...ตามขนบเรียงร้อยร่ำ........คำประพันธ์
สัมผัสส่งรับกัน..................สอดคล้อง
“ระหว่างบท”ประแจสรรค์.....ความ-เชื่อม
โคลงอาจละมิต้อง…………..เคร่งแล้แต่”ควร”

…กระสวนตำแหน่งให้…....”รับ”ลง
ณ หนึ่ง สอง สาม จง……...เสนาะล้ำ
ต่อโคลง มิเถรตรง………....เกินเหตุ
ลิลิต สิเน้นย้ำ…………......”รับ”นั้นห้ามหาย