คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 6
ใจเย็นๆ ค่ะ เราก็มีลูกสาว อายุ 14 กับ 15
เราคิดว่า สำคัญคือ ต้องคุยกัน และต้องใจเย็นๆค่ะ เข้าหา กอด คุยกับลูกเยอะๆ
ยิ่งคุณ ห่างเหิน กับเค้ามานานยิ่งต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะเข้าที่เข้าทางค่ะ
เพราะการที่เค้าติดคอมพ์ เค้ากำลังสร้างโลกส่วนตัวที่คุณจะไม่มีวันเข้าถึง และอาจยังไม่เข้าใจ
ลองเข้าไปมีส่วนร่วม ชวนกันมานั่กินข้าว เปิดใจรับฟังลูกเค้ามีอะไรอยากบอกคุณ
และคุณมีอะไรอยากบอกเค้า ลูกคือกระจกสะท้อนตัวเราค่ะ เราเคยต้องการอะไรในวัยเด็ก
ในวัยเด็กเราเคยเป็นยังไง ก็คล้ายๆ กัน อารม ตัวแปร สังคม
แต่ทั้ง เรา และลูกในวัย ที่ต่างกัน ยังต้องการความรัก ความเข้าใจค่ะ
อยากแนะว่า สิ่งใดไม่ชอบ บอกเลยค่ะ ด้วยคำพูด เรียบๆ ชัดเจน ว่าสิ่งที่ลูกทำแม่ไม่ชอบ และไม่ชอบเพราะอะไร
อย่า บ่น ๆๆ ด่า ๆๆ บอกไปเลยค่ะ อย่าไปกลัวว่าดุแล้วๆ ลูกจะไม่รัก ยังไงๆ ลูกก็รักคุณค่ะ
แต่การที่ผลักให้ไปอยู่ประจำ ยิ่งจะแย่ลงค่ะ เค้าจะมีใครที่ไว้ใจปรึกษาได้ ไปหาเพื่อน ในวัยเดียวกัน แล้วผลจะเป็นอย่างไร
ถ้าชี้แนะ หรือแนะกันในทางผิดๆ ผลเสียก็จะตกอยู่กับลูกเราเอง ถึงเวลานั้น อาจจะสายไปนะคะ
เคยมีผู้ใหญ่สอนไว้ว่า ลูกสาว สามสิ่งที่ห้ามขาด
เวลา ความลับ เงิน
ตอนนั้น ลูกอยู่อนุบาล ไม่เข้าใจหรอก ที่ครูใหญ่พูด ครูใหญ่อธิบายเพิ่มว่า
เวลา คือควรมีเวลา ที่มีส่วนร่วมให้กัน ในครอบครัว กินข้าว ดูหนัง ทำกิจกรรม ไม่ใช่ต่างคนต่างไปคนละทาง
ความลับ คือ อย่าให้ลูกมีความลับกับเรา ให้เค้า เชื่อใจ และไว้ใจเราได้ว่า ทุกความลับจะอยู่ตรงนี้ ทุกเรื่องบอก และปรึกษาได้
และสุดท้าย เงิน คือ อย่าให้เงินขาดมือ ไม่ใช่ให้ฟุ่มเฟือยนะคะ แต่เพราะเมื่อเงินขาดมือ ลูกอาจจะคิดหาเงินด้วยวิธีง่ายๆ
ขอเป็นกำลังใจให้พี่ค่ะ หนูเชื่ออย่างนึงว่า คนที่มีปัญหาที่สุดคือ คนที่มองไม่เห็นปัญหาของตัวเอง และคุณก็เห็นและ คิดหาทางแก้ นัานถือว่าโชคดีที่สุดแล้วค่ะ
เวลา ลูก ทำให้ปรี๊ส นับในใจ นึกถึงวันที่เค้าเกิด วันที่คุณเติบโตและเรียนรู้ไปพร้อมกับเค้าซิคะ
วันนี้ วัยนี้ ก็แค่อีกบทเรียนนึง มีปัญหา มีโจทย์ และแน่นอน มันต้องมีคำตอบค่ะ
เราคิดว่า สำคัญคือ ต้องคุยกัน และต้องใจเย็นๆค่ะ เข้าหา กอด คุยกับลูกเยอะๆ
ยิ่งคุณ ห่างเหิน กับเค้ามานานยิ่งต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะเข้าที่เข้าทางค่ะ
เพราะการที่เค้าติดคอมพ์ เค้ากำลังสร้างโลกส่วนตัวที่คุณจะไม่มีวันเข้าถึง และอาจยังไม่เข้าใจ
ลองเข้าไปมีส่วนร่วม ชวนกันมานั่กินข้าว เปิดใจรับฟังลูกเค้ามีอะไรอยากบอกคุณ
และคุณมีอะไรอยากบอกเค้า ลูกคือกระจกสะท้อนตัวเราค่ะ เราเคยต้องการอะไรในวัยเด็ก
ในวัยเด็กเราเคยเป็นยังไง ก็คล้ายๆ กัน อารม ตัวแปร สังคม
แต่ทั้ง เรา และลูกในวัย ที่ต่างกัน ยังต้องการความรัก ความเข้าใจค่ะ
อยากแนะว่า สิ่งใดไม่ชอบ บอกเลยค่ะ ด้วยคำพูด เรียบๆ ชัดเจน ว่าสิ่งที่ลูกทำแม่ไม่ชอบ และไม่ชอบเพราะอะไร
อย่า บ่น ๆๆ ด่า ๆๆ บอกไปเลยค่ะ อย่าไปกลัวว่าดุแล้วๆ ลูกจะไม่รัก ยังไงๆ ลูกก็รักคุณค่ะ
แต่การที่ผลักให้ไปอยู่ประจำ ยิ่งจะแย่ลงค่ะ เค้าจะมีใครที่ไว้ใจปรึกษาได้ ไปหาเพื่อน ในวัยเดียวกัน แล้วผลจะเป็นอย่างไร
ถ้าชี้แนะ หรือแนะกันในทางผิดๆ ผลเสียก็จะตกอยู่กับลูกเราเอง ถึงเวลานั้น อาจจะสายไปนะคะ
เคยมีผู้ใหญ่สอนไว้ว่า ลูกสาว สามสิ่งที่ห้ามขาด
เวลา ความลับ เงิน
ตอนนั้น ลูกอยู่อนุบาล ไม่เข้าใจหรอก ที่ครูใหญ่พูด ครูใหญ่อธิบายเพิ่มว่า
เวลา คือควรมีเวลา ที่มีส่วนร่วมให้กัน ในครอบครัว กินข้าว ดูหนัง ทำกิจกรรม ไม่ใช่ต่างคนต่างไปคนละทาง
ความลับ คือ อย่าให้ลูกมีความลับกับเรา ให้เค้า เชื่อใจ และไว้ใจเราได้ว่า ทุกความลับจะอยู่ตรงนี้ ทุกเรื่องบอก และปรึกษาได้
และสุดท้าย เงิน คือ อย่าให้เงินขาดมือ ไม่ใช่ให้ฟุ่มเฟือยนะคะ แต่เพราะเมื่อเงินขาดมือ ลูกอาจจะคิดหาเงินด้วยวิธีง่ายๆ
ขอเป็นกำลังใจให้พี่ค่ะ หนูเชื่ออย่างนึงว่า คนที่มีปัญหาที่สุดคือ คนที่มองไม่เห็นปัญหาของตัวเอง และคุณก็เห็นและ คิดหาทางแก้ นัานถือว่าโชคดีที่สุดแล้วค่ะ
เวลา ลูก ทำให้ปรี๊ส นับในใจ นึกถึงวันที่เค้าเกิด วันที่คุณเติบโตและเรียนรู้ไปพร้อมกับเค้าซิคะ
วันนี้ วัยนี้ ก็แค่อีกบทเรียนนึง มีปัญหา มีโจทย์ และแน่นอน มันต้องมีคำตอบค่ะ
สมาชิกหมายเลข 1612857 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6328336 ถูกใจ, จิตต์ประภัสร์ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1754225 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1816993 ถูกใจ, ดีใจที่เป็นลูกแม่ ซึ้ง
แสดงความคิดเห็น
เลี้ยงลูกวัยรุ่นไม่เป็น
หนักเข้าตอนนี้มีความรู้สึกว่าไม่รักลูกคนนี้เลย จึงให้ไปเรียนโรงเรียนประจำ เพราะพ่อกับแม่กลัวเป็นประสาท ตอนนี้ปิดเทอมปล่อยให้เล่นคอมเที่ยงยันตีสอง (ตี่นตอนเที่ยง) ไปเรียนพิเศษบ้าง 3 วัน เคยพาไปพบจิตแพทย์ 2 ครั้ง รู้สึกว่าดีขึ้น ....แม่ดีขึ้น..ไม่ใช่ลูก คือพอได้แนวทางจากคุณหมอมาใช้ แต่แม่ทนไม่ไหวแล้วตอน ไม่รู้จะทำไงดีคะ