เปิดหัวทู้มาร้อนแรงมาก 55555
แต่วันนี้ไม่ไหว อยากแชร์เรื่องราวค่ะ
จขกท. เป็นสาวโสดสนิด แห้งแกร๊ก...มา6ปีเต็ม
ตอนแรกก็เฉยกับความโสดมาก
เพราะคิดว่าเราอยู่ตัวคนเดียวได้
กระทั่งวันหนึ่ง มีจุดเปลี่ยนคือ
พ่อไม่สบายที่บ้านที่ตจว.
แม่ต้องไปเฝ้าไข้พ่อนานเป็นเดือน
ทิ้งให้เราต้องเฝ้าบ้านกับแมว2ตัว
ช่วงเวลาที่ต้องอยู่ตามลำพังนั้นเอง...ที่เริ่มรู้สึก
"พ่อไม่สบายยังมีแม่คอยดูแล
แล้วถ้าวันนี้ฉันไม่สบายฉันจะฝากผีฝากไข้ใครได้บ้าง?"
ที่ถูกคือ
ชีวิตคนเราทุกคน ต้องดูแลตัวเองให้ได้100%
เพราะเราไม่สามารถฝากชีวิตกับใครได้จริง
เพราะทุกๆคนต้องมีชีวิตของตัวเอง
เราสามารถร่วมทางไปด้วยกันได้
แต่ไม่สามารถดูแลกันได้จริงตลอดชีวิต
ไม่ว่ายังไงก็ต้องจากกัน แค่จากเป็นหรือจากตายเท่านั้น เราไม่ควรเป็นภาระกันและกัน
แต่เคียงข้างดูแลกันได้จนกว่าจะแยกจากกัน
นี่คือตรรกระของเรานะคะ
หลังจากเหตุการณ์ที่ต้องใช้ชีวิตลำพังคนเดียว
นานหลายเดือน
เราก็เริ่มมองหาคนที่จะเคียงข้างกันจริงจังขึ้นมาค่ะ ด้วยหลายหลายวิธี
และวิธีนึงที่เราใช้คือ เล่นแอฟปัดขวาพาเพลินรูปไฟ
ซึ่งนำมาสู่ กระทู้นี้นี่เองค่ะ
จขกท. เริ่มเล่นมาเกือบปี
เจอความหลากหลายของผู้ชายเยอะพอสมควร
แต่ที่เจอมากถึง80%
คือผู้ชายที่มีแฟนหรือมีครอบครัวแล้วเข้ามาคุย
จขกท. ไม่ใช่คนสวยตามคตินิยมค่ะ
เตี้ย อ้วน ผิวคล้ำ หน้าตาบ้านๆ วัย29ปี มีอาชีพอิสระ
เคยคิดอย่างภาคภูมิใจอย่างเป็นที่สุดว่า
สวยน้อยๆแบบนี้น่ะดีแล้ว เพราะคนที่เข้ามา
จะต้องไม่มองเราที่ภายนอกแน่ๆ
ปรากฏว่าเราเข้าใจผิดค่ะ
เคยได้ยินคำพูดทำนองที่ว่า
"ผัวน่ะหาง่ายแต่คู่ชีวิตน่ะหายาก" มั้ยคะ?
คำพูดนี้ จริงเสียยิ่งกว่าจริง
เพราะเกือบปีที่เจอผู้ชายในแอพมา
8ใน10คน ถ้าแมชและได้พูดคุยกัน
เจตนาแท้จริงของเค้าเหล่านั้น
คือการมองหาคู่นอน
จุดๆนี้ พูดเลยว่า เรา...งงมาก
คือ...เราไม่สวย อ้วนด้วย
และเราคิดว่าคนที่อยากจะพูดคุยกับเรา
เค้าน่าจะสนใจเราประมาณนึง
นอกเหนือจากรูปร่างน่าตา
อยากรู้จักเราจากข้างใน
แต่มันไม่แบบนั้นอะดิ
ส่วนใหญ่คุยไม่กี่บรรทัดก็ชวนนัดเย
เงิบบบบบ
แต่ที่เสียเวลาชีวิตสุดๆ
คือประเภทคุยดีคุยสุภาพ
แต่สุดท้ายก็วนเข้าเรื่องอยากเย
คือชวนไปกินข่าว อยากนัดเจอ อยากเย
แรกๆเวลาเจอคนเข้าเรื่องอย่างว่าปั๊บ
เราบล๊อคทันที
แต่พอมากๆเข้า
เราอยากรู้ว่าตรรกระคนพวกนี้เป็นไง
เลยลองคุยต่อดู แล้วก็ถึงบางอ้อ
คือเราคุยแล้วทำเป็นคล้อยตามว่าเราโอเค
เราจะไปเยกับเค้า เราได้เจอแต่เรื่องน่าตกใจ
ผู้ชายส่วนหนึ่ง มีแฟนมีครอบครัวแล้ว
แต่เบื่อกลิ่นเดิมๆรสเดิม
เลยมาหาเพิ่มเติมในแอพ
ของฟรีมีเกลื่อน
เราคุยกะพี่ผู้ชายคนนึง เค้าให้เหตุผลว่า
ผู้หญิงที่ไม่สวยนี่แหละ "นัดง่ายที่สุด"
เพราะผู้หญิงพวกนี้มีปมว่าตัวเองไม่สวย
การที่มีคนมาให้ความสนใจจึงเป็นเรื่องน่าตื่นเต้น
ความรู้สึก "ขาด" ขาดการยอมรับจากสังคมในชีวิตจริง พาให้ผู้หญิงกลุ่มนี้ นัดเยได้ง่าย
เราคิดว่าเราก็เลย มักจะถูกคนที่แมชในแอพ
ตัดสินเราที่ก็น่าจะนัดเยได้ง่ายๆแบบนี้
มันก็ง่ายจริงๆนะ แค่เราตัดสินใจก้าวออกไป
มันง่ายๆแค่นั้นเลยจริงๆ
เท่าที่คุยมากส่วนมากที่เจอ
แทบไม่ได้สนใจจะรู้จัก หรืออยากเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับตัวเราเลย
ส่วนมาก ชอบเข้าประเด็นนัดเยอย่างรวดเร็ว
และความพีคคือ ถ้าเราปฏิเสธ
พวกเค้าจะมีรีแอ็คชั่นที่ทรามมาก
คือดูถูกเราทันที
ทำนองว่า
ไม่สวยแล้วยังเลือกมาก เรื่องมาก คิดเยอะ
ถึงได้ยังหาไม่ได้อยู่แบบนี้
คำว่า "คิดมาก" เป็นคำที่เราเจอจากทุกคน
ที่เราปฏิเสธเรื่องนัดเย
ครั้งนึง เราเคยไปเดทกับผู้ชายคนนึง
เค้าแทบจะไม่สนใจอาหารที่กินด้วยกัน
เร่งเร้าแต่ที่จะไปต่อ ซึ่งนั่นหมายถึงรร.
แต่เรายืนกรานที่จะไม่ไป
สิ่งที่เค้าทำคือ กลับทันที
ไม่แม้แต่จะช่วยออกค่าอาหารมื้อนั้น
เทกันกลางห้างเลย
สาบานว่าทุกตัวอักษรที่พิมพ์คือเรื่องจริง
มีพี่อีกคนนึง...ที่เราคุยด้วยนานหลายเดือน
เค้าพยายามที่จะนัดเยเราอย่างสุภาพ
เราชอบคนนี้นะคะ เราถึงคุยมาเรื่อย
เรื่องตลกคือ เค้าไม่อยากคบหากับเราเป็นแฟน
เค้าเพียงแค่ต้องการความสัมพันธ์แบบ
พี่น้องท้องชนกันในวันว่าง
แค่นั้นเลย สุดท้ายเราก็เลิกคุยไปค่ะ
เพราะเค้าไม่ยินดีที่จะคบกับเราจริงๆ
ก่อนเราจะใจอ่อนไปเยเล่นๆกับเค้า
เลยตัดใจเลิกคุยไปซะน่าจะดีกว่ามาก
มีคำถามเต็มหัวเลยค่ะ
ว่า...ทำไมเป็นแบบนี้
ทุกคนที่คุย มีความต้องการ
บางคนโสดจริง แต่ก็ไม่อยากคบกับเราเป็นแฟน
แค่ต้องการเรื่องเดียวจริงๆ
เหลือแค่ปสก.ลองไปตามนัดเยกับทุกคนที่คุยล่ะค่ะ
ที่ยังไม่เคยทำ อันนี้เลยแชร์ไม่ได้ว่า
พอลองไปตามนัดแล้วผลเป็นไง แฮ่ๆ
ส่วนใหญ่พอเราปฏิเสธ เค้าก็จะเลิกคุยไปเองทันที
ในแง่ดีคือ ไม่เสียเวลาคุยนาน
เศร้าใจค่ะ ทำไมเป็นงั้น 555555
มีผช.คนนึง ว่าเรา ว่าเราไม่ให้โอกาสเค้า
เค้าแค่ชอบเรื่องอย่างว่า ไม่ได้แปลว่าเค้าเป็นคนไม่ดี
แฟนเก่าเค้าทุกคน เจอกันครั้งแรกก็เยกันเลย
ก็คบนานทุกคน ใช่ว่าเยแล้วจะทิ้ง
(งั้นพวกแกเลิกกันทำไมล่ะฟร่ะ???)
เราเลยบอกว่า
ตายหอกสิ...ถ้าเราให้โอกาสทุกคน
ลองเจอกันแล้วเยกันเลย
หลังเยแล้ว คบได้ก็คบ คุยไม่รู้เรื่องก็แยกย้าย
แบบนี้กว่าเราจะเจอคนที่ใช่
เครื่องบินไม่เข้าไปกลับลำได้พอดีหรือเธอออออ
แล้วถ้าเราทำแบบนั้น ถ้าเราคบกันได้จริง
แต่สุดท้ายเราจะเหลืออะไรไปสอนลูก
"แม่เจอพ่อในแอพ พ่อนัดแม่มาลองเย
เจอกันครั้งแรกก็เยกันเลยจ้ะลูก"
แบบนี้ก็ได้หรอ?
"คิดมาก หลักการเยอะ" คือคำที่เค้าตอบเรา
เคยนะคะ เจอแบบนี้บ่อยๆ จนเราเริ่มคิดว่า
หรือมันเป็นสิ่งที่ใครๆก็ทำกันจริงๆ?
หรือเราตรรกระผิดปกติจริงๆ?
สุดท้าย...ก็ทำใจค่ะ
มันรู้สึกตลก...ที่คนทุกคนต้องการแฟนดีๆ
ต้องการคนดีๆในชีวิต
ที่ผช.คนนั้นบอกเรา เค้าก็พูดถูกค่ะ
ว่าแค่ชอบเรื่องอย่างว่า ไม่ได้แปลว่าเป็นคนไม่ดี
แต่ผู้หญิงดีๆที่ไหน จะเยกับผู้ชายตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ
เว้นเสียแต่ว่า ผู้ชายจะไม่คิดมากจริงๆ
เยจบก็จบกัน
เศร้าใจ 55555555
นั่นล่ะค่ะ เราว่าจะเลิกเล่นล่ะ
ศีลเราไม่เสมอกับใครเลยที่เจอ
ชีวิตปกติเจอคนใหม่ๆน้องมากค่ะ
หยุดแค่วันเดียวต่อสัปดาห์
เริ่มทำงานแต่เช้า จบงานแต่ล่ะวันก็มืดแล้ว
โอกาสจะพาตัวเองออกไปทำกิจกรรม
เจอผู้คนใหม่ๆ น้อยมากจริงๆ
ทำใจ 55555555
เจอไม่ดี ยังไม่มีดีกว่าเนอะ รอได้ รอก่อนละกัน
ยังไม่คิดยอมแพ้ ฉันเพียงแต่อ่อนล้าก็เท่านั้น555
สักวันคงเจอค่ะ เราเชื่อว่าอย่างนั้น
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
ขอรับรองว่าที่เล่า เป็นความจริงทุกประการ
แชร์ปสก.การมองหาความสัมพันธ์ของคนสมัยนี้ "เน้นเย-ไม่เน้นคบ" ประสบการณ์จริงทุกตัวอักษร
แต่วันนี้ไม่ไหว อยากแชร์เรื่องราวค่ะ
จขกท. เป็นสาวโสดสนิด แห้งแกร๊ก...มา6ปีเต็ม
ตอนแรกก็เฉยกับความโสดมาก
เพราะคิดว่าเราอยู่ตัวคนเดียวได้
กระทั่งวันหนึ่ง มีจุดเปลี่ยนคือ
พ่อไม่สบายที่บ้านที่ตจว.
แม่ต้องไปเฝ้าไข้พ่อนานเป็นเดือน
ทิ้งให้เราต้องเฝ้าบ้านกับแมว2ตัว
ช่วงเวลาที่ต้องอยู่ตามลำพังนั้นเอง...ที่เริ่มรู้สึก
"พ่อไม่สบายยังมีแม่คอยดูแล
แล้วถ้าวันนี้ฉันไม่สบายฉันจะฝากผีฝากไข้ใครได้บ้าง?"
ที่ถูกคือ
ชีวิตคนเราทุกคน ต้องดูแลตัวเองให้ได้100%
เพราะเราไม่สามารถฝากชีวิตกับใครได้จริง
เพราะทุกๆคนต้องมีชีวิตของตัวเอง
เราสามารถร่วมทางไปด้วยกันได้
แต่ไม่สามารถดูแลกันได้จริงตลอดชีวิต
ไม่ว่ายังไงก็ต้องจากกัน แค่จากเป็นหรือจากตายเท่านั้น เราไม่ควรเป็นภาระกันและกัน
แต่เคียงข้างดูแลกันได้จนกว่าจะแยกจากกัน
นี่คือตรรกระของเรานะคะ
หลังจากเหตุการณ์ที่ต้องใช้ชีวิตลำพังคนเดียว
นานหลายเดือน
เราก็เริ่มมองหาคนที่จะเคียงข้างกันจริงจังขึ้นมาค่ะ ด้วยหลายหลายวิธี
และวิธีนึงที่เราใช้คือ เล่นแอฟปัดขวาพาเพลินรูปไฟ
ซึ่งนำมาสู่ กระทู้นี้นี่เองค่ะ
จขกท. เริ่มเล่นมาเกือบปี
เจอความหลากหลายของผู้ชายเยอะพอสมควร
แต่ที่เจอมากถึง80%
คือผู้ชายที่มีแฟนหรือมีครอบครัวแล้วเข้ามาคุย
จขกท. ไม่ใช่คนสวยตามคตินิยมค่ะ
เตี้ย อ้วน ผิวคล้ำ หน้าตาบ้านๆ วัย29ปี มีอาชีพอิสระ
เคยคิดอย่างภาคภูมิใจอย่างเป็นที่สุดว่า
สวยน้อยๆแบบนี้น่ะดีแล้ว เพราะคนที่เข้ามา
จะต้องไม่มองเราที่ภายนอกแน่ๆ
ปรากฏว่าเราเข้าใจผิดค่ะ
เคยได้ยินคำพูดทำนองที่ว่า
"ผัวน่ะหาง่ายแต่คู่ชีวิตน่ะหายาก" มั้ยคะ?
คำพูดนี้ จริงเสียยิ่งกว่าจริง
เพราะเกือบปีที่เจอผู้ชายในแอพมา
8ใน10คน ถ้าแมชและได้พูดคุยกัน
เจตนาแท้จริงของเค้าเหล่านั้น
คือการมองหาคู่นอน
จุดๆนี้ พูดเลยว่า เรา...งงมาก
คือ...เราไม่สวย อ้วนด้วย
และเราคิดว่าคนที่อยากจะพูดคุยกับเรา
เค้าน่าจะสนใจเราประมาณนึง
นอกเหนือจากรูปร่างน่าตา
อยากรู้จักเราจากข้างใน
แต่มันไม่แบบนั้นอะดิ
ส่วนใหญ่คุยไม่กี่บรรทัดก็ชวนนัดเย
เงิบบบบบ
แต่ที่เสียเวลาชีวิตสุดๆ
คือประเภทคุยดีคุยสุภาพ
แต่สุดท้ายก็วนเข้าเรื่องอยากเย
คือชวนไปกินข่าว อยากนัดเจอ อยากเย
แรกๆเวลาเจอคนเข้าเรื่องอย่างว่าปั๊บ
เราบล๊อคทันที
แต่พอมากๆเข้า
เราอยากรู้ว่าตรรกระคนพวกนี้เป็นไง
เลยลองคุยต่อดู แล้วก็ถึงบางอ้อ
คือเราคุยแล้วทำเป็นคล้อยตามว่าเราโอเค
เราจะไปเยกับเค้า เราได้เจอแต่เรื่องน่าตกใจ
ผู้ชายส่วนหนึ่ง มีแฟนมีครอบครัวแล้ว
แต่เบื่อกลิ่นเดิมๆรสเดิม
เลยมาหาเพิ่มเติมในแอพ
ของฟรีมีเกลื่อน
เราคุยกะพี่ผู้ชายคนนึง เค้าให้เหตุผลว่า
ผู้หญิงที่ไม่สวยนี่แหละ "นัดง่ายที่สุด"
เพราะผู้หญิงพวกนี้มีปมว่าตัวเองไม่สวย
การที่มีคนมาให้ความสนใจจึงเป็นเรื่องน่าตื่นเต้น
ความรู้สึก "ขาด" ขาดการยอมรับจากสังคมในชีวิตจริง พาให้ผู้หญิงกลุ่มนี้ นัดเยได้ง่าย
เราคิดว่าเราก็เลย มักจะถูกคนที่แมชในแอพ
ตัดสินเราที่ก็น่าจะนัดเยได้ง่ายๆแบบนี้
มันก็ง่ายจริงๆนะ แค่เราตัดสินใจก้าวออกไป
มันง่ายๆแค่นั้นเลยจริงๆ
เท่าที่คุยมากส่วนมากที่เจอ
แทบไม่ได้สนใจจะรู้จัก หรืออยากเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับตัวเราเลย
ส่วนมาก ชอบเข้าประเด็นนัดเยอย่างรวดเร็ว
และความพีคคือ ถ้าเราปฏิเสธ
พวกเค้าจะมีรีแอ็คชั่นที่ทรามมาก
คือดูถูกเราทันที
ทำนองว่า
ไม่สวยแล้วยังเลือกมาก เรื่องมาก คิดเยอะ
ถึงได้ยังหาไม่ได้อยู่แบบนี้
คำว่า "คิดมาก" เป็นคำที่เราเจอจากทุกคน
ที่เราปฏิเสธเรื่องนัดเย
ครั้งนึง เราเคยไปเดทกับผู้ชายคนนึง
เค้าแทบจะไม่สนใจอาหารที่กินด้วยกัน
เร่งเร้าแต่ที่จะไปต่อ ซึ่งนั่นหมายถึงรร.
แต่เรายืนกรานที่จะไม่ไป
สิ่งที่เค้าทำคือ กลับทันที
ไม่แม้แต่จะช่วยออกค่าอาหารมื้อนั้น
เทกันกลางห้างเลย
สาบานว่าทุกตัวอักษรที่พิมพ์คือเรื่องจริง
มีพี่อีกคนนึง...ที่เราคุยด้วยนานหลายเดือน
เค้าพยายามที่จะนัดเยเราอย่างสุภาพ
เราชอบคนนี้นะคะ เราถึงคุยมาเรื่อย
เรื่องตลกคือ เค้าไม่อยากคบหากับเราเป็นแฟน
เค้าเพียงแค่ต้องการความสัมพันธ์แบบ
พี่น้องท้องชนกันในวันว่าง
แค่นั้นเลย สุดท้ายเราก็เลิกคุยไปค่ะ
เพราะเค้าไม่ยินดีที่จะคบกับเราจริงๆ
ก่อนเราจะใจอ่อนไปเยเล่นๆกับเค้า
เลยตัดใจเลิกคุยไปซะน่าจะดีกว่ามาก
มีคำถามเต็มหัวเลยค่ะ
ว่า...ทำไมเป็นแบบนี้
ทุกคนที่คุย มีความต้องการ
บางคนโสดจริง แต่ก็ไม่อยากคบกับเราเป็นแฟน
แค่ต้องการเรื่องเดียวจริงๆ
เหลือแค่ปสก.ลองไปตามนัดเยกับทุกคนที่คุยล่ะค่ะ
ที่ยังไม่เคยทำ อันนี้เลยแชร์ไม่ได้ว่า
พอลองไปตามนัดแล้วผลเป็นไง แฮ่ๆ
ส่วนใหญ่พอเราปฏิเสธ เค้าก็จะเลิกคุยไปเองทันที
ในแง่ดีคือ ไม่เสียเวลาคุยนาน
เศร้าใจค่ะ ทำไมเป็นงั้น 555555
มีผช.คนนึง ว่าเรา ว่าเราไม่ให้โอกาสเค้า
เค้าแค่ชอบเรื่องอย่างว่า ไม่ได้แปลว่าเค้าเป็นคนไม่ดี
แฟนเก่าเค้าทุกคน เจอกันครั้งแรกก็เยกันเลย
ก็คบนานทุกคน ใช่ว่าเยแล้วจะทิ้ง
(งั้นพวกแกเลิกกันทำไมล่ะฟร่ะ???)
เราเลยบอกว่า
ตายหอกสิ...ถ้าเราให้โอกาสทุกคน
ลองเจอกันแล้วเยกันเลย
หลังเยแล้ว คบได้ก็คบ คุยไม่รู้เรื่องก็แยกย้าย
แบบนี้กว่าเราจะเจอคนที่ใช่
เครื่องบินไม่เข้าไปกลับลำได้พอดีหรือเธอออออ
แล้วถ้าเราทำแบบนั้น ถ้าเราคบกันได้จริง
แต่สุดท้ายเราจะเหลืออะไรไปสอนลูก
"แม่เจอพ่อในแอพ พ่อนัดแม่มาลองเย
เจอกันครั้งแรกก็เยกันเลยจ้ะลูก"
แบบนี้ก็ได้หรอ?
"คิดมาก หลักการเยอะ" คือคำที่เค้าตอบเรา
เคยนะคะ เจอแบบนี้บ่อยๆ จนเราเริ่มคิดว่า
หรือมันเป็นสิ่งที่ใครๆก็ทำกันจริงๆ?
หรือเราตรรกระผิดปกติจริงๆ?
สุดท้าย...ก็ทำใจค่ะ
มันรู้สึกตลก...ที่คนทุกคนต้องการแฟนดีๆ
ต้องการคนดีๆในชีวิต
ที่ผช.คนนั้นบอกเรา เค้าก็พูดถูกค่ะ
ว่าแค่ชอบเรื่องอย่างว่า ไม่ได้แปลว่าเป็นคนไม่ดี
แต่ผู้หญิงดีๆที่ไหน จะเยกับผู้ชายตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ
เว้นเสียแต่ว่า ผู้ชายจะไม่คิดมากจริงๆ
เยจบก็จบกัน
เศร้าใจ 55555555
นั่นล่ะค่ะ เราว่าจะเลิกเล่นล่ะ
ศีลเราไม่เสมอกับใครเลยที่เจอ
ชีวิตปกติเจอคนใหม่ๆน้องมากค่ะ
หยุดแค่วันเดียวต่อสัปดาห์
เริ่มทำงานแต่เช้า จบงานแต่ล่ะวันก็มืดแล้ว
โอกาสจะพาตัวเองออกไปทำกิจกรรม
เจอผู้คนใหม่ๆ น้อยมากจริงๆ
ทำใจ 55555555
เจอไม่ดี ยังไม่มีดีกว่าเนอะ รอได้ รอก่อนละกัน
ยังไม่คิดยอมแพ้ ฉันเพียงแต่อ่อนล้าก็เท่านั้น555
สักวันคงเจอค่ะ เราเชื่อว่าอย่างนั้น
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
ขอรับรองว่าที่เล่า เป็นความจริงทุกประการ