คนบางคนมีลูกหวังให้ลูกได้ดีกว่าตัวเอง ได้สืบทอดดีเอ็นเอเยี่ยมๆของตัวเอง

แต่บางคนมีลูกหวังให้เลี้ยงตอนแก่

เราเคยทำงานมาในสังคมที่มีชนชั้นหลายรูปแบบมากค่ะ
-กลุ่มเงินเดือน2แสนตั้งแต่อายุ30นิดๆ ป่านนี้จะ40กันแล้วยังไม่มีลูกเลย ดูพวกเค้าคงไม่มีแล้วล่ะค่ะ อารมณ์ว่าทุกวันนี้ชีวิตก็มีความสุขดีแล้ว ไม่ต้องมีลูกก็ได้ เลี้ยงหลานเลี้ยงลูกพี่สาวเลี้ยงหมาแทนก็ได้ ก็แฮปปี้ดี
เสียดายกลุ่มนี้มากค่ะ เป็นกลุ่มคนคุณภาพ ทำงานเก่ง แต่จะไม่มีผู้สืบทอดตรงๆแล้ว

-กลุ่มเงินเดือนเกือบแสน อายุจะ40แล้ว มีลูก2-3คน พี่ผญ.เค้าก็ดูอึดอัดนิดๆลำบากหน่อยๆนะคะ คือต้องจ้างพี่เลี้ยงไปรับส่งลูก เพราะเลิกงานไปรับไม่ทัน ส่งได้แค่ตอนเช้า ละน้องป่วยบ่อยมาก ลากิจเฝ้าไข้ทุกเดือน ละพี่น้องป่วยติดลามกัน ประกันสุขภาพเดือนละหลายหมื่น เพราะนอนรพ.บ่อยมาก หมอต้องเฉพาะทางอีก ค่ายานำเข้าอีก
พี่เค้าก็บ่นเรื่อย คือรักลูกแหล่ะ แต่ค.อิสระหายไปเยอะมากกก ไปซุปเปอร์ต้องรีบหยิบรีบจ่าย นานไปลูกจะงอแง พี่เลี้ยงคุมไม่อยู่ กระเป๋ารองเท้าเสื้อผ้าก็ซื้อใหม่ไม่ได้ เข้าใจว่าส่วนนี้คือค.ฟุ่มเฟือย แต่ผญ.ระดับนี้เค้าก็อยากสวยเป็นเรื่องปกตินะคะ ทำงานระดับนี้ก็ต้องแต่งตัวดูแลบุคลิกหน่อย ลูกเรียนอินเตอร์ทั้งหมด เพราะอยากจะให้ได้ภาษา ได้สังคมดีๆ ต่อไปจะส่งเรียนนอก
บ้านขยายเพิ่มรองรับเด็กก็หมดไปอีกหลาย เดี๋ยวรถก็ต้องเปลี่ยนให้ใหญ่ขึ้น ก็อดออมประหยัดงดเที่ยวกันไป พี่เค้าก็ยังคิดถึงชีวิตตอนไม่มีลูกกินเที่ยวอิสระอยู่เรื่อยๆ แต่มีแล้วก็ปรับตัวกันไป

-กลุ่มเงินเดือน5หมื่น อายุ30 บ่นตั้งแต่รู้ว่าท้อง หาหมอซื้อของใช้เด็กก็บ่นตลอด ชีวิตเปลี่ยน กินข้าวห้างไม่ได้แล้ว กินง่ายๆข้างบ้านแทน เที่ยวตปท.ลำบากขึ้น เที่ยวในปท.น้อยลง จะซื้อรถใหม่ก็พับโครงการไปเลย เงินเก็บหมดไปกะค่าคลอดและของใช้เด็ก ผญ.ต้องลาพักงานมาเลี้ยงลูก พอหมดช่วงลาฝากปู่ย่าเลี้ยงต่อ แต่บ้านปู่ย่าอยู่ชานเมือง ถ่อไปกลับหาลูก3ชม.จากเดิม15นาทีถึงที่ทำงาน อนาคตคงให้น้องเรียนแถวบ้านปู่ย่า (มีแต่รร.รัฐ) จะได้มีคนดูแลรับส่ง

-กลุ่มเงินเดือน3หมื่น อายุ35 ลูก1คนยังต้องส่งให้ปู่ย่าที่ตจว.เลี้ยงแทนเลยค่ะ เลี้ยงในกรุงเทพไม่ไหวจริงๆ ลำพังตัวแม่เองยังหนี้ติดลบเยอะมากแม้จะเป็นข้าราชการ ขนาดลูกอยู่ตจว.ปู่ย่าเป็นคนจ่ายคชจ.ทั้งหมดนะคะ เที่ยวตปท.คือต้องกู้เพื่อไปเที่ยวอ่ะ ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ควรทำเลย ติดลบไปอีก
แต่พ่อแม่พื้นฐานดี อบรมสั่งสอนลูกให้เป็นคนดีได้ อนาคตน้องไปได้ไกล ถ้าอยากจะเรียนสูงก็น่าจะส่งให้เรียนได้แหล่ะ
กลุ่มนี้เราเจออยู่แค่คน-2คนที่สามารถไปได้ไกล โตมาแล้วได้ดี คือพ่อแม่+ตัวเด็กเองต้องรักดีมากๆอ่ะค่ะ ต้องขยันเองใส่ใจเอง ไม่ได้มีเงินเปิดโลกกว้างขนาดนั้นได้ คือต้องถีบตัวเองส่งเสียตัวเองให้ไปสู่สังคมที่ดีๆเอง

-กลุ่มเงินเดือน9พัน-หมื่นห้า อายุ30-35 มีลูกตั้งแต่อายุ20-เพิ่งเรียนจบ หลายคนจบแค่ปวช-ปวศ. เที่ยวหัวหินยังต้องเก็บเงิน ยังถือเป็นเรื่องใหญ่ที่ต้องแชร์ต้องประกาศให้ทุกคนได้รับรู้ กินkfcคือความฟุ่มเฟือย กินได้แค่เดือนละครั้งตอนเงินเดือนออก เงินเดือนออกคือก็หมดวันนั้นเลยเพราะใช้หนี้+ซื้อของเข้าบ้าน ลุ้นหวยทุกงวดปานจะขาดใจ โดนหวยกินคือหงุดหงิดไปอีกครึ่งเดือน นั่งรถเมล์ตลอด รถไฟฟ้าคือค.สิ้นเปลือง กาแฟแพงสุดคือ30บาท ยังบ่นแล้วบ่นอีก ปกติกิน20บาท กินไวตามิลค์ให้ท้องอิ่มแทนข้าว
กลุ่มนี้ก็อย่างที่เห็นน่ะค่ะ เค้าโตมาในสภาพสังคมแบบนี้ บางคนก็มาจากชุมชนแออัด ไม่เคยเห็นเคยรับรู้ว่าโลกข้างนอกเค้าไปกันถึงไหนแล้ว คนอายุน้อยเงินเดือนเป็นแสนมีถมไป พารากอนคือห้างธรรมดา แต่เค้ายังไม่กล้าแม้แต่จะไป อยู่ตรงไหนไม่รู้จัก ห้างข้างออฟฟิสคือหรูแล้ว เค้าก็เลยคิดว่าที่เค้าเป็นอยู่ทุกวันนี้มันก็ปกติดี เป็นหนี้อิออนยูเมะพลัสถือเป็นเรื่องธรรมดา ใครๆก็เป็น โทรมาทวงหนี้ที่ออฟฟิสไม่ใช่เรื่องน่าอาย ก็ผลัดกันรับหน้าไป เค้าเลยมีลูกทั้งๆที่ชีวิตไม่พร้อมสักอย่าง แถมมีหลายคนอีกต่างหาก เลี้ยงตามมีตามเกิด สามีก็ไม่ได้ดีเลยยย อารมณ์วินมอเตอร์ไซค์ ช่างซ่อมจุ้กๆจิ้กๆ แมสเสนเจอร์ บางคนก็อาชีพอิสระ เปลี่ยนงานไปเรื่อย คือถ้ามีแต่แบบนี้ มีแล้วไม่ได้ช่วยส่งเสริมให้ชีวิตคู่ดีขึ้นก็อย่ามีดีกว่ามั้ย เห็นมีแล้วเลิกกันเยอะมาก อย่าเรียกเลิกเลย ก็กินอยู่กันไม่ได้จดทะเบียนให้เป็นเรื่องเป็นราวเลยด้วยซ้ำ เลิกกันก็ลำบากเลี้ยงไปคนเดียวอีก คือเค้าก็ดูรักลูกนะคะ แต่น้องก็คงโตมาได้เท่าพ่อแม่อ่ะค่ะ คงไปไกลยาก เพราะบอกตรงๆ พ่อแม่ไม่สามารถสอนอะไรน้องได้เลย ค.คิดอ่านติดลบ ไม่ได้มีกาละเทศะหรือมารยาททางสังคมที่จะสอนน้องต่อได้เลยจริงๆ จาก50-60คนที่เจอมา มีอยู่แค่คนเดียวที่สุภาพเรียบร้อยมารยาทดีส่งต่อลูกหลานได้ นอกนั้นก็จะเป็นสไตล์แม่ค้าปากตลาด โหวกเหวกโวยวาย แว้นซ์ๆสก้อยๆอ่ะค่ะ
เสียดายที่กลุ่มนี้นับวันจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เค้าไม่แม้แต่จะรู้ตัวอ่ะค่ะว่าสิ่งที่เค้าทำอยู่มันแย่ตรงไหน ไม่ดีตรงไหน คือนิสัยหรือค.คิดอ่านแบบนี้คนปกติเค้าจะไม่ทำกัน มันไร้มารยาท มันหยาบคาย มันต่ำ อย่าหวังจะได้อะไรจากกลุ่มนี้เลยค่ะ ภาษาไทยยังอ่านผิดๆถูกๆ ความรู้รอบตัวน้อย จะรณรงค์งดถุงพลาสติลดโลกร้อนนี่ไกลตัวพวกเค้ามาก ไม่แปลกใจที่บ้านเราพัฒนาไม่ได้ คนกลุ่มนี้มีจน.เยอะมากๆนะคะ เค้าไม่เข้าใจหรอกค่ะว่าทำนั่นทำนี่แล้วเค้าจะได้อะไร ทำไปทำไม เค้าไม่มีเวลาใส่ใจคนอื่นเรื่องอื่นหรอก

เลี้ยงนะมันเลี้ยงได้หมดละ    แต่คุณภาพชีวิตมันต่างกันลิบลับ  
เลือกเอาจะเป็นคนระดับล่างไปจนตาย     เลี้ยงลูกตามมีตามเกิด            หรือจะถีบตัวขึ้นมาเป็นชนชั้นกลางแล้วไม่ปล่อยให้ลูกลำบากเหมือนคนชั้นล่าง

สมัยเราเรียนแค่ รร กลาง  ๆ          ------------------ แต่ลูกคนรวยเรียน รร ชื่อดัง หรือเรียนอินเตอร์
สมัยเราเกิดมา เรียนแค่มหาลัยระดับกลาง    -----------------  แต่ลูกคนรวยเรียนมหาลัยระดับท๊อป เรียนจบไปต่อเมืองนอก
สมัยเราเรียนไม่มีเงินไปเรียนติวกวดวิชา สอบเข้าแพทย์ไม่ได้  ----------- แต่ลูกคนรวยมีเงินกวดวิชา ติวซัมเมอร์มีหมด
สมัยเราเวลาเรียนจบ ไม่มีบ้าน ไม่มีรถ บางทีเป็นหนี้ กยศ แถมมาด้วย + หนี้บ้าน     --------  แต่ลูกคนรวยเขาเริ่มต้น 5 6 7  8 ไปไกลแล้ว
สมัยเราทำงานกว่าจะซื้อรถ 1 ล้านกว่า ซักคันไม่ใช่เรื่องง่าย   ----------- แต่ลูกคนรวยเขามีรถยุโรปขับไปนานแล้ว  
สมัยเรากว่าจะทำงานซื้อบ้านเดี่ยว 4-5 ล้านได้ --------------  แต่ลูกคนรวยเขาอยู่บ้านระดับคฤหาสน์ไปนานแล้ว
สมัยเราทำงานกว่าจะเก็บเงินเที่ยวเมืองนอก      -------------  แต่ลูกคนรวยเขาไปเที่ยวรอบโลกนานแล้ว
สมัยเรากว่าจะแต่งงานเก็บเงินแล้วเก็บเงินอีก  --------------  แต่ลูกคนรวยเขาพร้อมหมดทุกอย่าง
สมัยเรากว่าจะมีกิจการของตัวเอง กว่าจะตั้งต้นได้  ------------แต่ลูกคนรวยเขามีกิจการตั้งแต่รุ่น ปู่ย่า ตายายเขาสั่งสมมาให้ลูกหลานแล้ว
สมัยเรากว่าจะวางแผนเกษียณ คิดแล้วคิดอีก    -------------- แต่ลูกคนรวยเขาใช้เงินทำงานไปนานแล้ว


       ชีวิตเลือกได้เองครับ จะยอมอยู่เป็นคนระดับล่างในสังคมคนทำงานต่อไป           หรือเลือกที่จะมีคุณภาพชีวิตที่ดี ก็ตามสบายเลยครับ
แต่เวลามีลูกแล้ว  ช่วยถามคำถามลูกด้วยนะ  อยากเกิดมาลำบากเหมือนพ่อแม่หรือไม่          

คนเงินเดือนสูงๆ ลึกๆแล้วก็คงอยากมีลูกแหละ ผมว่า
แต่อายุมันล่วงเลยกันหมดแล้วไง เลยหาข้ออ้างไปเรื่อยว่าคงไม่มีปัญญาเลี้ยง
เลี้ยงเด็กสักคนสองคน มันไม่ได้จ่ายมากมายอะไรหรอก
บางทีไลฟ์สไตล์กับการใช้วัตถุมาเป็นเกราะทางสังคมของชนชั้นกลางยังเสียตังค์มากกว่าอีก
อย่างผมเนี่ย โตมากับโรงเรียนวัด แทบไม่ได้ใช้ตังค์(ไม่มีตังค์)
จบ ม.ปลาย รร.ประจำอำเภอใกล้บ้าน มาต่อตรี ม.ราม(หน่วยกิต 25 บาท) จบเนฯ
แทบไม่ต้องใช้เงินเยอะอะไรเลย
จะบอกว่า ถ้า dna คุณดี ก็อย่าไปกลัวการมีลูกเลย เขาเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว
อย่าไปอัดหลักสูตรบ้าๆบอๆเสียเงินให้เขาเรียนโดยไม่จำเป็น
สมัยผมเรียน ผมเริ่มเรียน eng ตอน ป.5 โน่น
หาหนังสือสักเล่มอ่านยังยาก ได้แต่ท่องศัพท์ไปตามประสา
ตอนนี้ eng ก็อยู่ในระดับที่เอาตัวรอดได้เลยแหละ
อาจจะเป็นเพราะทุกวันนี้ก็ยังพยามเรียนรู้ภาษาอยู่มั้ง ยังไม่ทิ้ง
เด็กสมัยนี้โชคดีมาก มีเน็ตให้ search ทุกอย่าง ผมยังอิจฉาเลย
สรุปว่า มีลูกสักคน ค่าใช้จ่ายจะมากหรือน้อย อยู่ที่พ่อแม่นะ ไม่ได้อยู่ที่ลูก
กลัวลูกไม่มี connection บ้างล่ะ กลัวลูกไม่ได้เรียนเสริมโน่น นี่ นั่น บ้างล่ะ
อย่างว่า ชนชั้นกลางส่วนมากเป็นมนุษย์เงินเดือนที่พยายามถีบตัวเองหรือพยายามทำให้ตัวเองเป็นที่ยอมรับในสังคมอยู่
เลยไม่แปลกใจว่าทำไมมีลูกกันช้า หรือไม่อยากมี เวลามีแล้วก็อยากให้ลูกอยู่ในสังคมดีๆ จนกลายเป็นวิตกจริตไป