EP 1. Xian - Huashan :
https://ppantip.com/topic/37824518
******************************************************************************************************
Day 4 วันนี้เราจะออกจาก ซีอานเพื่อไปเที่ยวที่ Luoyang (ลั่วหยาง)
ตามแผนที่วางไว้คือเราจะไปเดินที่ถ้ำผาหลงเหมิน Longmen Grottoes ก่อนแล้วจึงจะไปชมดอกโบตั๋นที่จงกั๋วฮวาหยวน หรือ China National Flower Garden
วิธีเดินทาง: จากที่พักนั่ง Metro สายสีแดงไปลงที่สถานี Beikezhan เพื่อขึ้นรถไฟความเร็วสูง ซึ่งตั๋วไปลั่วหยางเราซื้อไว้ตั้งแต่เมื่อวานราคาคนละ 174.5 หยวน นั่งจาก Xian North – Luoyang Longmen ประมาณชั่วโมงครึ่งก็ถึง เร็วฝุดๆ
ไปถึงก็ฝากกระเป๋าไว้ตรงที่รับฝากกระเป๋าแถวทางเข้าสถานีก่อน แล้วจึงไปขึ้นรถเมล์ที่จอดอยู่ตรงหน้าสถานี สายที่ผ่านจะมีสาย 71 กับสาย 67 คนละ 1 หยวน ตั๋วค่าเข้าชมคนละ 120 หยวน
.
.
เราเดินตั้งแต่ช่วง 10.30 โมงเช้าจนถึงประมาณบ่าย 3 โมงจึงกลับ เดินครบรอบพอดี
ด้านในคนเยอะมากแต่เนื่องจากสถาที่มีขนาดใหญ่เช่นกันจึงเดินได้แบบสบายๆ ไม่เหมือนที้ถผาโม่เกาอันนั้นน่ากลัวมากกก แถวโคตรยาวและเบียดกันแบบสุดๆ
ตามถ้าผาก็จะมีพระพุทธรูปแกะสลักซึ่งมีอายุกว่า 1,500 ปี โห.....นานมากกกก ดูแล้วแบบว่าอลังการน่าทึ่งสุดๆ
เราเดินเป็นวงกลมมีสะพานข้ามไปอีกฝั่งได้ วิวแบบว่าสวยอีกแล้วววว
.
.
.
ขากลับกะว่าจะออกทางเดิมเพื่อไปขึ้นรถเมล์ตรงป้ายที่ลง แต่มันดันไปออกอีกทางซึ่งเดินไกลมาก ทีแรกเห็นมีรถกอล์ฟแต่ไม่ได้ขึ้น เพราะคิดว่าน่าจะเดินใกล้ๆ ซึ่งที่จริงควรจะขึ้นนะเพราะคาดว่าน่าจะไปส่งตรงทางที่เข้า เราเดินอยู่เป็นกิโลแต่ไม่เห็นป้ายรถเมล์เลย... พอดีมีแทคซี่โฉบเข้ามาถามว่าจะไปไหน ลุงเลยบอกว่าจะไปชมดอกโบตั๋นที่จงกั๋วฮวาหยวนหรือ China National Flower Garden พี่แทคบอก 80 หยวน โอ้ววววววว.... แพงเวอร์ขอบายแล้วกัน เดินไปสักพักแวะเข้าห้องน้ำสาธารณะสะอาดจนน่าตกใจ พอออกมาเจอแทคซี่อีกคราวนี้พี่แกบอก 30 หยวน ตรงกับใจทีคิดว่าเป็นราคาที่รับได้ .....ไปซิค่ะจะรออะไร ซึ่งถือว่าราคาไม่แพงเพราะนั่งรถประมาณครึ่งชั่วโมง แต่ความพลาดคือเราควรจะให้แทคซี่ไปส่งตรงประตูทางด้านทิศตะวันตกที่อยู่ด้านหลังแล้วค่อยเดินมาด้านหน้า ซึ่งตอนที่ออกจะได้เดินมานั่งรถเมล์ได้......เศร้าเลย
พอลงจากแทคซี่เราเดินหาซื้อผลไม้ โดนฟันไป 36 หยวน ได้ลูกไหนเปรียวๆมา 2 ลูก
ทางที่เราเข้าจะเป็นทางเข้าทางทิศตะวันออก ค่าเข้าถูกมากแค่ 10 y เอง ด้านในดอกโบตั๋นเยอะมาก มีหลายสีแต่บางดอกมันเริ่มร่วงโรยแล้ว ถ้ามาเร็วกว่านี้สัก 1 อาทิตย์คงจะเวิร์กกว่านี้ แต่ภาพรวมถือว่าโอเคมาก เดินเรื่อยๆอากาศไม่ร้อน
สวยมากกกกก
เดินไปสักพักเริ่มหิว เห็นร้านพิชซ่าอยู่ในดงดอกโบตั๋นวิวดีสุดๆ อย่าช้าเลยแวะกินดีกว่า แล้วก็ไม่ผิดหวังเพราะทางร้านทำมาร้อนๆ อร่อยมากกกกก ราคาก็พอๆกับบ้านเรา
.
.
.
มันเยอะมากจริงๆ
ใครมาเที่ยวลั่วหยางช่วงต้นเดือนเมษาอย่าลืมมาเที่ยวที่นี่นะคะ มันเลิศมาก
เราอยู่ในสวนประมาณ 2 ชั่วโมงกว่าๆ ใจจริงอยากเดินต่อแต่ขาก้าวแทบไม่ไหว จริงๆดอกโบตั๋นที่นี่มีเยอะมาก เค้าปลูกเป็นหย่อมๆ ล้อมเชือกไว้ แต่เห็นคนจีนบางคนมุดเข้าไปแอบถ่ายรูปเจ้าหน้าที่มาไล่ก็อิดออดไม่ยอมออก มีบางคนตลกมากพอเจ้าหน้าที่เดินมาไล่นางทำเป็นก้มลงหวังว่าเจ้าหน้าที่จะไม่เห็นจนเจ้าหน้าที่ต้อมาลากตัวออกจากดงดอกโบตั๋น เอากะเจ้แกซิ
ขากลับเรากลับตรงทางออกด้านทิศตะวันตก ออกมาเห็นรถสามล้อจอดอยู่คาดว่าน่าจะไปส่งตรงด้านหน้า เราถามหาป้ายรถเมล์ซึ่งเดินค่อนข้างไกล คือออกมาแล้วต้องข้ามถนนแล้วเดินไปทางซ้ายมือจนถึงทางโค้งแล้วให้เดินไปทางขวาจะเจอป้ายรถเมล์ รอสักพักรถเมล์สายที่ต้องการก็มา (สาย 49 ) นั่งประมาณ 45 นาที
ถึงสถานีรถไฟลั่วหยางหลงเหมิน(ความเร็วสูง) รีบไปรับกระเป๋าแล้วมารอรถเมล์ ขึ้นสาย 28 คนละ 2 หยวน เพื่อไปสถานีรถไฟลั่วหยาง (รถไฟธรรมดา) ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง
ไปถึงยังเวลาเหลือแวะกินข้าวและเตรียมตัวรอขึ้นรถไฟ สาย T232 Louyang – Beijing west เวลา 22:21 – 06:08 น. ใช้เวลาเดินทาง 7.47 ชั่วโมง(คืนนี้นอนบนีถไฟ)
ตั๋วเที่ยวนี้เป็นเที่ยวเดียวที่เราจองล่วงหน้าจากไทยเพราะว่ากลัวเต็ม ซึ่งคิดไม่ผิดจริงๆ รู้ได้อย่างไรนะหรือ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง
.
.
.
เรื่องมันมีอยู่ว่าตอนที่เราขึ้นมาเราสังเกตุว่ามีลุงคนหนึ่งนอนที่เตียงล่าง ส่วนเตียงบนด้านที่ลุงนอนนั้นว่าง ส่วนเราจองได้เตียงบนล่างอีกฝั่ง กำลังจะนอนเจ้าหน้าที่ก็มาดูตั๋วแล้วเปลี่ยนเป็นบัตรให้ เพื่อจะได้มาปลุกให้ลงถูกสถานีและเปลี่ยนเป็นตั๋วใบเดิม
หลังจากนอนไปสักพักเจ้าของเตียงบนก็มาเป็นผู้ชาย ในห้องก็จะมีผู้ชายาสามคนกับผู้หญิงหนึ่งคน น่ากลัวมากๆเพราะทั้งสามคนแข่งกันกรนจนเรานอนได้แบบหลับๆตื่นๆ หลังจากนอนไปอีกพักใหญ่ๆ น่าจะประมาณตีสองลุงที่นอนชั้นล่างก็ลง หลังจากที่ลุงลงเราก็รู้สึกว่ามีคนมาเปิดประตูพอชะโงกไปมองเห็นว่าเป็นเจ้าหน้าที่เราจึงนอนต่อ มารู้สึกตัวอีกทีเหมือนจะมีผู้ชายอีกคนเข้ามานอนที่เตียงล่างแทนลุงที่ลงไปแล้ว ตอนนั้นความรู้สึกบอกว่าผู้ชายคนนี้เข้ามานอนได้อย่างไรเพราะรถไฟมันยังวิ่งอยู่ยังไม่ได้จอดที่สถานีเลยนี่นา ท่าทางการนอนก็น่าสงสัยมากคือนอนแบบไม่ได้ถอดรองเท้า และเราก็ชาร์ตมือถือไว้ที่โต๊ะจึงเกรงว่าจะหายเลยเรียกลุงจุ้ยให้หยิบมือถือเก็บ แต่สงสัยจะเรียกเบาไปลุงแกเลยไม่ได้ยิน คิดอีกทีว่าไม่น่าจะมีอะไรเพราะเค้าตรวจเคร่งมากถ้าใครทำอะไรเจ้าหน้าที่จะน่าจับได้จึงนอนต่อประมาณชั่งโมงถัดมา รถไฟก็จอดที่สถานีคราวนี้ความมาแตกว่าผู้ชายที่เข้ามานอนเตียงล่างเค้าลักลอบแอบเข้ามานอน ก็ตอนที่เจ้าของเตียงตัวจริงเข้ามาไล่ หลังจากนั้นผู้ชายที่ลักลอบมานอนก็ไปโวยวายใส่เจ้าหน้าที่ข้างนอกห้อง สงสัยว่าเจ้าหน้าที่จะรู้เห็นเป็นใจด้วยงานนี้ น่าจะเนื่องจากตั๋วเต็ม แล้วผู้โดยสารที่อยู่ชั้นตั๋วนั่งอยากจะเปลี่ยนเป็นตั๋วนอน.........คือเราก็ฟังไม่ออกหรอกแต่เดาๆเอาตามสถาณการณ์แล้วลุงจุ้ยก็หลับพึ่งไม่ได้เลย......หลังจากนั้นเรานอนก็ต่อแบบกลัวๆไปจนเจ้าหน้าที่ปลุกก่อนถึงสถานีประมาณ 45 นาทีเพื่อเตรียมตัวลง
ซึ่งริงๆก็ไม่ต้องรีบหรอกเพราะว่ามันเป็นสถานีสุดท้ายเค้าจอดนานนนน
ตอนต่อไปจะเข้าปักกิ่งแล้ววว
EP.3 Beijing I :
https://ppantip.com/topic/37831656
[CR] Review :Trip X’ian,Louyang,Beijing,Shanghai เที่ยวเบาๆกับ 4 เมืองต้องห้ามพลาด:ซีอาน ลั่วหยาง ปักกิ่ง เซียงไฮ้ EP.2
EP 1. Xian - Huashan : https://ppantip.com/topic/37824518
******************************************************************************************************
Day 4 วันนี้เราจะออกจาก ซีอานเพื่อไปเที่ยวที่ Luoyang (ลั่วหยาง)
ตามแผนที่วางไว้คือเราจะไปเดินที่ถ้ำผาหลงเหมิน Longmen Grottoes ก่อนแล้วจึงจะไปชมดอกโบตั๋นที่จงกั๋วฮวาหยวน หรือ China National Flower Garden
วิธีเดินทาง: จากที่พักนั่ง Metro สายสีแดงไปลงที่สถานี Beikezhan เพื่อขึ้นรถไฟความเร็วสูง ซึ่งตั๋วไปลั่วหยางเราซื้อไว้ตั้งแต่เมื่อวานราคาคนละ 174.5 หยวน นั่งจาก Xian North – Luoyang Longmen ประมาณชั่วโมงครึ่งก็ถึง เร็วฝุดๆ
ไปถึงก็ฝากกระเป๋าไว้ตรงที่รับฝากกระเป๋าแถวทางเข้าสถานีก่อน แล้วจึงไปขึ้นรถเมล์ที่จอดอยู่ตรงหน้าสถานี สายที่ผ่านจะมีสาย 71 กับสาย 67 คนละ 1 หยวน ตั๋วค่าเข้าชมคนละ 120 หยวน
.
เราเดินตั้งแต่ช่วง 10.30 โมงเช้าจนถึงประมาณบ่าย 3 โมงจึงกลับ เดินครบรอบพอดี
ด้านในคนเยอะมากแต่เนื่องจากสถาที่มีขนาดใหญ่เช่นกันจึงเดินได้แบบสบายๆ ไม่เหมือนที้ถผาโม่เกาอันนั้นน่ากลัวมากกก แถวโคตรยาวและเบียดกันแบบสุดๆ
ตามถ้าผาก็จะมีพระพุทธรูปแกะสลักซึ่งมีอายุกว่า 1,500 ปี โห.....นานมากกกก ดูแล้วแบบว่าอลังการน่าทึ่งสุดๆ
เราเดินเป็นวงกลมมีสะพานข้ามไปอีกฝั่งได้ วิวแบบว่าสวยอีกแล้วววว
.
.
ขากลับกะว่าจะออกทางเดิมเพื่อไปขึ้นรถเมล์ตรงป้ายที่ลง แต่มันดันไปออกอีกทางซึ่งเดินไกลมาก ทีแรกเห็นมีรถกอล์ฟแต่ไม่ได้ขึ้น เพราะคิดว่าน่าจะเดินใกล้ๆ ซึ่งที่จริงควรจะขึ้นนะเพราะคาดว่าน่าจะไปส่งตรงทางที่เข้า เราเดินอยู่เป็นกิโลแต่ไม่เห็นป้ายรถเมล์เลย... พอดีมีแทคซี่โฉบเข้ามาถามว่าจะไปไหน ลุงเลยบอกว่าจะไปชมดอกโบตั๋นที่จงกั๋วฮวาหยวนหรือ China National Flower Garden พี่แทคบอก 80 หยวน โอ้ววววววว.... แพงเวอร์ขอบายแล้วกัน เดินไปสักพักแวะเข้าห้องน้ำสาธารณะสะอาดจนน่าตกใจ พอออกมาเจอแทคซี่อีกคราวนี้พี่แกบอก 30 หยวน ตรงกับใจทีคิดว่าเป็นราคาที่รับได้ .....ไปซิค่ะจะรออะไร ซึ่งถือว่าราคาไม่แพงเพราะนั่งรถประมาณครึ่งชั่วโมง แต่ความพลาดคือเราควรจะให้แทคซี่ไปส่งตรงประตูทางด้านทิศตะวันตกที่อยู่ด้านหลังแล้วค่อยเดินมาด้านหน้า ซึ่งตอนที่ออกจะได้เดินมานั่งรถเมล์ได้......เศร้าเลย
พอลงจากแทคซี่เราเดินหาซื้อผลไม้ โดนฟันไป 36 หยวน ได้ลูกไหนเปรียวๆมา 2 ลูก
ทางที่เราเข้าจะเป็นทางเข้าทางทิศตะวันออก ค่าเข้าถูกมากแค่ 10 y เอง ด้านในดอกโบตั๋นเยอะมาก มีหลายสีแต่บางดอกมันเริ่มร่วงโรยแล้ว ถ้ามาเร็วกว่านี้สัก 1 อาทิตย์คงจะเวิร์กกว่านี้ แต่ภาพรวมถือว่าโอเคมาก เดินเรื่อยๆอากาศไม่ร้อน
สวยมากกกกก
เดินไปสักพักเริ่มหิว เห็นร้านพิชซ่าอยู่ในดงดอกโบตั๋นวิวดีสุดๆ อย่าช้าเลยแวะกินดีกว่า แล้วก็ไม่ผิดหวังเพราะทางร้านทำมาร้อนๆ อร่อยมากกกกก ราคาก็พอๆกับบ้านเรา
.
.
มันเยอะมากจริงๆ
ใครมาเที่ยวลั่วหยางช่วงต้นเดือนเมษาอย่าลืมมาเที่ยวที่นี่นะคะ มันเลิศมาก
เราอยู่ในสวนประมาณ 2 ชั่วโมงกว่าๆ ใจจริงอยากเดินต่อแต่ขาก้าวแทบไม่ไหว จริงๆดอกโบตั๋นที่นี่มีเยอะมาก เค้าปลูกเป็นหย่อมๆ ล้อมเชือกไว้ แต่เห็นคนจีนบางคนมุดเข้าไปแอบถ่ายรูปเจ้าหน้าที่มาไล่ก็อิดออดไม่ยอมออก มีบางคนตลกมากพอเจ้าหน้าที่เดินมาไล่นางทำเป็นก้มลงหวังว่าเจ้าหน้าที่จะไม่เห็นจนเจ้าหน้าที่ต้อมาลากตัวออกจากดงดอกโบตั๋น เอากะเจ้แกซิ
ขากลับเรากลับตรงทางออกด้านทิศตะวันตก ออกมาเห็นรถสามล้อจอดอยู่คาดว่าน่าจะไปส่งตรงด้านหน้า เราถามหาป้ายรถเมล์ซึ่งเดินค่อนข้างไกล คือออกมาแล้วต้องข้ามถนนแล้วเดินไปทางซ้ายมือจนถึงทางโค้งแล้วให้เดินไปทางขวาจะเจอป้ายรถเมล์ รอสักพักรถเมล์สายที่ต้องการก็มา (สาย 49 ) นั่งประมาณ 45 นาที
ถึงสถานีรถไฟลั่วหยางหลงเหมิน(ความเร็วสูง) รีบไปรับกระเป๋าแล้วมารอรถเมล์ ขึ้นสาย 28 คนละ 2 หยวน เพื่อไปสถานีรถไฟลั่วหยาง (รถไฟธรรมดา) ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง
ไปถึงยังเวลาเหลือแวะกินข้าวและเตรียมตัวรอขึ้นรถไฟ สาย T232 Louyang – Beijing west เวลา 22:21 – 06:08 น. ใช้เวลาเดินทาง 7.47 ชั่วโมง(คืนนี้นอนบนีถไฟ)
ตั๋วเที่ยวนี้เป็นเที่ยวเดียวที่เราจองล่วงหน้าจากไทยเพราะว่ากลัวเต็ม ซึ่งคิดไม่ผิดจริงๆ รู้ได้อย่างไรนะหรือ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง
.
.
.
เรื่องมันมีอยู่ว่าตอนที่เราขึ้นมาเราสังเกตุว่ามีลุงคนหนึ่งนอนที่เตียงล่าง ส่วนเตียงบนด้านที่ลุงนอนนั้นว่าง ส่วนเราจองได้เตียงบนล่างอีกฝั่ง กำลังจะนอนเจ้าหน้าที่ก็มาดูตั๋วแล้วเปลี่ยนเป็นบัตรให้ เพื่อจะได้มาปลุกให้ลงถูกสถานีและเปลี่ยนเป็นตั๋วใบเดิม
หลังจากนอนไปสักพักเจ้าของเตียงบนก็มาเป็นผู้ชาย ในห้องก็จะมีผู้ชายาสามคนกับผู้หญิงหนึ่งคน น่ากลัวมากๆเพราะทั้งสามคนแข่งกันกรนจนเรานอนได้แบบหลับๆตื่นๆ หลังจากนอนไปอีกพักใหญ่ๆ น่าจะประมาณตีสองลุงที่นอนชั้นล่างก็ลง หลังจากที่ลุงลงเราก็รู้สึกว่ามีคนมาเปิดประตูพอชะโงกไปมองเห็นว่าเป็นเจ้าหน้าที่เราจึงนอนต่อ มารู้สึกตัวอีกทีเหมือนจะมีผู้ชายอีกคนเข้ามานอนที่เตียงล่างแทนลุงที่ลงไปแล้ว ตอนนั้นความรู้สึกบอกว่าผู้ชายคนนี้เข้ามานอนได้อย่างไรเพราะรถไฟมันยังวิ่งอยู่ยังไม่ได้จอดที่สถานีเลยนี่นา ท่าทางการนอนก็น่าสงสัยมากคือนอนแบบไม่ได้ถอดรองเท้า และเราก็ชาร์ตมือถือไว้ที่โต๊ะจึงเกรงว่าจะหายเลยเรียกลุงจุ้ยให้หยิบมือถือเก็บ แต่สงสัยจะเรียกเบาไปลุงแกเลยไม่ได้ยิน คิดอีกทีว่าไม่น่าจะมีอะไรเพราะเค้าตรวจเคร่งมากถ้าใครทำอะไรเจ้าหน้าที่จะน่าจับได้จึงนอนต่อประมาณชั่งโมงถัดมา รถไฟก็จอดที่สถานีคราวนี้ความมาแตกว่าผู้ชายที่เข้ามานอนเตียงล่างเค้าลักลอบแอบเข้ามานอน ก็ตอนที่เจ้าของเตียงตัวจริงเข้ามาไล่ หลังจากนั้นผู้ชายที่ลักลอบมานอนก็ไปโวยวายใส่เจ้าหน้าที่ข้างนอกห้อง สงสัยว่าเจ้าหน้าที่จะรู้เห็นเป็นใจด้วยงานนี้ น่าจะเนื่องจากตั๋วเต็ม แล้วผู้โดยสารที่อยู่ชั้นตั๋วนั่งอยากจะเปลี่ยนเป็นตั๋วนอน.........คือเราก็ฟังไม่ออกหรอกแต่เดาๆเอาตามสถาณการณ์แล้วลุงจุ้ยก็หลับพึ่งไม่ได้เลย......หลังจากนั้นเรานอนก็ต่อแบบกลัวๆไปจนเจ้าหน้าที่ปลุกก่อนถึงสถานีประมาณ 45 นาทีเพื่อเตรียมตัวลง
ซึ่งริงๆก็ไม่ต้องรีบหรอกเพราะว่ามันเป็นสถานีสุดท้ายเค้าจอดนานนนน
ตอนต่อไปจะเข้าปักกิ่งแล้ววว
EP.3 Beijing I : https://ppantip.com/topic/37831656
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้