สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกหากผิดพลาดขอโทษด้วยนะคะ

คือเรากับแฟนคบกันมาเกือบสี่ปีแล้วค่ะ ตั้งแต่แรกที่คบกันเขาทำอะไรไม่เป็นเลยแม้กระทั้งซักผ้า งานบ้าน เราคอยบอกคอยสอนเขาทุกอย่าง.  เขาเป็นคนค่อนข้างมักง่าย แต่เราจะเจ้าระเบียบรักความสะอาด อายุเราเท่ากัน. เราทำเป็นแทบทุกอย่าง เราเป็นผู้หญิงที่ทำอะไรด้วยตัวเองตลอด งานบ้านงานช่าง อันไหนทำไม่ได้ก็หาข้อมูลเอา  คบกันมาเรื่อยๆเขาก็เริ่มที่จะแสดงให้เห็นว่าเขาพยายามขึ้นนะคะ แต่ก็ดีๆหายๆ คือเหมือนจะดีขึ้นก็กลับมาแย่. แต่เขาก็พยายามให้เห็นตลอด แต่มีสิ่งนึงที่เจ้าของกระทู้ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่. เขาเป็นคนที่ไม่รู้จักเรียนรู้ทั้งที่บ้างเรื่องก็สามารถเรียนรู้ได้. คือเราต้องคอยบอกคอยสอนเขาทุกๆเรื่องซึ่งมันเป็นไปไม่ได้หมดบางอย่างก็ควรเรียนรู้เองบ้าง ล่าสุด เขาซักผ้าซักเครื่องค่ะ เขาเอาน้ำยาไฮเตอร์ผสมกับน้ำยาปรับผ้านุ่มในช่องน้ำยาปรับผ้านุ่ม ให้เหตุผลว่า จะได้สมดุลเท่ากับกับช่องผงซักฟอก. ซึ่งไฮเตอร์ก็เขียนว่าน้ำยาาซักผ้าขาวและอีกเหตุการณ์ที่รับไม่ได้คือ เราไม่สบาย. มีอาการปวดหัวไมเกรนด้วย. เขาเอายาแก้แพ้มาให้เรากินแทนยาแก้ปวดเพราะยาคล้ายๆกันซึ่งเขาไม่อ่านฉลากยาเลย เขาบอก เขาไม่เคยอ่าน. แม้เเต่เวลาเขากินเองเขาจำที่หมอสั่งอย่างเดียว  เวลาขับรถเราก็เป็นคนจำเส้นทางคอยบอกทางตลอด เขาไปไหนคนเดียวหลงค่ะไม่อ่านป้าย จนเราต้องสอนวิธีจำ และคอยสังเกตุป้ายบอกทาง ปล.แฟนเราโตมาจากครอบครัวที่พ่อแม่แยกทางกันนะคะ ญาติเขาบอกว่าพอเขาเจอเราเขาดูโตขึ้นเก่งขึ้น เพราะ เขาไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ไม่มีใครคอยสอนเขา บ้านเขาค่อนข้างมีฐานะดีกว่า ที่บ้านเขาไม่เคยสอนให้ทำอะไรเลย แต่เราว่าบางอย่างก็สามารถเรียนรู้ด้วยตัวเองได้ เราเองก็ไม่ใช่คนเก่งแต่เราชอบอ่าน ทำไม่เป็นก็หากูเกิ้ล. ห้องน้ำเขาฟักบัวเสีย ท่อน้ำแตก คนซ่อมก็คือเรา  ซึ่งบางทีเราก็เหนื่อยค่ะ ท้อใจบาง เรารู้สึกว่ามีแฟนเหมือนเรามีลูกค่ะ ต้องคอยบอกคอยสอนทุกอย่าง แล้วเขาก็เป็นคนขี้ลืม ต้องบอก สองสามครั้งขึ้นถึงจะจำได้ค่ะ. บางทีผู้หญิงเราก็ต้องการผู้ชายที่สามารถดูแลเราได้. มีความเป็นผู้นำสักนิดก็ยังดี แต่เขามีข้อดีคือ เวลาเราท้อ เราเหนื่อยเขาคอยอยู่ให้กำลังใจพูดจาดีดี ให้คิดบวก แล้วก็เป็นคนที่คอยอยู่ข้างเราตลอด  เราจะจัดการกับความคิดเรายังไงดีค่ะ