สวัสดีค่ะ จขกท เป็นแม่ฟูลไทม์มา 4 ปีเต็มแล้วค่ะ วันๆเลี้ยงลูกและทำงานบ้าน และศึกษาแต่ข้อมูลเกี่ยวกับการเลี้ยงลูก จนรู้สึกว่าความสามารถตัวเองด้านอื่นๆ ถดถอยลง เช่น ด้านภาษาอังกฤษ คือตอนนี้ถ้าแปลคำยากๆจากไทยเป็นอังกฤษ ไม่สามารถแปลได้ นึกคำไม่ออก หรือด้านสังคม เช่น กลัวการออกไปเจอคน เจอสังคมใหม่ๆ เวลาไปเจอเพื่อนสามี หรือญาติๆ นอกจากคำทักทายตามมารยาทแล้ว ก็ไม่รู้จะชวนคุยอะไร
เรื่องของเรื่องก็คือ โดนสามีค่อนขอดมาว่า ควรหาอะไรทำ หาหนังสือมาอ่านพัฒนาตัวเองบ้าง สมองไม่ได้ใช้นานเดี๋ยวมันจะฝ่อ กราบเรียนตามความจริงนะคะแม่ๆ คือเราเลี้ยงลูก2คน คนโต4ขวบ คนเล็ก9เดือน ทำงานบ้านด้วย เราเหนื่อยมากๆ เวลาลูกนอนกลางวัน เราอยากนอน เราอยากพัก อยากนั่งโง่ๆ เล่นมือถือไปเรื่อยๆ คือเราไม่มั่นใจว่าเป็นข้ออ้างเพราะขี้เกียจหรือว่าอะไร แต่เรารู้สึกว่ามันเหนื่อยจริงๆ ไม่อยากทำอะไร ไม่อยากศึกษาหรืออ่านอะไรที่มันเครียดๆ
ส่วนเวลาลูกนอนตอนกลางคืน จะเป็นเวลาที่สงบที่สุดของวัน คือเราก็หมดแรงแล้ว กางหนังสือออกมาอ่านได้10นาที คือหลับ หลับจริงหลับจัง อยากคุยกับแม่ๆ รบกวนช่วยแชร์หน่อยค่ะ แต่ละคนมีวิธีการหรือทำยังไงกันบ้าง ใครเป็นเหมือนเรามั้ยหรือถ้าเป็นแก้ไขกันยังไงบ้างคะ
อยากคุยกับแม่ฟูลไทม์ค่ะ ว่านอกจากเลี้ยงลูกแล้ว เวลาว่างทำอะไรที่ทำให้ตัวเองพัฒนาขึ้นบ้างเรื่อยๆกันมั้ยคะ ?
เรื่องของเรื่องก็คือ โดนสามีค่อนขอดมาว่า ควรหาอะไรทำ หาหนังสือมาอ่านพัฒนาตัวเองบ้าง สมองไม่ได้ใช้นานเดี๋ยวมันจะฝ่อ กราบเรียนตามความจริงนะคะแม่ๆ คือเราเลี้ยงลูก2คน คนโต4ขวบ คนเล็ก9เดือน ทำงานบ้านด้วย เราเหนื่อยมากๆ เวลาลูกนอนกลางวัน เราอยากนอน เราอยากพัก อยากนั่งโง่ๆ เล่นมือถือไปเรื่อยๆ คือเราไม่มั่นใจว่าเป็นข้ออ้างเพราะขี้เกียจหรือว่าอะไร แต่เรารู้สึกว่ามันเหนื่อยจริงๆ ไม่อยากทำอะไร ไม่อยากศึกษาหรืออ่านอะไรที่มันเครียดๆ
ส่วนเวลาลูกนอนตอนกลางคืน จะเป็นเวลาที่สงบที่สุดของวัน คือเราก็หมดแรงแล้ว กางหนังสือออกมาอ่านได้10นาที คือหลับ หลับจริงหลับจัง อยากคุยกับแม่ๆ รบกวนช่วยแชร์หน่อยค่ะ แต่ละคนมีวิธีการหรือทำยังไงกันบ้าง ใครเป็นเหมือนเรามั้ยหรือถ้าเป็นแก้ไขกันยังไงบ้างคะ