เป็นการเขียนรีวิวครั้งแรกใน Pantip และทริปนี้เป็นทริปแรกของการเดินป่าในปีนี้ของผม ผมตั้งใจตั้งแต่ตอนเรียนจบว่าก่อนที่จะทำงานประจำผมจะเที่ยวให้ได้มากที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ ทริปนี้เป็นอีกทริปที่ผมประทับใจ ทั้งในเรื่องของสถานที่ วิว เพื่อนร่วมทริป รูปที่เห็นในอัลบัมนี้ผมถ่ายตามลำดับเหตุการที่ได้ไปพบเจอ มันอาจจะเป็นประโยชน์สำหรับคนที่อยากไปเที่ยวที่นี้
เริ่มต้นผมอยากให้คนที่เข้ามาดูรูปในรีวิวนี้ ได้เห็นภาพรวมของดอยหลวงตาก ว่าวิวที่คุณจะได้สัมผัสในแต่ละช่วงเวลาของที่นี้เป็นอย่างไรกันบ้าง
วิวจากจุดที่สูงที่สุดของยอดดอยหลวงตากเป็นที่ๆ ผู้คนจะมานั่งชมพระอาทิตย์ตกดิน ลองลางานแล้วมานั่งโง่ๆ ให้ลมเย็นๆพัดหน้านั่งดูแดดอ่อนๆของดวงอาทิตย์ที่กำลังจะตกดินดูครับ
ถัดมาติดๆกันจากจุดที่นั่งชมพระอาทิตย์ตก เขาอีกยอดกำลังถูกแสงแดดอ่อนๆ
แสงสุดท้ายที่เราเห็น มันเป็นแสงแดดของวันที่ 2-06-61 เวลา 18.47 น. ที่นี้พระอาทิตย์ตกช้ามาก ซึ่งมันดี ลืมพูดไป 1 อย่างบนยอดนี้มีสัญญาณโทรศัพท์ของ true ais ที่ยังใช้ได้นะครับ ถ้าคุณมาคนเดียวสามารถ video call ไปหาแฟน หรือ เพื่อนๆ ที่ไม่ได้มาให้มาดูแสงสุดท้ายกับเราได้เลยครับ
ก่อนจะลงไปจุดกางเต้นท์อย่าลืมดูที่ขอบฟ้านะครับ เมฆสวยๆกำลังรอให้คุณจิตนาการว่าเค้าเป็นตัวอะไร ในรูปนี้ผมมองว่าเหมือนเต่าที่กำลังจะบินนะ(รึเปล่าว่ะ)
ตื่นแล้วล้างหน้าแปรงฟัน (น้ำไม่ได้อาบนะ) เวลาประมาณ 6.30 น. เดินขึ้นมาที่จุดชมวิวรอดูทะเลหมอกได้เลย ถ้าวันไหนฝนตกวันนั้นก็จะได้เห็นทะเลหมอกหนาๆแน่นอน แต่ตอนที่ผมไปฝนไม่ตก เลยได้เห็นแค่ไอหมอก แต่แค่นี้ก็คุ้มแล้ว ทั้งหมดเป็นภาพรวมที่อยากให้เห็น แต่จุดหมายไม่สำคัญเท่าระหว่างเดินทาง มาดูการเริ่มต้นเดินทางกันเลยว่ากว่าจะไปถึงยอดเขาต้องผ่านอะไรมาบ้าง
เริ่มต้นไม่ว่าเราจะมาจากที่ไหน จุดรวมตัวก่อนขึ้นดอยอยู่ที่เทศบาบตำบลทุ่งกระเซาะ อำเภอบ้านตาก จังหวัดตาก จุดนี้สามารถนอนเอาแรง(ถ้าใครมาถึงไว) อาบน้ำกินข้าว(ที่ร้านค้า) เวลาประมาณ 7โมงจะมีรถของชาวบ้านมารับไปที่จุดเริ่มเดินขึ้นเขาครับ
จุดนี้เป็นจุดเริ่มเดินจากจุดนี้ไปถึงยอดเขามีระยะทาง 11 กิโลเมตร ทั้งหมดที่เห็นในภาพ คือ คนในทริปของผมอายุตั้งแต่ 24 - 66 ปีเอง
8 โมง เริ่มต้นก็ต้องเดิมข้ามห้วย(ผมจำชื่อไม่ได้ละ) แต่ที่อยากจะบอก ก็คือน้ำในห้วยดื่มกินได้เลย ผมลองแล้วรสชาติดีมากและเย็นด้วย
เราเดินไปตามห้วยเรื่อยๆ ประมาณ 3 กิโลเมตร ต่อจากนั้นก็จะเริ่มเข้าป่าซึ่งป่าไม่ได้ทึบมาก ทางเดินช่วง 7 กิโลเมตรแรก ส่วนตัวผมถือว่าเดินง่าย เพราะทางเรียบและสลับขึ้นเขานิดหน่อย
ระหว่างที่เดินก็จะมีสัตว์ตัวเล็กๆ หลากหลายชนิดให้เราได้แวะชมเพลินๆไป แต่ผมถ่ายมาแค่สองตัวนี้แหละ เพราะกล้องหนักกระเป๋าก็หนักแรงก็จะหมดแล้วT^T
อีกหนึ่งอย่างที่ไม่อยากให้พลาดคือป่าแถวนี้จะมีต้นไม้แปลกๆ ให้เราได้ชมตลอดทางเลย
จุดที่ยากที่สุดของทริปนี้จะเป็นช่วง 4 กิโลเมตรสุดท้าย เพราะ มันขึ้นดอยขึ้นไปเรื่อยๆ ขึ้นแล้วขึ้นอีก แล้วมันชันมาก แต่ละก้าวที่เดินต้องระวังเพราะบางช่วงเราเดินบนสันเขาข้างล่างนี้เหวลึกเลย ในภาพนี้เป็นจุดที่ผมมานั่งพักหลังจากที่คลานขึ้นดอยมานาน จุดนี้เรียกว่าลานสน วิวข้างล่างก็จะเป็นวิวของอำเภอะอะไรไม่รู้ จำไม่ได้เหนื่อยจัด
เดินถัดมาจากลานสน ก็จะเห็นยอดเขาที่เราเห็นมาตั้งแต่เริ่มเดิน ข้างๆจะมีวิวหน้าผาสูงๆให้เราแวะถ่ายรูป
พอมาถึงตรงนี้ผมพูดได้เต็มปากว่าหน้าขาผมล้าไปหมดแล้ว ผมเดินมาได้ 10 กิโลเมตรแล้ว จุดที่ผมนั่งอยู่ คือ "ขอบหน้าผา" สูงประมาณ200 เมตร ถ้าพลาดตกไปก็คงเหลือแค่ชื่อแหละ
พักถ่ายรูปเสร็จอย่าคิดว่าทางข้างหน้าจะง่ายนะครับ ทางข้างหน้าเป็นทางที่จะวัดใจนักเดินทางที่มาที่นี้ เพราะ ข้างหน้ามันคือดงกล้วย พูดแค่นี้คงคิดว่าไม่น่าจะเดินยาก แต่ผิดคือในดงกล้วยมี "ตัวทาก" ตัวนี้แหละมันดูดเลือด ที่ดอยหลวงตากจุดนี้เป็นจุดเดียวที่จะมีตัวทาก ผมตัดสินใจเดินเข้าไปก่อน ความคิดแรกที่มุดเข้าไป คือ ไม่แปลกใจเลยว่าจุดนี้ทำไมมีทาก ในนั้นมันชื้นและแฉะมากที่แบบนี้แหละตัวทากชอบอยู่ (แต่วันนั้นผมไม่เจอนะแทบพลิกป่าหาทากเลยก็ว่าได้)
ผมรอดจากดงตัวทากมาได้ ผมเดินทางมีถึงที่พักเวลาประมาณบ่าย3 เอาของมาเก็บเข้าที่พัก หลังจากนั้นก็ช่วยคนในทริปเตรียมอาหาร เวลามีเหลือตัวผมก็ขึ้นมาถ่ายรูปวิวตอนเย็นบนยอดดอยหลวงตาก ในช่วงที่กำลังจะถึงยอดดอย ในตัวเมืองมีฝนตกทำให้เราเห็นรุ้งแบบเต็มๆเลย
วิวแรกที่เห็นคือวิวตัวเมืองทั้งหมด วันนั้นโชคดีที่ฟ้าเปิดทำให้เห็นวิวแบบเต็มๆเลย
เขาหลักๆของดอยหลวงตาก ก็จะเป็นเขาลูกนี้
คุณอาคนนี้ อายุ 66 ปีแล้ว แต่เดินป่าเก่งมาก เก่งชนิดที่ผมเดินตามไม่ทัน คุณอาชื่อว่าอาปัญญา คุณอาลงวิ่งเทรล (Trail Running) ด้วยโคตรโหด ผมถ่ายรูปให้อาและอาก็ต้องถ่ายให้ผม 555ขอแลกเปลี่ยนนี้ผมว่าคุ้มนะ
รูปที่ได้ก็จะประมาณนี้ ระหว่างที่รอเวลาให้พระอาทิตย์ตกดิน ผมก็สลับกล้องถ่ายกับคนที่ขึ้นมาชมวิวบนนั้น เพื่อให้ตัวเองมีรูปกับเค้ามั่ง (ปกติมีแต่รูปคนอื่น)
สองคนนี้คือพี่ต๊ะกับพี่หลิ่ม เดินป่าเก่งจริง
คนนี้พี่หนึ่ง เป็นอีกคนที่ร่วมทริปมากับผมในครั้งนี้ ท่าโพสพี่เค้าผมไม่ต้องสอนเลย
ป้าๆของทริปเรา ทริปนี้ผมอยากเปลี่ยนชื่อทริปเป็น "ทริปอาวุโสโอเค" มากๆเลยครับ
"น้าเเจ็ค" ผู้ใช้กล้อง Nikon D70 อายุกล้อง14ปีแล้ว เป็นผู้ชายที่น่ารัก ถ่ายรูปแฟนอย่างเดียวเลย
คนนี้พี่ตาร์ เดินป่าเก่ง ถ่ายรูปเก่ง ชอบไปถ่ายที่ๆคนเค้าไม่ค่อยไป ไปจนตัวเองเจองูเหลือมอะ
น้าปองหัวหน้าทริปเรา เดินป่าไวมาก ไม่ว่าน้าปองจะเมาหรือค้างขนาดไหน น้าก็จะเป็นคนแรกของทริปที่จะเดินไปถึงจุดหมายก่อนใคร
ผมได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ต่างอายุหลายๆท่าน บางครั้งการมาเที่ยวแบบนี้ มันก็จะมีบางช่วงเวลาที่เราได้อยู่กับตัวเองได้คิดถึงเรื่องที่เราเคยทำที่ผ่านมา ได้หนีจากความวุ่นวายในเมืองหลวงได้หยุดพักนอนดูวิวรอบๆตัวเรา มองหาจุดเริ่มต้นของการเดินป่า แล้วจะพูดกับตัวเองว่า "กูมาถึงตรงนี้ได้ยังไงว่ะ"
แสงแดดเริ่มอ่อนลงแล้ว
วิวก่อนที่พระอาทิตย์จะตกดิน สวยมากกกกกกกกกกกกก
พี่คนนี้เป็นนักวิ่งเทล วิ่งเก่งขนาดวิ่งไปถึงยอดเขาแล้วหิวโค๊กพี่แกวิ่งกลับลงมาอีกรอบ ยอมใจ
คนนี้หัวหน้าทริปของอีกกลุ่ม ผมจะยืมธงพี่เค้าถ่ายเลยต้องแลกเปลี่ยนกันแบบนี้
ผมคนไทยนะครับ (ถ่ายมา10กว่ารูปได้มาแค่1รูปถ้วนเลย)
เสื้อที่ผู้ชายคนนี้ใส่กับสีหญ้ามันตัดกัน ผมเลยขอถ่ายเค้ามา ถ้ามาที่นี้แนะนำให้ใส่เสื้อสีแดงมานะครับ เพราะจะทำให้ถ่ายรูปขึ้นมากๆ
แสงทุดท้ายมี่ทุกๆคนอยากเห็น
ทุกคนมานั่งรวมกันที่นี้ มานั่งดูแสงสุดท้ายของวัน แสงแดดอุ่นมากๆ บวกกับลมที่พัดเข้ามาปะทะหน้า บรรยากาศในตอนนั้นต้องมาสัมผัสเองถึงจะรู้ครับ
พระอาทิตย์ค่อยๆลับขอบฟ้าแสงตอนนี้ยิ่งสวย
อย่างที่บอกนะครับสัญญาณโทรศัพท์มี live สดได้
จังหว่ะที่พระอาทิตย์จะลับขอบฟ้ามันลงไปไวมากแปปเดียวลงหมดดวงเลยถ่ายรูปไว้แทบไม่ทัน
แต่พอแสงหมด ก็จะมีท้องฟ้าและเมฆสวยๆให้ได้ชมกันต่ออีกนะครับ
ก่อนกลับที่พักผมแวะถ่ายตรงนี้อีก1ใบ
กลางคือผมตั้งใจจะถ่ายรูปดาว แต่ลมแรงมาก แรงจนขาตั้งกล้องเกือบปลิว ผมเลยเดินมาหลบหลังเขา ถ่ายได้แค่วิวในเมืองแค่เท่านี้จริงๆครับที่เหลือก็ได้แค่มองเเละเก็บทุกอย่างไว้ในความทรงจำ
- - - - - - - - - - -
ผมเขียนได้เท่านี้ครับ เพราะเค้าให้เขียนได้แค่ 10000 ตัวอักษร ไว้ผมจะมารีวิว วิวของดอยหลวงตากในช่วงเช้าต่อในภายหลังนะครับ ของคุณมากๆที่อ่านจนจบ