เห็นกระทู้อวดกิน อวดเที่ยว อวดโน่น อวดนี่ในราชดำเนินแล้ว รู้สึกสังเวชตัวเองเป็นยิ่งนัก เพราะไม่มีเรื่องอะไรจะอวดกับเขาได้สักนิด
เรามันก็แค่นี้ คอยเตือนตัวเองอยู่เสมอ เห็นช้างขี้ เราอย่าไปขี้ตามช้างมัน
เมื่อเช้ารวบรวมแบ็งค์ 20 กับเศษเหรียญครบ 200 กะว่าถ้าถูกรางวัลใหญ่ จะแจกไอติมเด็กตามโรงเรียนบ้านนอก ถ้ารางวัลที่ 1 จะบริจาครถพยาบาลให้โรงพยาบาลซักคัน
แต่ฝันนั้นก็สลายไป พร้อมกับเงินค่าอาหารเย็นของวันนี้
นี่เน็ตบ้านก็โดนตัดไปแล้ว ชีวิตนี้ยังจะเหลืออะไรอีกมั้ยเรา
ใครจะมีสตางค์ก็มีไป ใครจะไปเหยียบดาวก็ตามใจ ใครจะคอยแข่งกันไปไหน ปล่อยตามใจเขา (โจ หมี ล็อคอิน-อมตะ)
เรามันก็แค่นี้ คอยเตือนตัวเองอยู่เสมอ เห็นช้างขี้ เราอย่าไปขี้ตามช้างมัน
เมื่อเช้ารวบรวมแบ็งค์ 20 กับเศษเหรียญครบ 200 กะว่าถ้าถูกรางวัลใหญ่ จะแจกไอติมเด็กตามโรงเรียนบ้านนอก ถ้ารางวัลที่ 1 จะบริจาครถพยาบาลให้โรงพยาบาลซักคัน
แต่ฝันนั้นก็สลายไป พร้อมกับเงินค่าอาหารเย็นของวันนี้
นี่เน็ตบ้านก็โดนตัดไปแล้ว ชีวิตนี้ยังจะเหลืออะไรอีกมั้ยเรา