สวัสดีค่ะ ขอปรึกษาเรื่องความรักค่ะ
(จริงๆกระทู้นี้ ต้องการให้เป็นพื้นที่แสดงความคิดเห็นของทุกๆท่าน ที่จะนำไปใช้เพื่อประกอบการตัดสินใจของตัวฉันเอง)
เริ่มเรื่องเลย คือผู้ชายคนที่ฉันคบอยู่ เพิ่งออกจากรั้วมหาลัย เรียนไม่จบ และไม่อยากจะเรียนต่อเพราะคิดว่าใบปริญญาไม่มีความสำคัญ แต่ที่บ้านก็ไม่ได้มีธุรกิจรองรับแต่อย่างใด
ส่วนตัวฉันเรียนจบแล้ว ทำงานแล้ว และมีแพลนว่าจะเรียนภาษาที่ต่างประเทศเร็วๆนี้
เรารักกันดีค่ะ เขาหวงและห่วงเรามาก เข้ากับที่บ้านเราได้ เวลาที่บ้านเรามีธุระ เขาก็อาสาที่จะทำให้ พาไป และเทคแคร์บ้านฉันดีมากๆ
ส่วนทางบ้านเขาก็โอเคกับเรา ไม่มีปัญหาใดๆเลย
แต่เรื่องที่ฉันกำลังคิดมาก และต้องการคำปรึกษาคือ
1. เขายังไม่จบปริญญาตรี และไม่อยากกลับไปเรียนใหม่แล้ว เพราะคิดว่ามันไม่จำเป็นต้องใช้ เขาไม่ได้อะไรจากใบปริญญา แต่ฉันกลับมองว่าใบปริญญาคือใบเบิกทางที่เอาไว้ใช้ทำงาน ซึ่งเค้าไม่คิดจะทำงาน เพราะเขาบอกเขาไม่ชอบระบบการทำงานแบบราชการ แบบบริษัท ที่ต้องตื่นไปทำงานและกลับบ้าน มันน่าเบื่อ.. (แต่ปัจจุบันเขาาก็ยังไม่ได้คิดจะทำอะไรค่ะ)
2. เขาต้องการจะไปเรียนภาษากับฉัน ส่วนตัวเขาอยากไปเรียนด้วย โดยเขาให้เหตุผลว่า ประเทศที่ฉันอยากจะไป เป็นประเทศที่เขาน่าจะมีไอเดียใหม่ๆ มุมมองใหม่ๆในการทำธุรกิจ(แต่เขาไม่เคยมีประสบการณ์การทำงานเลย) แต่ฉันไม่อยากให้เขาไปด้วย เพราะในมุมมองของฉันเขาจะเสียเวลาในการเรียนปริญญา 1 ปี แต่ฉันคิดว่าเหตุผลที่เขาอยากไป เพราะเขาห่วงฉัน อยากอยู่ใกล้ๆฉัน เราเลยทะเลาะกันบ่อยๆที่พูดถึงเรื่องนี้
3. เขายังใช้ชีวิตเหมือนเดิม คือการนอนตื่นสาย ไม่มีหน้าที่ ไม่มีภาระ ไม่ได้ทำอะไร ไม่ได้เดือดร้อนที่จะต้องหาอะไรทำ พ่อแม่มีเงินให้ใช้ ในขณะที่ฉันกำลังคิดว่า ฉันเริ่มที่จะเติบโตขึ้นเรื่อยๆ และดูเหมือนว่าทางของเรามันสวนทางกัน และฉันเริ่มจะหมดความอดทนในรูปแบบการใช้ชีวิตของเขา
4. เขาเคยบอกว่าอยากมีอนาคตร่วมกัน แต่เขายังไม่เริ่มทำอะไรเลยสักอย่าง เขาแค่พูดอย่างเดียว
ในมุมมองของฉัน ฉันคิดว่าตอนนี้ฉันกำลังเหนื่อยมาก เหนื่อยที่ต้องที่ต้องคอยตามถามเขา ถึงเรื่องอนาคตว่าเขาจัดการวางแผนอนาคตตัวเองอย่างไร จะทำอะไรต่อ จะเเปิดเรียนเมื่อไหร่ ตั้งใจจะเรียนสาขาอะไร แล้วจะทำอะไร ฉันถามอยู่ตลอด ซึ่งบางครั้งเขาก็มีคำตอบให้ฉัน แต่บางครั้งก็ไม่มี ฉันคิดมากเวลาที่มีใครมาถามเรื่องแฟน ฉันอยู่เคียงข้างเขามาตลอด คอยให้กำลังใจเขาเมื่อเขาล้ม แต่ลึกๆแล้วฉันก็รู้สึกสิ้นหวัง หมดหวังในตัวเขา และบางทีฉันกำลังรู้สึกว่า ฉันมีแฟนเหมือนมีลูก..
**เพิ่มเติมข้อมูลค่ะ
ทั้งเราและเขาอายุ 23ปี คบกันมาประมาณ 5ปีค่ะ ปัญหานี้เริ่มประมาณ6-7เดือน ตอนช่วงที่เขาเริ่มรู้ตัวแล้วว่าจะโดนรีไทร์
ฉันมีแฟน เหมือนมีลูก..ไปต่อหรือพอกันที
(จริงๆกระทู้นี้ ต้องการให้เป็นพื้นที่แสดงความคิดเห็นของทุกๆท่าน ที่จะนำไปใช้เพื่อประกอบการตัดสินใจของตัวฉันเอง)
เริ่มเรื่องเลย คือผู้ชายคนที่ฉันคบอยู่ เพิ่งออกจากรั้วมหาลัย เรียนไม่จบ และไม่อยากจะเรียนต่อเพราะคิดว่าใบปริญญาไม่มีความสำคัญ แต่ที่บ้านก็ไม่ได้มีธุรกิจรองรับแต่อย่างใด
ส่วนตัวฉันเรียนจบแล้ว ทำงานแล้ว และมีแพลนว่าจะเรียนภาษาที่ต่างประเทศเร็วๆนี้
เรารักกันดีค่ะ เขาหวงและห่วงเรามาก เข้ากับที่บ้านเราได้ เวลาที่บ้านเรามีธุระ เขาก็อาสาที่จะทำให้ พาไป และเทคแคร์บ้านฉันดีมากๆ
ส่วนทางบ้านเขาก็โอเคกับเรา ไม่มีปัญหาใดๆเลย
แต่เรื่องที่ฉันกำลังคิดมาก และต้องการคำปรึกษาคือ
1. เขายังไม่จบปริญญาตรี และไม่อยากกลับไปเรียนใหม่แล้ว เพราะคิดว่ามันไม่จำเป็นต้องใช้ เขาไม่ได้อะไรจากใบปริญญา แต่ฉันกลับมองว่าใบปริญญาคือใบเบิกทางที่เอาไว้ใช้ทำงาน ซึ่งเค้าไม่คิดจะทำงาน เพราะเขาบอกเขาไม่ชอบระบบการทำงานแบบราชการ แบบบริษัท ที่ต้องตื่นไปทำงานและกลับบ้าน มันน่าเบื่อ.. (แต่ปัจจุบันเขาาก็ยังไม่ได้คิดจะทำอะไรค่ะ)
2. เขาต้องการจะไปเรียนภาษากับฉัน ส่วนตัวเขาอยากไปเรียนด้วย โดยเขาให้เหตุผลว่า ประเทศที่ฉันอยากจะไป เป็นประเทศที่เขาน่าจะมีไอเดียใหม่ๆ มุมมองใหม่ๆในการทำธุรกิจ(แต่เขาไม่เคยมีประสบการณ์การทำงานเลย) แต่ฉันไม่อยากให้เขาไปด้วย เพราะในมุมมองของฉันเขาจะเสียเวลาในการเรียนปริญญา 1 ปี แต่ฉันคิดว่าเหตุผลที่เขาอยากไป เพราะเขาห่วงฉัน อยากอยู่ใกล้ๆฉัน เราเลยทะเลาะกันบ่อยๆที่พูดถึงเรื่องนี้
3. เขายังใช้ชีวิตเหมือนเดิม คือการนอนตื่นสาย ไม่มีหน้าที่ ไม่มีภาระ ไม่ได้ทำอะไร ไม่ได้เดือดร้อนที่จะต้องหาอะไรทำ พ่อแม่มีเงินให้ใช้ ในขณะที่ฉันกำลังคิดว่า ฉันเริ่มที่จะเติบโตขึ้นเรื่อยๆ และดูเหมือนว่าทางของเรามันสวนทางกัน และฉันเริ่มจะหมดความอดทนในรูปแบบการใช้ชีวิตของเขา
4. เขาเคยบอกว่าอยากมีอนาคตร่วมกัน แต่เขายังไม่เริ่มทำอะไรเลยสักอย่าง เขาแค่พูดอย่างเดียว
ในมุมมองของฉัน ฉันคิดว่าตอนนี้ฉันกำลังเหนื่อยมาก เหนื่อยที่ต้องที่ต้องคอยตามถามเขา ถึงเรื่องอนาคตว่าเขาจัดการวางแผนอนาคตตัวเองอย่างไร จะทำอะไรต่อ จะเเปิดเรียนเมื่อไหร่ ตั้งใจจะเรียนสาขาอะไร แล้วจะทำอะไร ฉันถามอยู่ตลอด ซึ่งบางครั้งเขาก็มีคำตอบให้ฉัน แต่บางครั้งก็ไม่มี ฉันคิดมากเวลาที่มีใครมาถามเรื่องแฟน ฉันอยู่เคียงข้างเขามาตลอด คอยให้กำลังใจเขาเมื่อเขาล้ม แต่ลึกๆแล้วฉันก็รู้สึกสิ้นหวัง หมดหวังในตัวเขา และบางทีฉันกำลังรู้สึกว่า ฉันมีแฟนเหมือนมีลูก..
**เพิ่มเติมข้อมูลค่ะ
ทั้งเราและเขาอายุ 23ปี คบกันมาประมาณ 5ปีค่ะ ปัญหานี้เริ่มประมาณ6-7เดือน ตอนช่วงที่เขาเริ่มรู้ตัวแล้วว่าจะโดนรีไทร์