเกงใน.พอคุณครูฟาดไม้หวายลงไปที่ก้นก็ได้ยินเสียงแปลกๆคุณครูจึงบอกให้เอาสมุดออกมา.ผมจึงเอาสมุดออกมา.แต่ครูบอกให้ผมถอดกางเกงออกแล้วยืนกอดอกด้วย.พอผมถอดกางเกงสีน้ำเงินออกแล้ว.คุณครูบอกว่าถอดกางเกงในออกด้วย.ผมไม่ยอมถอดครูจึงให้เพื่อนมาถอดและผมก็ได้ยืนหันก้นไปหาเพื่อนด้านหน้าห้อง.เมื่อถูกฟาดครบ10ทีแล้วคุณครูจึงบอกให้ผมหันหน้ามาหาเพื่อนและยืนกางแขนจนกว่าจะหมดชั่วโมง.
ถ้าให้ผมยืนกอดอกเฉยๆก็โอเคครับไม่อายเท่าไหร่เพราะยังมีเสื้อนักเรียนคอยบังจู๋ผมไว้อยู่.แต่นี่ให้ผมยืนกางแขนเสื้อนักเรียนมันก็ยกขึ้นเพื่อนทั้งห้องนั่งมองจู๋ผมจนหมดชั่งโมงโดยไม่มีใครกล้าคุยเสียงดังเลยสักคนครับ.ในขณะที่คุณครูสอนไปจนหมดชั่วโมงหัวหน้าห้องบอกชั้นและเพื่อนคนอื่นก็ออกจากห้องไปพักกลางวัน.ส่วนผมและเพื่อนคนอื่นๆที่ทำงานไม่เสร็จเหมือนกันให้อยู่ก่อน.คุณครูให้เอาแขนลงและเข้าไปพบที่โต้ะและถามผมว่าอยากได้กางเกงคืนหรือเปล่าถ้าอยากได้ให้ผมยืนให้เพื่อนผมจับจู๋ผมคนละหนึ่งที.ทำไงได้ครับผมก็ต้องยอมครับผม.เมื่อได้กางเกงคืนมาแล้วใส่เสร็จเรียบร้อยคุณครูก็เริ่มตรวจและให้คะแนนเพื่อนคนอื่นจนออกไปพักกันหมดเหลือผมคนสุดท้ายที่ยังทำไม่เสร็จ.คุณครูก็เรียกผมไปหาที่โต้ะอีกครั้งแล้วถามว่าอยากได้คะแนนเต็มไปเลยใหม. ผมจึงไม่รอช้าเพราะอยากไปเล่นกับเพื่อนแล้วจึงตอบไปว่าอยากได้ครับ.คุณครูจึงบอกว่าถ้าอย่างนั้นให้ถอดเสื้อผ้าออกให้หมดแล้วครูจะถ่ายรูปเพื่อเป็นแบบภาพวาดครับ.ผมก็ยอมถอดให้คุณครูถ่ายจนเสร็จแล้วจึงได้ไปเล่นกับเพื่อนก่อนเข้าเรียนในช่วงบ่ายครับ.จากเหตุการณ์ในวันนั้นผมได้คะแนนวิชาศิลปะเต็มได้ A ด้วยครับ. นี่ถือว่าเป็นการล่วงละเมิดทางเพศหรือเปล่าครับ?
เรื่องต่อไปเกิดขึ้นตอนป.5เมือนกันแต่เป็นช่วงที่ซ้อมฟุตบอล.ในวันนั้นเป็นวันศุกร์และจะต้องเก็บตัวนักฟุตบอลเพื่อทำการแข่งขันในวันจันทร์หน้าที่จะถึง.เพราะฉนั้นวันนี้ผมจะไม่ได้กลับบ้านครับ.ต้องนอนที่โรงเรียนครับ.และผมได้เตรียมตัวมาแล้ว.เมื่อถึงเวลาตอนเย็นหลังเลิกเรียนผมยังคงต้องไปเรียนพิเศษก่อนแล้วจึงกลับมาซ้อมตอนเย็นครับ.หลังจากที่ผมเรียนพิเศษเสร็จแล้วผมจึงรีบลงมาที่สนามฟุตบอลโรงเรียนเปลี่ยนชุดแล้วมารายงานตัวที่โค้ชโค้ชจึงสั่งให้ผมไปวิ่งรอบสนามสิบรอบเนื่องจากผมมาช้า.ในเวลานั้นเป็นเวลาประมาณ 5:45PM ซึ่งนักเรียนส่วนใหญ่กลับบ้านไปกันหมดแล้วแต่ยังเหลือทีมฟุตบอลที่ต้องซ้อมและนอนที่โรงเรียนครับ.ตำแหน่งที่ผมเล่นคือ Midfield ครับ.พอผมวิ่งครบ10รอบแล้วจึงกลับมานั่งฟังโค้ชพูดก็จะประมาณหกโมงเย็นพอดีครับ. พอโค้ชพูดจบก็ให้แบ่งทีมเป็นสองทีมคือทีมใส่เสื้อกับทีมไม่ใส่เสื้อซึ่งผมได้เป็นทีมไม่ใส่เสื้อครับ. พอเล่นกันไปสักพักโค้ชก็ตะโกนบอกว่าทีมแพ้แก้ผ้าวิ่งรอบสนาม.
ผมกับเพื่อนจึงเกิดอาการกลัวขึ้นมาทันทีและคิดตลอดว่าต้องชนะให้ได้.พอเล่นจบปรากดว่าทีมผมชนะ.เย้เย้.ไม่ต้องโดนแก้ผ้าแล้ว.แต่ที่ใหนได้โค้ชกลับบอกว่าไม่มีทีมใหนต้องแก้ผ้าแต่.สองคนที่มาซ้อมช้าให้แก้ผ้าวิ่งรอบสนามจนกว่าจะสั่งให้หยุด.ที่เหลือนำกระเป๋าขึ้นไปบนตึกจัดที่นอนและไปอาบน้ำได้.ผมจึงพูดกับเพื่อนว่าไม่มีใครอยู่ดูเราไม่มีปัญหา.สักพักโค้ชหันมาตะโกนใส่ว่ายังไม่ถอดอีก.ผมและเพื่อนจึงถอดเสื้อผ้าวิ่งรอบสนามไปประมาณ4รอบใหญ่ๆ.โค้ชจึงตะโกนบอกว่าพอได้แล้วและมานี่.ผมจำได้ว่าพอผมกับเพื่อนมาถึงโค้ชเราเอามือปิดบังจู๋เราใว้ต่อหน้าโค้ชเพื่อไม่ให้โค้ชเห็นครับ.แต่โค้ชก็ตะโกนใส่ผมกับเพื่อนว่าเอามือออกยืนตรง.ปิดทำไมจู๋เล็กหรอ.จากนั้นโค้ชจึงสั่งให้เรากอดกันนอนลงบนพื้นหญ้าแล้วกลิ้งไปจนถึงขอบสนามครับ.พอผมกับเพื่อนกลิ้งกันมาจนถึงขอบสนามโค้ชจึงบอกให้พอลุกขึ้นแล้วไปไปใส่เสื้อผ้าและนำกระเป๋าขึ้นไปที่ห้องนอน.พอไปถึงห้องนอนก็พบว่าที่นอนเต็มแล้ว.โค้ชจึงให้ผมกับเพื่อนไปนอนด้วยกันที่ห้องโค้ชยังมีเตียงว่าง.เพื่อนในทีมและเพื่อนในห้องจึงล้อผมกับเพื่อนว่าเป็นคู่รักกันครับ.
พอไปถึงห้องโค้ชก็จัดที่นอนกันแล้วเตรียมไปอาบน้ำ.พอไปถึงห้องอาบน้ำก็ปรากฎว่าไม่มีใครอาบเพื่อนคงอาบกันเสร็จแล้วมั้ง.ผมกับเพื่อนจึงอาบน้ำกันสองคนอย่างสบายใจ.แต่แล้วอยู่ๆไฟก็ดับครับ.แต่เดี๋ยวก่อนครับไม่ใช่เรื่องผีนะครับ.เพื่อนแกล้งครับผม.ห้องอาบน้ำเป็นแบบรวมครับ.หลังจากไฟดับไม่นานก็มีเพื่อนเข้ามาจับแขนจับขาผมและกดผมนอนหงายกับพื้นและมีเพื่อนเข้ามาอีกคนมาจับจู๋ผมและให้ผมอยู่พักนึงจึงปล่อยผมและเปิดไฟ.ผมอายมากที่มีเพื่อนทั้งทีมมายืนมุงดูผม.ตอนนั้นผมร้องให้เยอะมากจึงมีโค้ชมาพันผ้าเช็ดตัวให้ผมแล้วพาไปที่ห้อง.พอไปถึงห้องผมจึงนั่งลงบนเตียงของผม.และโค้ชถามผมว่าเป็นอะไร.ผมตอบไปว่าไม่มีอะไรครับ.แต่โค้ชก็ยังถามซ้ำอีกว่าเป็นอะไรครับ.ผมจึงตอบไปว่าเจ็บจู๋ครับผม.โค้ชจึงบอกว่าใหนดูหน่อยสิว่าเป็นอะไรมากหรือเปล่า. ผมจึงถอดผ้าเช็ดตัวแล้วโค้ชก็จับจู๋ผมดูว่าเป็นอย่างไรบ้าง.แต่พอโค้ชจับจู๋ผมมันก็ชี้โด่เลยครับไม่รู้ทำไม.แล้วโค้ชก็บอกว่าอาการชี้โด่เป็นอาอารผิดปกติอยากให้โค้ชช่วยทำให้หายใหม.ผมก็บอกว่าครับ.โค้ชจึงใช้ปากของโค้ชอมจู๋ผมอยู่ประมาณ15-20นาทีจนเพื่อนผมที่ไปอาบน้ำด้วยกันอีกคนเดินเข้ามาแล้วเห็นโค้ชกำลังทำอะไรผมโค้ชจึงหยุดทำและปล่อยผม.ผมไม่รู้ว่าทำไมผมถึงยอมโค้ชในวันนั้นครับ.
เรื่องต่อไปเกิดขึ้นเมื่อตอนที่ผมย้ายไปเรียนแผนกมัธยม ม1 ครับแต่ยังไม่ได้เกิดขึ้นที่โรงเรียนนะครับ.ช่วงนั้นเป็นช่วงที่มีคุณตาทวดเสียชีวิตครับและคุณแม่ให้ผมเข้าพิธีบวชให้คุณตาทวดครับผมจึงทำตามที่คุณแม่บอกซึ่งผมไม่รู้เรื่องพวกนี้เลยครับผมทำอะไรไม่เป็นเลยครับ.ในวันที่เข้าพิธีบวชก็มีพระสงค์มาพาผมไปแต่งตัวด้านในห้องแต่งตัวของพระ.พระท่านก็บอกให้ผมถอดเสื้อผ้าออกเพื่อจะได้เปลี่ยนเป็นชุดพระ.ผมก็ถอดเสื้อผ้าหมดเลือแต่กางเกงใน.พระท่านบอกว่าจะเป็นพระเป็นเณรห้ามใส่กางเกงใน.และพระท่านก็บอกว่ามานี่จะถอดให้.ท่านก็ถอดกางเกงในผมออกแล้วจึงเตรียมผ้าเยอะมากเพื่อจะใส่ให้ผม.ในตอนนั้นผมเปลือยอยู่.ท่านก็เรียกผมให้มาห่มผ้าหรือใส่ผ้าอะไรประมาณนั้นครับ.พอผมเข้ามาใกล้ๆท่านก็บอกว่าใหนขอดูไอ้จู๋ลูกครึ่งหน่อยสิ.แล้วท่านก็ดูๆจับๆจู่ผมอยู่สองสามทีแล้วก็ห่มผ้าใส่ผ้าแต่งตัวผมจนเสร็จครับ.แล้วก็ออกไปทำตามพิธีจนเสร็จทุกอย่างแล้ว.จวนจะถึงเวลาลาจากการบวชเณร.คุณแม่กับคุณยายก็บอกว่าบวชต่อไปเลยอีกเจ็ดวันจะได้ไปเรียนวิชาพระดู. ผมจึงต้องอยู่ที่วัดต่ออีกเจ็ดวันครับ.ในระหว่างการอยู่ที่วัดนั้นผมจะมีพระที่เป็นพี่เลี้ยงให้ผมอยู่1รูปครับ.ท่านจะคอยดูแลผมตั้งแต่ตื่นนอน-ทานข้าว-อาบน้ำ-เข้านอนเลยครับ.วัดที่ผมอยู่นั้นเป็นวัดแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่และเป็นวัดที่ไม่ใหญ่ครับจึงมีพระกับเณรไม่ค่อยเยอะครับ.ผมจึงได้เพื่อนที่เป็นเณร1รูปครับผม.
ตลอดเวลาที่อยู่ที่วัด.เวลาผมไปถ่ายหนักที่ห้องน้ำจะมีพระคอยเปิดประตูแกล้งผมตลอด.และเวลาผมไปยืนฉี่ก็จะชอบแกล้งดึงผ้าผมหลุดโป้ตลอด.และก็จะมีพระมาขอดูขอจับจู๋ผมทุกวันเลยครับ.ผมจำได้ว่าผมคิดมาแว้ปหนึ่งว่าทำไมผมถึงเป็นเหมือนของเล่นของคนอื่นเสมอ.แต่ก็ชอบคิดอีกว่าเดี๋ยวก็จบไปครับ.
อัดอั้น เรื่องราวตอนเด็ก ทำไมเป็นแบบนี้
เมื่อครั้งตอนเด็กๆที่ผมยังจำได้.ผมก็เป็นแค่เด็กลูกครึ่งธรรมดาคนนึงที่ชอบเล่นและทำกิจกรรมต่างๆกับเพื่อนๆที่มีทั้งเพื่อนแถวบ้านที่ผมอยู่และเพื่อนที่โรงเรียนครับ.ผมอาศัยอยู่กับครอบครัวที่จังหวัดเชียงใหม่ครับ.ผมเรียนอยู่โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่.โรงเรียนที่ผมเรียนเป็นโรงเรียนชายล้วนครับ.เวลาเรียนผมก็จะไปเรียนแต่เช้าหกโมงสี่สิบนาทีก็ต้องถึงโรงเรียนแล้วครับ.ตอนเย็นก็จะมีเรียนพิเศษและก็ซ้อมกีฬาด้วยครับ.ผมเล่นกีฬาหลายอย่างครับแต่ที่ชอบเป็นพิเศษก็คือฟุตบอลครับทีมโปรดผม คือ แมนเชสเตอยูไนเต็ดครับ.ตอนช่วงประมาณอนุบาล3ผมได้ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์และมีเลือดไหลจากจมูกไม่ยอมหยุด.คุณแม่ผมจึงพาผมไปที่โรงพยาบาลมหาราชเชียงใหม่เพื่อตรวจอาการโดยคุณลุงของผมซึ่งเป็นหมอที่นั่นเป็นผู้ตรวจและนำผมเข้าไป Scan สมองว่าได้รับการกระทบกระเทือนมากน้อยเพียงใด.
หลังจากได้รับการวินิจฉัยแล้วว่าเป็นปกติแต่มีบางอย่างที่หมอสงสัยและก็ให้ผมต้องกินยากันชักเป็นเวลาเจ็ดปีด้วยกัน.ยาที่ว่าเป็นยาน้ำอยู่ในขวดสีชา.ที่คุณแม่ผมต้องคอยใช้ Syringe ป้อนผมทุกวันก่อนไปโรงเรียนและก่อนนอนครับ.ซึ่งผมยังจำรสชาติของมันได้ดีจนถึงวันนี้ครับ.โดยยานี้จะมีผลข้างเคียงคือง่วงนอนแบบสุดๆ.และเรื่องราวก็เกิดขึ้นตอนป.3เมื่อผมไปถึงโรงเรียนประมาณคาบแรกก็จะง่วงและหลับในห้องเรียนผมก็จะถูกคุณครูตีเป็นประจำครับ.ไม้สีน้ำเงินเล็กๆผมจำได้ดีครับ.ซึ่งเวลาหลับแล้วจะเรียกตื่นยากมากครับ.และเวลาผมหลับและเรียกไม่ตื่นคุณครูก็จะเอาน้ำมาราดให้ตื่น.ซึ่งในห้องเรียนทุกห้องจะมีถังน้ำเปล่าเอาไว้ทำเวรทำความสะอาดห้องเรียนอยู่ทุกห้องครับ.ช่วงหลังดูจะทำโทษหนักและแปลกขึ้นเรื่อยๆในความคิดของผมนะครับ.คุณครูจะให้ผมยืนกางแขนหน้าห้องบ้าง-ยืนคาบไม้บรรทัดกางแขนหน้าห้องบ้าง-
อยู่มาวันหนึ่งเป็นวันที่มีวิชาพละศึกษาทุกคนจะใส่เสื้อพละกางเกงพละขาสั้นมาจากที่บ้านทุกคนและวันนั้นเป็นวันที่ผมไม่ได้ใส่กางเกงพละไปแต่ใส่กางเกงนักเรียนสีน้ำเงินไปแทน.พอหลังจากเข้าแถวโฮมรูมแล้วจึงเข้าเรียนคาบแรกก็ไม่มีอะไรเรียนตามปกติ.พอถึงคาบที่2ก่อนพัก15นาทีผมหลับครับ.ครูจึงให้เพื่อนปลุกแล้วเรียกผมไปหน้าห้องที่โต้ะครูครูถามผมว่าทำไมถึงหลับแต่ผมไม่ตอบจึงโดนครูตีไป.จากนั้นครูถามว่าทำไมวันนี้ไม่ใส่กางเกงพละมา.ผมจึงตอบว่าลืมครับ.คุณครูจึงบังคับให้ผมถอดกางเกงมาให้ครู.คุณครูบอกว่ายึดใว้ให้มาเอาคืนหลังพักกลางวัน.ผมร้องให้ขัดขืนไม่ยอมถอดแต่ครูก็ให้เพื่อนมาจับและพยายามถอดเอาไปจนได้.ที่ผมไม่ยอมถอดให้ครูเพราะว่าผมไม่ได้ใส่กางเกงในมาครับ.ผมจึงไม่กล้าไปใหนอยู่แต่ในห้องเรียนจนถึงพักกลางวันจนคุณครูเอากางเกงมาคืนให้และบอกว่าทีหลังอย่าลืมอีกนะ.นั่นเป็นเรื่องแรกที่ผมคิดว่าผมถูกล่วงละเมิดทางเพศหรือเปล่า?
เรื่องต่อไปเกิดขึ้นเมื่อตอนป.5วันนั้นเป็นวันที่มีวิชาศิลปะครึ่งวันเช้าเลยครับโดยวันนั้นเป็นวันที่จะต้องส่งการบ้านเป็นรูปวาดที่คุณครูสั่งไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้วครับ แต่ ผมยังวาดไม่เสร็จอีก2ภาพเนื่องจากผมต้องเรียนพิเศษและซ้อมฟุตบอลจึงทำไม่ทันครับ.พอถึงคาบแรกคุณครูก็เรียกตรวจเลยครับผมจึงจะต้องถูกตีด้วยไม้หวายชิ้นละห้าที.เมื่อถึงตอนที่ผมถูกตีเพื่อนบอกให้ผมเอาสมุดปกกลางใส่ใว้ที่ก้นเพื่อจะได้ไม่เจ็บ แต่ ผมดันใส่สมุดปกกลางใว้ด้านในกางเกงใน.พอคุณครูฟาดไม้หวายลงไปที่ก้นก็ได้ยินเสียงแปลกๆคุณครูจึงบอกให้เอาสมุดออกมา.ผมจึงเอาสมุดออกมา.แต่ครูบอกให้ผมถอดกางเกงออกแล้วยืนกอดอกด้วย.พอผมถอดกางเกงสีน้ำเงินออกแล้ว.คุณครูบอกว่าถอดกางเกงในออกด้วย.ผมไม่ยอมถอดครูจึงให้เพื่อนมาถอดและผมก็ได้ยืนหันก้นไปหาเพื่อนด้านหน้าห้อง.เมื่อถูกฟาดครบ10ทีแล้วคุณครูจึงบอกให้ผมหันหน้ามาหาเพื่อนและยืนกางแขนจนกว่าจะหมดชั่วโมง.
ถ้าให้ผมยืนกอดอกเฉยๆก็โอเคครับไม่อายเท่าไหร่เพราะยังมีเสื้อนักเรียนคอยบังจู๋ผมไว้อยู่.แต่นี่ให้ผมยืนกางแขนเสื้อนักเรียนมันก็ยกขึ้นเพื่อนทั้งห้องนั่งมองจู๋ผมจนหมดชั่งโมงโดยไม่มีใครกล้าคุยเสียงดังเลยสักคนครับ.ในขณะที่คุณครูสอนไปจนหมดชั่วโมงหัวหน้าห้องบอกชั้นและเพื่อนคนอื่นก็ออกจากห้องไปพักกลางวัน.ส่วนผมและเพื่อนคนอื่นๆที่ทำงานไม่เสร็จเหมือนกันให้อยู่ก่อน.คุณครูให้เอาแขนลงและเข้าไปพบที่โต้ะและถามผมว่าอยากได้กางเกงคืนหรือเปล่าถ้าอยากได้ให้ผมยืนให้เพื่อนผมจับจู๋ผมคนละหนึ่งที.ทำไงได้ครับผมก็ต้องยอมครับผม.เมื่อได้กางเกงคืนมาแล้วใส่เสร็จเรียบร้อยคุณครูก็เริ่มตรวจและให้คะแนนเพื่อนคนอื่นจนออกไปพักกันหมดเหลือผมคนสุดท้ายที่ยังทำไม่เสร็จ.คุณครูก็เรียกผมไปหาที่โต้ะอีกครั้งแล้วถามว่าอยากได้คะแนนเต็มไปเลยใหม. ผมจึงไม่รอช้าเพราะอยากไปเล่นกับเพื่อนแล้วจึงตอบไปว่าอยากได้ครับ.คุณครูจึงบอกว่าถ้าอย่างนั้นให้ถอดเสื้อผ้าออกให้หมดแล้วครูจะถ่ายรูปเพื่อเป็นแบบภาพวาดครับ.ผมก็ยอมถอดให้คุณครูถ่ายจนเสร็จแล้วจึงได้ไปเล่นกับเพื่อนก่อนเข้าเรียนในช่วงบ่ายครับ.จากเหตุการณ์ในวันนั้นผมได้คะแนนวิชาศิลปะเต็มได้ A ด้วยครับ. นี่ถือว่าเป็นการล่วงละเมิดทางเพศหรือเปล่าครับ?
เรื่องต่อไปเกิดขึ้นตอนป.5เมือนกันแต่เป็นช่วงที่ซ้อมฟุตบอล.ในวันนั้นเป็นวันศุกร์และจะต้องเก็บตัวนักฟุตบอลเพื่อทำการแข่งขันในวันจันทร์หน้าที่จะถึง.เพราะฉนั้นวันนี้ผมจะไม่ได้กลับบ้านครับ.ต้องนอนที่โรงเรียนครับ.และผมได้เตรียมตัวมาแล้ว.เมื่อถึงเวลาตอนเย็นหลังเลิกเรียนผมยังคงต้องไปเรียนพิเศษก่อนแล้วจึงกลับมาซ้อมตอนเย็นครับ.หลังจากที่ผมเรียนพิเศษเสร็จแล้วผมจึงรีบลงมาที่สนามฟุตบอลโรงเรียนเปลี่ยนชุดแล้วมารายงานตัวที่โค้ชโค้ชจึงสั่งให้ผมไปวิ่งรอบสนามสิบรอบเนื่องจากผมมาช้า.ในเวลานั้นเป็นเวลาประมาณ 5:45PM ซึ่งนักเรียนส่วนใหญ่กลับบ้านไปกันหมดแล้วแต่ยังเหลือทีมฟุตบอลที่ต้องซ้อมและนอนที่โรงเรียนครับ.ตำแหน่งที่ผมเล่นคือ Midfield ครับ.พอผมวิ่งครบ10รอบแล้วจึงกลับมานั่งฟังโค้ชพูดก็จะประมาณหกโมงเย็นพอดีครับ. พอโค้ชพูดจบก็ให้แบ่งทีมเป็นสองทีมคือทีมใส่เสื้อกับทีมไม่ใส่เสื้อซึ่งผมได้เป็นทีมไม่ใส่เสื้อครับ. พอเล่นกันไปสักพักโค้ชก็ตะโกนบอกว่าทีมแพ้แก้ผ้าวิ่งรอบสนาม.
ผมกับเพื่อนจึงเกิดอาการกลัวขึ้นมาทันทีและคิดตลอดว่าต้องชนะให้ได้.พอเล่นจบปรากดว่าทีมผมชนะ.เย้เย้.ไม่ต้องโดนแก้ผ้าแล้ว.แต่ที่ใหนได้โค้ชกลับบอกว่าไม่มีทีมใหนต้องแก้ผ้าแต่.สองคนที่มาซ้อมช้าให้แก้ผ้าวิ่งรอบสนามจนกว่าจะสั่งให้หยุด.ที่เหลือนำกระเป๋าขึ้นไปบนตึกจัดที่นอนและไปอาบน้ำได้.ผมจึงพูดกับเพื่อนว่าไม่มีใครอยู่ดูเราไม่มีปัญหา.สักพักโค้ชหันมาตะโกนใส่ว่ายังไม่ถอดอีก.ผมและเพื่อนจึงถอดเสื้อผ้าวิ่งรอบสนามไปประมาณ4รอบใหญ่ๆ.โค้ชจึงตะโกนบอกว่าพอได้แล้วและมานี่.ผมจำได้ว่าพอผมกับเพื่อนมาถึงโค้ชเราเอามือปิดบังจู๋เราใว้ต่อหน้าโค้ชเพื่อไม่ให้โค้ชเห็นครับ.แต่โค้ชก็ตะโกนใส่ผมกับเพื่อนว่าเอามือออกยืนตรง.ปิดทำไมจู๋เล็กหรอ.จากนั้นโค้ชจึงสั่งให้เรากอดกันนอนลงบนพื้นหญ้าแล้วกลิ้งไปจนถึงขอบสนามครับ.พอผมกับเพื่อนกลิ้งกันมาจนถึงขอบสนามโค้ชจึงบอกให้พอลุกขึ้นแล้วไปไปใส่เสื้อผ้าและนำกระเป๋าขึ้นไปที่ห้องนอน.พอไปถึงห้องนอนก็พบว่าที่นอนเต็มแล้ว.โค้ชจึงให้ผมกับเพื่อนไปนอนด้วยกันที่ห้องโค้ชยังมีเตียงว่าง.เพื่อนในทีมและเพื่อนในห้องจึงล้อผมกับเพื่อนว่าเป็นคู่รักกันครับ.
พอไปถึงห้องโค้ชก็จัดที่นอนกันแล้วเตรียมไปอาบน้ำ.พอไปถึงห้องอาบน้ำก็ปรากฎว่าไม่มีใครอาบเพื่อนคงอาบกันเสร็จแล้วมั้ง.ผมกับเพื่อนจึงอาบน้ำกันสองคนอย่างสบายใจ.แต่แล้วอยู่ๆไฟก็ดับครับ.แต่เดี๋ยวก่อนครับไม่ใช่เรื่องผีนะครับ.เพื่อนแกล้งครับผม.ห้องอาบน้ำเป็นแบบรวมครับ.หลังจากไฟดับไม่นานก็มีเพื่อนเข้ามาจับแขนจับขาผมและกดผมนอนหงายกับพื้นและมีเพื่อนเข้ามาอีกคนมาจับจู๋ผมและให้ผมอยู่พักนึงจึงปล่อยผมและเปิดไฟ.ผมอายมากที่มีเพื่อนทั้งทีมมายืนมุงดูผม.ตอนนั้นผมร้องให้เยอะมากจึงมีโค้ชมาพันผ้าเช็ดตัวให้ผมแล้วพาไปที่ห้อง.พอไปถึงห้องผมจึงนั่งลงบนเตียงของผม.และโค้ชถามผมว่าเป็นอะไร.ผมตอบไปว่าไม่มีอะไรครับ.แต่โค้ชก็ยังถามซ้ำอีกว่าเป็นอะไรครับ.ผมจึงตอบไปว่าเจ็บจู๋ครับผม.โค้ชจึงบอกว่าใหนดูหน่อยสิว่าเป็นอะไรมากหรือเปล่า. ผมจึงถอดผ้าเช็ดตัวแล้วโค้ชก็จับจู๋ผมดูว่าเป็นอย่างไรบ้าง.แต่พอโค้ชจับจู๋ผมมันก็ชี้โด่เลยครับไม่รู้ทำไม.แล้วโค้ชก็บอกว่าอาการชี้โด่เป็นอาอารผิดปกติอยากให้โค้ชช่วยทำให้หายใหม.ผมก็บอกว่าครับ.โค้ชจึงใช้ปากของโค้ชอมจู๋ผมอยู่ประมาณ15-20นาทีจนเพื่อนผมที่ไปอาบน้ำด้วยกันอีกคนเดินเข้ามาแล้วเห็นโค้ชกำลังทำอะไรผมโค้ชจึงหยุดทำและปล่อยผม.ผมไม่รู้ว่าทำไมผมถึงยอมโค้ชในวันนั้นครับ.
เรื่องต่อไปเกิดขึ้นเมื่อตอนที่ผมย้ายไปเรียนแผนกมัธยม ม1 ครับแต่ยังไม่ได้เกิดขึ้นที่โรงเรียนนะครับ.ช่วงนั้นเป็นช่วงที่มีคุณตาทวดเสียชีวิตครับและคุณแม่ให้ผมเข้าพิธีบวชให้คุณตาทวดครับผมจึงทำตามที่คุณแม่บอกซึ่งผมไม่รู้เรื่องพวกนี้เลยครับผมทำอะไรไม่เป็นเลยครับ.ในวันที่เข้าพิธีบวชก็มีพระสงค์มาพาผมไปแต่งตัวด้านในห้องแต่งตัวของพระ.พระท่านก็บอกให้ผมถอดเสื้อผ้าออกเพื่อจะได้เปลี่ยนเป็นชุดพระ.ผมก็ถอดเสื้อผ้าหมดเลือแต่กางเกงใน.พระท่านบอกว่าจะเป็นพระเป็นเณรห้ามใส่กางเกงใน.และพระท่านก็บอกว่ามานี่จะถอดให้.ท่านก็ถอดกางเกงในผมออกแล้วจึงเตรียมผ้าเยอะมากเพื่อจะใส่ให้ผม.ในตอนนั้นผมเปลือยอยู่.ท่านก็เรียกผมให้มาห่มผ้าหรือใส่ผ้าอะไรประมาณนั้นครับ.พอผมเข้ามาใกล้ๆท่านก็บอกว่าใหนขอดูไอ้จู๋ลูกครึ่งหน่อยสิ.แล้วท่านก็ดูๆจับๆจู่ผมอยู่สองสามทีแล้วก็ห่มผ้าใส่ผ้าแต่งตัวผมจนเสร็จครับ.แล้วก็ออกไปทำตามพิธีจนเสร็จทุกอย่างแล้ว.จวนจะถึงเวลาลาจากการบวชเณร.คุณแม่กับคุณยายก็บอกว่าบวชต่อไปเลยอีกเจ็ดวันจะได้ไปเรียนวิชาพระดู. ผมจึงต้องอยู่ที่วัดต่ออีกเจ็ดวันครับ.ในระหว่างการอยู่ที่วัดนั้นผมจะมีพระที่เป็นพี่เลี้ยงให้ผมอยู่1รูปครับ.ท่านจะคอยดูแลผมตั้งแต่ตื่นนอน-ทานข้าว-อาบน้ำ-เข้านอนเลยครับ.วัดที่ผมอยู่นั้นเป็นวัดแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่และเป็นวัดที่ไม่ใหญ่ครับจึงมีพระกับเณรไม่ค่อยเยอะครับ.ผมจึงได้เพื่อนที่เป็นเณร1รูปครับผม.
ตลอดเวลาที่อยู่ที่วัด.เวลาผมไปถ่ายหนักที่ห้องน้ำจะมีพระคอยเปิดประตูแกล้งผมตลอด.และเวลาผมไปยืนฉี่ก็จะชอบแกล้งดึงผ้าผมหลุดโป้ตลอด.และก็จะมีพระมาขอดูขอจับจู๋ผมทุกวันเลยครับ.ผมจำได้ว่าผมคิดมาแว้ปหนึ่งว่าทำไมผมถึงเป็นเหมือนของเล่นของคนอื่นเสมอ.แต่ก็ชอบคิดอีกว่าเดี๋ยวก็จบไปครับ.