อยากตาย ไม่มีใครให้ระบายได้เลย พ่อกับแม่กดดันตลอด ชอบเปรียบเทียบ ชอบด่า ชอบตี ชอบเตะ ชอบตบหัว เราก็คนนะ บางทีเราตื่นมาก็อยากอยู่แบบครอบครัวดีๆ อบอุ่น แต่นี่ตื่นมาก็โดนว่าแล้ว เล็กๆน้อยๆไม่มีการถามเหตุผล ว่าอย่างเดียว เราก็ทนนะ ทนฟัง บางทีมีเถียงบ้าง แต่พยายามเปลี่ยน แต่เหมือนเค้าไม่เข้าใจเลย ทุกวันนี้อยากมีชีวิตอยู่เพราะยาย เพราะน้า เพราะตาที่เพิ่งเสียใป แต่ความอดทนเราก็ทีจำกัดนะ ชอบบอกว่าจะออกไปตายแล้วให้เราอยู่กับพ่อ ซึ่งเราว่าเรากับพ่ออยู่ด้วยกันไม่ได้ พ่อเป็นคนชอบว่า ชอบใช้อารมณ์ แต่พ่อดันสอนให้เราไม่ใล้อารมณ์บางทีเราก็พยายามนะ แต่ในเมื่อพ่อกับแม่เป็นลูกก็ต้องได้ส่วนจากพ่อแม่มาบ้าง เราพยายามกลบส่วนเสียๆที่ได้มา แต่มันก็ไม่ได้ พ่อเราชอบว่าเราเรื่องที่บางทีตัวเองก็ทำ เข้าใจว่าอยากให้ได้ดี แต่ทำแบบดีๆให้เห็นบ้างก็ได้ ถ้าเราเห็นพ่อเป็นแบบนี้มันจะไม่มีความศรัทธา เราไม่อยากอยู่แล้ว มันอยู่แล้วไม่ได้อะไรเลย พ่อกับแม่เคยให้อะไรเราบ้าง ของต่างๆน้าก็ซื้อให้  ค่าเรียนยายก็ส่งให้ คอยรับตังจากน้าจากยายไปวันๆ เหมือนไม่เกรงใจเลย เอะอะก็บอกว่า ขอยายสิๆ เค้าให้อยู่แล้ว เราไม่ไหว ถ้าเราหลับไปแล้วไม่ตื่นก็คงดี