….ตามขนบเรียงร้อยร่ำ………………คำประพันธ์
สัมผัสส่งรับกัน………………………..สอดคล้อง
“ระหว่างบท”ประแจสรรค์…………..ความ-เชื่อม
โคลงอาจละมิต้อง……………………เคร่งแล้แต่”ควร”

….กระสวนตำแหน่งให้………………”รับ”ลง
ณ หนึ่ง สอง สาม จง………………..เสนาะล้ำ
ต่อโคลง มิเถรตรง…………………….เกินเหตุ
ลิลิต สิเน้นย้ำ…………………………..”รับ”นั้นห้ามหาย