สวัสดีค่ะ ปัจจุบันอายุ 16 ค่ะ ไม่ได้มีปัญหาอะไรหนักหนาเลย อยู่กับเพื่อนสนุกสนานดี ไม่มีปัญหาความรัก(ไม่มีแฟน) เรื่องเรียนก็จัดว่าดี(4.00 รร.ค่อนข้างดัง) แต่มีนิสัยเสียคือ ค่อนข้างคาดหวังอะไรสูงๆ แล้วเวลาพยายามทำอะไรให้ถึงเป้าหมาย ทำไปสักพักก็มักจะมองความเป็นไปได้จริงๆแล้วพอรู้สึกว่าเป็นไปไม่ได้ หรืออะไรก็ตามที่ไม่เป็นไปตามแผน ก็มักจะเครียดและเลิกทำไปดื้อๆ ชอบเอาตัวเองไปเทียบกับคนอื่น บางครั้งประสบความสำเร็จกับเป้าหมายเล็กๆ เช่น ปีนี้จะให้ได้เกรด 4.00 แน่นอนพอได้แล้วกลับไม่ได้รู้สึกยินดีอะไรเลย อยากได้อะไรที่มากกว่านี้ เป็นคนคิดมาก ใส่ใจในจุดเล็กๆ และแคร์ความคิดคนรอบข้างมากๆ กลัวความคิดคนอื่น รู้สึกว่าถ้าเราพูดแบบนี้ ทำแบบนี้ คนอื่นจะโกรธมั้ย? จะนินทามั้ย? จะหัวเราะมั้ย? มักเป็นผู้ตาม ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง เกลียดสถานที่ชุลมุน แต่เราก็ยังมีกลุ่มเพื่อนอยู่ค่ะ สนิทและเวลาอยู่ด้วยกันก็สนุกจนบางครั้งก็ลืมปัญหา แต่พอมีเวลาคิดก็มักจะอยากตาย เหนื่อย เบื่อ
รู้สึกเบื่อชีวิต อยู่ๆก็สงสัยว่าคนเราเกิดมาทำไม? เพื่อคนอื่น? ไม่มีจุดประสงค์ในการใช้ชีวิต ทุกอย่างมันดูน่าเบื่อจังเลยค่ะ ไม่มีแรงจูงใจ อยากตายแล้วไม่ต้องคิดไม่รู้สึกอะไร หลายคนบอกชีวิตมีอะไรอีกเยอะ แต่ตอนนี้รู้สึกมืด มองไม่เห็นสิ่งที่รู้สึกสนุกในชีวิต เบื่อทุกอย่าง และเหนื่อยที่จะหาอะไรทำในชีวิตค่ะ หนูรู้สึกอยากตายมากๆ เคยพยายามผูกคอตายแต่ก็ไม่กล้า เคยกรีดข้อมือแต่ก็ไม่กล้ากรีดลึกพอ เคยกินยาพาราไป 10 กว่าเม็ดก็ไม่เป็นอะไรแค่พะอึดพะอม อ้วก ไม่ก็คิดว่ารมควันตัวเองในห้องนอนดีมั้ย? แต่สุดท้ายก็ได้แต่ซื้อถ่านอัดแท่งมาเก็บไว้ใต้เตียงเท่านั้นเองค่ะ ล่าสุดคิดว่าจะโดดตึก เพราะใกล้บ้านมีแฟลตสูง 10++ ชั้นอยู่
ก่อนหน้านี้ทุกครั้งที่อยากตาย เรามักจะหาเหตุผลมาผลัดเองค่ะ เช่น รอสอบเข้ามหาลัยก่อนดีมั้ยไหนๆก็ตั้งใจอ่านแล้ว? ถ้าเราตายไปต้องมีคนนินทาแน่ๆ ? ถ้าเราตายก็สงสารครอบครัวกลัวผิดหวังหรือแม้แต่เรื่องไร้สาระ อย่าง รอใช้ครีมหมดก่อน? แต่เมื่อไม่นานมานี้ ราวๆตั้งแต่เดือนที่แล้ว ที่เวลาอยากตายแล้วมีข้อโต้แย้งเพื่อผลัดไป ก็จะมีความคิดที่ว่า ตายไปก็ไม่รู้สึกอะไรแล้ว ตายไปอาจกลัวคนนินทาแต่ตอนนั้นเราก็ไม่อยู่ได้ยิน ตายไปอาจไม่ได้ทำบางสิ่งแต่ตอนนั้นก็คงไม่มีความรู้สึกเสียดายแล้ว หรือถ้าตายไปพ่อแม่คงร้องไห้เสียใจแต่ตอนนั้นยังไงก็ไม่มีทางได้ภาพท่านตอนร้องไห้อยู่แล้ว? แค่ตายๆไปทุกอย่างก็จบ ถ้าสุดท้ายคนก็ต้องตาย ตายตอนนี้ก็ได้นี่นา ไปโดดตึกสูงกว่า 10 ช้นไม่ก็หยิบถ่านใต้เตียงมาจุดให้รู้แล้วรู้รอดไป คิดแต่เรื่องตายตลอดเวลา ความคิดตีกันไปหมด เหนื่อยจังเลยค่ะ
อยากตาย
รู้สึกเบื่อชีวิต อยู่ๆก็สงสัยว่าคนเราเกิดมาทำไม? เพื่อคนอื่น? ไม่มีจุดประสงค์ในการใช้ชีวิต ทุกอย่างมันดูน่าเบื่อจังเลยค่ะ ไม่มีแรงจูงใจ อยากตายแล้วไม่ต้องคิดไม่รู้สึกอะไร หลายคนบอกชีวิตมีอะไรอีกเยอะ แต่ตอนนี้รู้สึกมืด มองไม่เห็นสิ่งที่รู้สึกสนุกในชีวิต เบื่อทุกอย่าง และเหนื่อยที่จะหาอะไรทำในชีวิตค่ะ หนูรู้สึกอยากตายมากๆ เคยพยายามผูกคอตายแต่ก็ไม่กล้า เคยกรีดข้อมือแต่ก็ไม่กล้ากรีดลึกพอ เคยกินยาพาราไป 10 กว่าเม็ดก็ไม่เป็นอะไรแค่พะอึดพะอม อ้วก ไม่ก็คิดว่ารมควันตัวเองในห้องนอนดีมั้ย? แต่สุดท้ายก็ได้แต่ซื้อถ่านอัดแท่งมาเก็บไว้ใต้เตียงเท่านั้นเองค่ะ ล่าสุดคิดว่าจะโดดตึก เพราะใกล้บ้านมีแฟลตสูง 10++ ชั้นอยู่
ก่อนหน้านี้ทุกครั้งที่อยากตาย เรามักจะหาเหตุผลมาผลัดเองค่ะ เช่น รอสอบเข้ามหาลัยก่อนดีมั้ยไหนๆก็ตั้งใจอ่านแล้ว? ถ้าเราตายไปต้องมีคนนินทาแน่ๆ ? ถ้าเราตายก็สงสารครอบครัวกลัวผิดหวังหรือแม้แต่เรื่องไร้สาระ อย่าง รอใช้ครีมหมดก่อน? แต่เมื่อไม่นานมานี้ ราวๆตั้งแต่เดือนที่แล้ว ที่เวลาอยากตายแล้วมีข้อโต้แย้งเพื่อผลัดไป ก็จะมีความคิดที่ว่า ตายไปก็ไม่รู้สึกอะไรแล้ว ตายไปอาจกลัวคนนินทาแต่ตอนนั้นเราก็ไม่อยู่ได้ยิน ตายไปอาจไม่ได้ทำบางสิ่งแต่ตอนนั้นก็คงไม่มีความรู้สึกเสียดายแล้ว หรือถ้าตายไปพ่อแม่คงร้องไห้เสียใจแต่ตอนนั้นยังไงก็ไม่มีทางได้ภาพท่านตอนร้องไห้อยู่แล้ว? แค่ตายๆไปทุกอย่างก็จบ ถ้าสุดท้ายคนก็ต้องตาย ตายตอนนี้ก็ได้นี่นา ไปโดดตึกสูงกว่า 10 ช้นไม่ก็หยิบถ่านใต้เตียงมาจุดให้รู้แล้วรู้รอดไป คิดแต่เรื่องตายตลอดเวลา ความคิดตีกันไปหมด เหนื่อยจังเลยค่ะ