มีใครมีปัญหาเหมือนกับเราบ้าง? เราว่าภาษาไทยเป็นภาษาที่ยากนะ คือมีคำที่ใช้เรียกแทนตัวเองว่า "ฉัน" แต่ในความเป็นจริงเวลาเราใช้กัน ก็ไม่มีใครออกเสียงว่า "ฉัน" ตรงๆ จะมีก็แต่ออกเสียงว่า "ชั้น" ซึ่งคำว่า "ชั้น" ส่วนใหญ่เราก็ไม่ได้ใช้กันบ่อยนะ คือบางคนอาจจะใช้คำนี้เวลาพูดในชีวิตประจำวันจริงๆก็ตาม แต่เท่าที่เราเห็นมาคือมีน้อยมากที่จะเรียกตัวเองว่า "ชั้น"

ส่วนใหญ่เราจะเรียกแทนตัวเองด้วยชื่อของเราเอง หรือถ้าพูดกับเพื่อนเราก็จะแทนตัวเองด้วยคำว่า "เรา เค้า หรือ กู"ไรงี้  

แต่บางครั้งกับคนบางคนที่เราเพิ่งเคยเจองี้อ่ะ คือเราไม่สามารถเดาได้ ว่าเขาเด็กกว่าหรือว่าแก่กว่าเรา เราต้องพูดสุภาพกับเขา ถ้าเราแทนตัวเองว่า "เรา" หรือใช้ชื่อแทนตัวเองงี้ มันก็จัดูสนิทสนมเกินไป  จนบางครั้งเราก็หลีกเลี่ยงที่จะใช้คำเรียกแทนตัวเองไปเลย อย่างเช่น เราไปหาหมอ หมอถามว่าอาการเป็นไงมั่ง เราก็บอกไปว่า "นี่ก็มีอาการปวดหัวอยู่อ่ะค่ะ" ประมาณนี้

คือเราจะพยายามเลี่ยงการแทนตัวเองโดยการใช้คำว่า "หนู" เพราะเรารู้สึกว่าอายุเรามันเลยการที่จะเรียกแทนตัวเองว่าหนูแล้ว 555555

เราว่าสำหรับผู้ชายอาจจะำม่ค่อยมีปัญหา เพราะมีสรรพนามเรียกแทนตัวเองว่า "ผม" อยู่แล้ว ละก็ใช้ได้กับคู่สนทนาทุกเพศทุกวัย

ใครมีปัญหาเหมือนเราบ้างคะ แล้วแก้ไขสถานการณ์ที่ "ไม่รู้จะเรียกแทนตัวเองว่ายังไง" ยังไงคะ 555555 คือที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะว่า เราไปสอนภาษาไทยเพื่อนชาวต่างชาติค่ะ เขาเป็นผู้หญิง คือในหนังสือก็จะใช้คำว่า "ฉัน" กับ "ดิฉัน" งี้ แต่เราก็บอกว่าให้เรียกชื่อตัวเองแทนดีกว่างี้ 555555

ปล.เราแอบคิดว่าภาษาไทยคล้ายภาษาสเปนเหมือนกันนะ  แบบภาษาสเปนมีคำว่า "Yo" แปลว่า ฉัน แต่เวลาใช้พูดประโยค มัดจะไม่เขียนคำว่า Yo แต่จะผันกริยาไปเลยงี้