ประมาณว่าตัวเองเฉยๆรึไม่ก็ไม่ได้อยากมีลูกเป็นทุนเดิม แต่มีเพราะพ่อแม่อยากให้มี เลยตามใจ และคิดว่าเราคงมีความสุขและรักลูก เหมือนคนอื่นๆที่เขามีลูกกัน แต่พอมีจริงๆแล้วกลับไม่ได้เป็นแบบนั้น

เรารู้จักกับสามีแต่งงานกันมา 3 ปี เริ่มต้นชีวิตจากเด็ก ตจว. มาแสวงหารายได้ที่ กรุงเทพฯ จนตอนนี้ฐานะก็เริ่มดีขึ้น มีบ้านมีรถ มีลูกสองคน ถือว่าครอบครัวสมบูรณ์มาก ใครเห็นต่างทักและอิจฉา เราทำงานบริษัทเอก

ลูกสาวอายุ 17 ปี นอนดึกมาก ตีสอง ติดคอม แม่พูดด้วยก็ฟึดฟัด เหมือนมีเหตุผล แม่พูดคำก็เถียงคำ บางทีทำตัวเหมือนเป็นเราเสียเอง หนักเข้าตอนนี้มีความรู้สึกว่าไม่รักลูกคนนี้เลย จึงให้ไปเรียนโรงเรียนประจำ เพร

ตามหัวข้อเลยค่ะ อย่าพึ่งด่ากันนะคะ คือเรากับสามีอยากมีลูกน้อยค่ะ ไม่ใช่คนแรกนะคะ คนที่สองแล้ว คนแรกไม่ได้เลี้ยงเองคุณยายเลี้ยงให้ พอมามีคนที่2 แรกๆรู้สึกดีมากๆค่ะ รักลูก อยากอยู่กับลูก เลี้ยงเองค่ะ แต