คือแฟนเก่าที่เลิกกันมาเกือบ4ปี กลับมาขอคืนดี
ในใจลึกๆผมลืมเค้าไม่ลงจริงๆ แต่ผมไม่อาจเชื่อใจเค้าได้เหมือนเดิม ผมรู้สึกระแวงทุกคำพูด ทุกการกระทำของเค้า มันทำให้ผมรู้สึกอึดอัด
เค้าเป็นฝ่ายทักผมมา ถามสารทุกข์ สุขดิบ ก่อนจะถามเรื่องแฟน ผมก็บอกว่าไม่มี อย่างมากแค่ที่ระบายของคนอื่น
เค้าก็พยายามหยอดใส่ผม อารมณ์ประมาณว่าตอนที่ผมไปจีบเค้าใหม่ๆเลย แต่ผมรู้สึกระเเวงมากกว่า
ผมถามเค้าว่าจริงจังหรอ ทำไมถึงคิดถึงเรา
เค้าตอบว่า เค้าลืมผมไม่ลง ( -_- ) เค้าเคยมีคนอื่นมาจีบ มาเปย์ มาแคร์ แต่ไม่มีใครเหมือนผม เค้าอยากจริงจังแค่ผมแล้ว แต่ที่เราเลิกกัน เพราะ เค้าไปคุยกับคนอื่น แบบชู้สาว หยอดไปมา สุดท้ายมาบอกเลิกผมด้วยเหตุผลว่า เราหมดรักแล้ว เราไม่อยากมีแฟน ด้วยคำนั่น ทำให้ผมครุ่นคิดว่าที่ผ่านมา ผมเป็นตัวอะไรสำหรับเค้า ผมผิดหวัง ผมเบื่อโลก ยิ่งตามง้อยิ่งมีแต่โดนประจานจากเพื่อนเธอ ผมเลยตีตัวห่าง ไม่อยากเป็น กขค.ใครอีก ผมเลยมีอคติกับผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาในชีวิตนับแต่นั่นมา สุดท้ายเค้าก็ไม่ได้จริงจัง ทุกคนต่างแค่มาหาความสุขชั่วคราว แล้วก็ตีจากไป ใจผมมันชินชาไปแล้ว มีรักก็มีทุกข์เพราะมัวแต่คิดว่า เค้าจะหลอกเราด้วยไม้ไหน มารยาหญิงมันช่างล้ำลึกนัก บางครั้งผมกลับรู้สึกดี ที่ผมเดาทางถูกว่าจะถูกหลอกยังใง แต่ใจที่ชา มันยากที่จะมีความสุขด้วยการให้อีกแล้ว ผมรู้สึกเห็นแก่ตัว ผมเริ่มอิจฉาคนอื่น คนที่ได้รับ ไม่ใช่คนที่เป็นฝ่ายให้อย่างเดียวแบบผม
ชีวิตผมใฝ่ฝันอยากจะมีคนรัก ที่ทั้งให้และรับ คนที่ทุกข์กับผมได้ คนที่ไม่ยอมแพ้ และศรัทธาในคนรัก
.
ผมถามเธอแล้วว่าจริงจังแค่ไหน เธอว่า มากถึงที่สุด
ผมถามว่า ถ้าวันนึง ผมล้มเหลวขึ้นมา เธอจะทิ้งผมไปไหม เธอว่า ไม่แน่นอน เราจะไม่ไปไหนอีกแล้ว
ผมถามว่า เราอยากเห็นเธอสุขสบายนะ คนอื่นก็หล่อกว่า บางคนก็บ้านรวย บางคนยังจะมีคารมดีกว่าผมอีก อยากเหนื่อยหรอ ทนได้หรอ เธอว่า ได้หมด เพื่อนาย เรายอม เราคิดว่านาย คือคนที่ดีที่สุดแล้ว
.
สำหรับคุณ จะตัดสินใจอย่างไรครับ
สำหรับผม อยากตกลงนะ แต่ความไว้ใจในตัวเธอที่ผมมีในตอนนี้ =0 แล้ว ความรู้สึกที่โดนทิ้งมันยังคาใจ ผมจำเธอในฐานะคนที่ทิ้งผมไปเพียงเพราะอยากหาความสุขให้ตนเอง ผมไม่อาจจำเธอในเรื่องดีๆเพราะมันขัดเเย้งกับความเจ็บปวดในใจ
.
ตอนนี้ผม ตอบตกลง ผมจะดูแลเธอให้ดีที่สุด แต่ความรู้สึกผมมันไม่ได้ยินดีด้วย เพราะลึกๆแล้ว ผมยังอยากจะรักษาใจตัวเองไม่ให้ใครมาทำร้ายอีก ผมยังรักเธอ แต่มันยากที่จะลืมเรื่องราวร้ายๆในอดีต
.
โปรดอย่าใช้คำว่าแฟนเก่าก็คือเก่า ถ้าดีมันคงไม่เก่า
ผมมีอคติกับเธออยู่ แต่ผมก็เห็นความตั้งใจในตัวเธอ เธอทุ่มเทมากขึ้นทั้งเวลา ทั้งความห่วงใย
ผม กลัว ว่า จะ โดน หลอก
ผมควรจะทำอย่างไรดีครับ
ในใจลึกๆผมลืมเค้าไม่ลงจริงๆ แต่ผมไม่อาจเชื่อใจเค้าได้เหมือนเดิม ผมรู้สึกระแวงทุกคำพูด ทุกการกระทำของเค้า มันทำให้ผมรู้สึกอึดอัด
เค้าเป็นฝ่ายทักผมมา ถามสารทุกข์ สุขดิบ ก่อนจะถามเรื่องแฟน ผมก็บอกว่าไม่มี อย่างมากแค่ที่ระบายของคนอื่น
เค้าก็พยายามหยอดใส่ผม อารมณ์ประมาณว่าตอนที่ผมไปจีบเค้าใหม่ๆเลย แต่ผมรู้สึกระเเวงมากกว่า
ผมถามเค้าว่าจริงจังหรอ ทำไมถึงคิดถึงเรา
เค้าตอบว่า เค้าลืมผมไม่ลง ( -_- ) เค้าเคยมีคนอื่นมาจีบ มาเปย์ มาแคร์ แต่ไม่มีใครเหมือนผม เค้าอยากจริงจังแค่ผมแล้ว แต่ที่เราเลิกกัน เพราะ เค้าไปคุยกับคนอื่น แบบชู้สาว หยอดไปมา สุดท้ายมาบอกเลิกผมด้วยเหตุผลว่า เราหมดรักแล้ว เราไม่อยากมีแฟน ด้วยคำนั่น ทำให้ผมครุ่นคิดว่าที่ผ่านมา ผมเป็นตัวอะไรสำหรับเค้า ผมผิดหวัง ผมเบื่อโลก ยิ่งตามง้อยิ่งมีแต่โดนประจานจากเพื่อนเธอ ผมเลยตีตัวห่าง ไม่อยากเป็น กขค.ใครอีก ผมเลยมีอคติกับผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาในชีวิตนับแต่นั่นมา สุดท้ายเค้าก็ไม่ได้จริงจัง ทุกคนต่างแค่มาหาความสุขชั่วคราว แล้วก็ตีจากไป ใจผมมันชินชาไปแล้ว มีรักก็มีทุกข์เพราะมัวแต่คิดว่า เค้าจะหลอกเราด้วยไม้ไหน มารยาหญิงมันช่างล้ำลึกนัก บางครั้งผมกลับรู้สึกดี ที่ผมเดาทางถูกว่าจะถูกหลอกยังใง แต่ใจที่ชา มันยากที่จะมีความสุขด้วยการให้อีกแล้ว ผมรู้สึกเห็นแก่ตัว ผมเริ่มอิจฉาคนอื่น คนที่ได้รับ ไม่ใช่คนที่เป็นฝ่ายให้อย่างเดียวแบบผม
ชีวิตผมใฝ่ฝันอยากจะมีคนรัก ที่ทั้งให้และรับ คนที่ทุกข์กับผมได้ คนที่ไม่ยอมแพ้ และศรัทธาในคนรัก
.
ผมถามเธอแล้วว่าจริงจังแค่ไหน เธอว่า มากถึงที่สุด
ผมถามว่า ถ้าวันนึง ผมล้มเหลวขึ้นมา เธอจะทิ้งผมไปไหม เธอว่า ไม่แน่นอน เราจะไม่ไปไหนอีกแล้ว
ผมถามว่า เราอยากเห็นเธอสุขสบายนะ คนอื่นก็หล่อกว่า บางคนก็บ้านรวย บางคนยังจะมีคารมดีกว่าผมอีก อยากเหนื่อยหรอ ทนได้หรอ เธอว่า ได้หมด เพื่อนาย เรายอม เราคิดว่านาย คือคนที่ดีที่สุดแล้ว
.
สำหรับคุณ จะตัดสินใจอย่างไรครับ
สำหรับผม อยากตกลงนะ แต่ความไว้ใจในตัวเธอที่ผมมีในตอนนี้ =0 แล้ว ความรู้สึกที่โดนทิ้งมันยังคาใจ ผมจำเธอในฐานะคนที่ทิ้งผมไปเพียงเพราะอยากหาความสุขให้ตนเอง ผมไม่อาจจำเธอในเรื่องดีๆเพราะมันขัดเเย้งกับความเจ็บปวดในใจ
.
ตอนนี้ผม ตอบตกลง ผมจะดูแลเธอให้ดีที่สุด แต่ความรู้สึกผมมันไม่ได้ยินดีด้วย เพราะลึกๆแล้ว ผมยังอยากจะรักษาใจตัวเองไม่ให้ใครมาทำร้ายอีก ผมยังรักเธอ แต่มันยากที่จะลืมเรื่องราวร้ายๆในอดีต
.
โปรดอย่าใช้คำว่าแฟนเก่าก็คือเก่า ถ้าดีมันคงไม่เก่า
ผมมีอคติกับเธออยู่ แต่ผมก็เห็นความตั้งใจในตัวเธอ เธอทุ่มเทมากขึ้นทั้งเวลา ทั้งความห่วงใย
ผม กลัว ว่า จะ โดน หลอก