สวัสดีค่ะ เราชื่อมิ้ม เราอายุ16จะ17แล้ว เราต้องการคำปรึกษาของชาวเน็ตเกี่ยวกับอารมณ์ตัวเอง

เริ่มจากที่เราเป็นคนที่เรียก็เฮฮาต่อหน้าเพื่อนๆและครอบครัว แต่เวลาอยู่คนเดียว ความคิดที่ไม่ควรจะเข้ามาดันเข้ามาให้เราคิด เช่น เศร้าจัง เบื่อจัง เหนื่อย หรือขนาดที่มีความคิดนี้เข้ามาคือ พอดีไหมชีวิตอ่ะ ตายดีไหม?
เราไม่รู้ว่าความรู้สึกความคิดพวกนี้มันมาได้ไงเพราะเราเป็นพวกปกติดีต่อหน้าทุกคน เราเคยถามเพื่อนว่าทำไมเราเป็นแบบนี้ แต่เพื่อนมักบอกว่า เครียดหรือเปล่า เราก็คิดว่าอาจใช่ เพราะเราก็มีความเครียดสะสมเช่นผลการเรียน ครอบครัวกดดัน แต่เราว่าเราก็พอโอเค แต่อาการมันเริ่มมาหนักมากๆ ช่วงเราเรียนไม่รู้เรื่องจนต้องดรอปม.5 เพื่อทบทวนบทเรียน แต่คนในครอบครัวดันหาว่าเราอู้ ติดทรศ. ใช่ เรารู้ว่าเราติด ส่วนหนึ่งคือเราอยากฟังเพลงคลายความเครียดความเหนื่อย แต่ไม่มีคนเข้าใจเราเลย จนเราเริ่มเครียดมากๆจนความคิดพวกนี้เริ่มรุม มันไม่รู้สึกตัวเลยช่วงเวลานั้น เราทำอะไรลงไป กรีดแขนตัวเองทำไม เวลากรีดไม่เจ็บหรอ เราบอกเลยว่าเราไม่รู้ตัว ช่วงเวลานั้นคือมันมืดไปหมด สิ่งที่อยู่ในหัวอย่างเดียวคือพอดีไหม ตายดีกว่าทุกคนจะได้ดีใจ ขนาดพ่อยังไม่ต้องการเลย ชาวเน็ตค่ะ เราควรทำยังไงให้อารมณ์พวกนี้หายไปดีคะ มันอึดอัด มันเหมือนว่าเราเป็นตัวประหลาดเลย ร่างกายตัวเองควบคุมไม่ได้ เราเป็นอะไรกันแน่คะ