เรามีอาการเห็นภาพเหตุการณ์ซ้อนกันในเวลาอันสั้นๆ ฟังดูงงๆ  เราไปอ่านเจอเกี่ยวกับทฤษฎีสมคบคิด  เรื่องอาการ เดจาวู โลกคู่ขนาน มิติทับซ้อน ช่องว่างเวลา มิติที่ 5 เราไม่เอาทฤษฎีนี้มาพูดนะคะ มันยาวมาก อย่างมิติที่ 5 ก็มีคนพิมพ์ลงพันทิปไปแล้วเหมือนกัน ลองไปหาอ่านดูนะคะ  กระทู้นี้แค่เราต้องการแชร์เรื่องราวของเรา แล้วก็อยากรู้ว่ามีใครเป็นเหมือนเรามั้ย ตอนนั้นเรานั่งเล่นอยู่หน้าบ้าน แม่ก็จูงรถมอไซออกมา แม่จะไปซื้อของ เราเลยขอไปด้วย แม่บอกว่าไม่ต้องไป จะเอาอะไรฝาก แล้วแม่ก็ขึ้นนั่งมอไซ แล้วบอกว่า เดี๋ยวมา แปปเดียว จังหวะที่แม่ขี่รถออกไป มันแค่ 10 วิเท่านั้น แม่เราที่ขี่รถออกไปอีกทางแล้ว จู่ๆแม่เราที่โผล่มาอีกทาง มาจอดรถตรงหน้า ท่าทางเดิม และพูดคำเดิมว่า เดี๋ยวมา แปปเดียว มันเหมือนวิดีโอรีเพลย์ มันเป็นเหตุการณ์ซ้ำกัน 3 รอบ เวลาไม่ถึง 1 นาที เราช็อคทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากๆ เรารีบถามแม่ว่าจะขี่วนทำไมหลายรอบ ( คำถามนี้เราถามปลอบใจตัวเองทั้งๆที่แม่ไม่ได้เลี้ยวรถมา แต่แม่โผล่มาจากอีกทาง) แม่บอกว่า วนอะไรนี่ แม่กำลังจะไปหนิ เราช็อค เราพูดไม่ออก พอแม่ขี่รถออกไป เราร้องไห้ เราเหมือนคนสติหลุด เราเล่าให้คนในครอบครัวฟังเขาก็เฉยๆ เราไม่รู้ว่าเหตุการณ์นี้มันเรียกว่าอะไร ตอนนั้นเราเลยหาคำตอบไม่ได้  เวลาผ่านไป 7 ปี เราไม่นึกถึงเรื่องนี้ จนกลับมาเห็นอีกรอบ ตอนนั้น  เรานั่งดูเพื่อนซ้อมบอล เรานั่งกันเป็นแถวยาวๆ เราก็คุยเม้ากับเพื่อน หันไปดูเพื่อนเตะบอล ก้มเล่นโทรศัพท์บ้าง ที่นี้เพื่อนอีกคนจะไปซื้อขนม มันก็เดินมาตรงกระเป๋าที่วางรวมกัน ใช้เพื่อนอีกคนที่นั่งถัดจากเราไป3คนให้หยิบกระเป๋าตังให้ มันก็พูด ๆ หาเป๋าตังให้กูหน่อย มันหยิบแล้วเดินไป ตอนนั้นเรานั่งคุยกับเพื่อนอีกคนอยู่ด้วย ถึงจะเสียงดังแต่เราก็ได้ยินทุกอย่าง พอมันเดินไป เราก็ก้มเล่นโทรศัพท์กับเพื่อน เวลาห่างกันไม่เกิน 10 วิ เราก็ได้ยินมันพูดมันอีก ๆหาเป๋าตังให้กูหน่อย แต่เราไม่ได้หันไปมอง เราไม่ได้คิดอะไร พอมันเดินกลับมาพูดแบบเดิมอีก รอบที่ 3 เราช็อค เราหันไปดูสีหน้าท่าทางแบบเดิมที่มันเดินมาครั้งแรก เราพูดทันทีเลยว่า ไม่หาให้มันเจอล่ะจะเดินไปเดินมาทำไม มันทำหน้างงๆ  เป็นเฮียไรสรัด กุพึ่งจะเดินมา เราช็อค เรานึกถึงเหตุการณ์ตอนแรกที่เราเจอ เหมือนคนจิตหลุดอ่ะ เรากลับบ้านมาคิดเรื่องพวกนี้ เราเริ่มหาข้อมูลจริงจัง ทั้งวันเราอ่านแต่เรื่องพวกนี้เพื่อหาคำตอบให้ตัวเองจนไม่มีกะจิตกะใจจะเรียน พอรู้ที่มาที่ไป ทฤษฎีต่างๆ ก็ไม่เข้าใจ เราก็คนปกติป่ะ ถ้าแบบเดจาวู เราจะไม่เครียด แต่เราไปมีอะไรต้องมาเห็นภาพมิติทับซ้อน ผู้คนที่อยู่ในสถานที่เดียวกันกับเรา อยู่กับเรา แต่เป็นเราคนเดียวที่เห็นเหตุการณ์ซ้ำๆ เหมือนเราเห็นช่องว่างของเวลา ในเวลาสั้นๆ ขณะที่ผู้คนที่อยู่รอบตัวเราเขาก็ใช้ชีวิตปกติ บอกตรงๆ ถ้าเจอบ่อยๆเราช็อคตาย