คือว่าดิฉันเป็นแม่ฟูลไทม์ค่ะ สามีทำงานนอกบ้าน แต่เค้าก็พยายามหาเวลามาอยู่กับลูก ลูกอยู่กับดิฉันตลอด 24 ชม จะมีแค่วันเสาร์ที่ย่าแกจะขอหลานไปเลี้ยง อาทิตย์ละหนึ่งวัน วิธีเลี้ยงหลานของย่าแกคืออุ้มทั้งวัน บ้านแกมีกันสี่คน ผลัดกันคนละ ชม สองชม มีกันสี่คนก็หมดวันแล้ว พอลูกกลับมาดิฉันก็จะร้องไห้หนักมาก เพราะแกจะให้อุ้มทั้งวันแบบที่ย่าเลี้ยง ซึ่งดิฉันไม่สามารถค่ะ เพราะดิฉันต้องทำงานบ้าน บ ซื้อกับข้าว ทำกับข้าวไปด้วย แต่ดิฉันก็อุ้มลูกให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ คือ วางแกแป็ป แล้วไปทำงานบ้าน พอซักครึ่ง ชม ก็กลับมาอุ้มแกอีก แต่มีบางครั้งต้องปล่อยให้แกร้องบ้าง แค้พอลูกกลับมาอยู่กับดิฉันแค่ไม่เกินสอง สามวัน ลูกก็ปรับตัวได้ ไม่ร้องให้อุ้มทั้งวันอีก แต่พอวันเสาร์ย่ารับไปเลี้ยง ก็กลับมาเป็นอีก

แต่ทีนี้ ตอนที่ลูกร้องให้อุ้ม แกจะร้องหนักมาก แบบกริ้ดเลย ลูกอายุสามเดือนกว่า แต่พอแกกริ้ดแบบนั้น ดิฉันก็อุ้มแกนะค่ะ พอแฟนกลับบ้านมา พอเห็นลูกร้องหนักแบบไหน แกก็แบบ Panic ค่ะ โอ้ย ลูกเป็นอะไร ปวดท้องหรือป่าว หิวข้าวหรือป่าว แถมก็สวมบทบาทเป็นหมอ หาว่าลูกนอนนานเกินไป น้ำตาลในเลือดตก บลา บลา บลา ดิฉันก็หงุดหงิดอยู่แล้ว ลูกงอแง เจอสามีนักวิเคราะห์แบบนี้ บอกตามตรง ว่า ประสาทเสียค่ะ ทะเลาะกันทุกทีทุกครั้งที่แก Panic แบบนี้ จริงๆ ลูกไม่ได้เป็นอะไรหรอกค่ะ แค่แกร้องไห้จะให้อุ้ม แกติดมือ ไม่ตามใจอุ้มแกตลอดเวลา ไม่นานแกก็หาย

มีครอบครัวไหนเป็นแบบนี้บ้างค่ะ ที่วิธีการเลี้ยงลูกของพ่อบ้านและแม่บ้านไม่ตรงกัน เจอแบบนี้บ่อยๆ เหนื่อยใจเหมือนกัน