สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของดิฉัน ตอนนี้ดิฉันร้อนใจอยากขอคำปรึกษาจากทุกๆคนหน่อยค่ะ ฉันมีน้องสาวคนนึงอายุห่างกัน8ปีซึ่งตอนเด็กๆเรา2คนแยกกันเพราะพ่อแม่เราหย่ากันน้องไปอยู่กับแม่ฉันอยู่กับพ่อ พ่อและแม่ต่างก็แต่งงานใหม่ทั้งคู่ แม่แต่งงานกับผู้ชายคนนึงแล้วส่งน้องไปอยู่โรงเรียนประจำตั้งแต่ป.4จนถึงม.3โดยมีฉันที่ติดต่อกับน้องบ้างนานๆครั้ง พอม.4น้องย้ายมาเรียนกทม.ซึ่งพักอยู่กับฉันช่วงนั้นฉันแต่งงานแล้วและกำลังมีลูกน้องก็ช่วยเลี้ยงลูกฉันเพราะฉันกับแฟนทำงานทั้งคู่น้องอยู่ที่บ้านได้ปีกว่าๆแฟนฉันก็ขอให้คุยกับน้องว่าให้ย้ายออกเพราะเวลาแฟนเอางานกลับมาทำที่บ้านดึกๆแล้วจะชอบได้ยินเสียงน้องร้องไห้บ้างเล่นเกมส์บ้างในห้องส่วนตัว ฉันก็คุยกับน้อง น้องเองก็เข้าใจและแยกออกไปหาหอพักอยู่ส่วนตัวหลังจากนั้นฉันก็ไม่ได้ติดต่อกับน้องอีกสักพักใหญ่ๆ จนแม่โทรมาบอกว่าพ่อเลี้ยงของน้องติดคุกแล้วเพราะมีข้อหาติดตัวคือข่มขืนลูกสาวตัวเองกับภรรยาเก่า ก่อนจะแต่งงานแม่ก็รู้แล้วว่าเค้ามีคดีติดตัวแต่ไม่รู้ว่าเป็นคดีนี้ ฉันโทรไปคุยกับน้องเล็กน้อยน้องดูไม่ตกใจแล้วก็คุยกันเรื่องอื่นบลาๆฉันก็ไม่ได้ติดใจอะไร จนน้องเรียนจบปวช.เข้าปวส.ต่อมหาลัยแห่งนึงฉันไม่ค่อยได้คุยกันน้องเท่าไหร่แต่ก็รับรู้เรื่องราวผ่านทางเฟสบุ๊คบ้างว่าน้องทำงานพิเศษหลายอย่างส่งตัวเองเรียนแม่ก็ชื่นชมว่าน้องเก่งเพราะแม่เองหลังจากที่พ่อเลี้ยงติดคุกก็มีภาระหนี้สินมากมายเกือบครึ่งล้านแม่ไม่มีกำลังส่งน้องส่วนฉันเองก็มีลูกอยู่ในวัยกำลังโตค่าใช้จ่ายเลยเยอะแต่ก็มีส่งให้น้องบ้างเดือนละ2000-3000บาท เพราะช่วงปวส.น้องเปิดร้านขายเสื้อผ้าค่อนข้างมีเงินส่งไปให้แม่เดือนละไม่ต่ำกว่า15000 น้องเป็นคนเก่งมีความสามารถฉันยอมรับ แต่พอเข้ามหาลัยได้สัก2อาทิตย์ทางโรงพยาบาลโทรมาบอกฉันว่าน้องดื่มน้ำยาล้างห้องน้ำเพื่อฆ่าตัวตายแต่โชคดีที่เพื่อนไปเจอเลยส่งโรงพยาบาลทันเวลา ฉันตกใจมากเลยให้น้องดรอปเรียนก่อนแล้วไปรับตัวน้องกลับมาอยู่บ้าน แล้ววันที่ฉันไปเก็บของออกจากหอพักฉันเจอสมุดไดอารี่ของน้องซึ่งเขียนแต่เรื่องทุกใจเรื่องโดนเพื่อนหักหลังเรื่องเพื่อนแบรนออกจากกลุ่มนินทาว่าร้ายต่างๆนานา และเจอยาระงับประสาทเยอะแยะเต็มไปหมด เจอบันทึกว่าโดนพ่อเลี้ยงและลูกชายของพ่อเลี้ยงลวนลาม เจอเพื่อนที่มหาลัยข่มขืน เจอแต่สิ่งร้ายๆ และทุกๆอย่างเป็นเพราะฉันที่ให้น้องไปเจอเหตุการณ์ทั้งหมดฉันเป็นคนไล่น้องออกไปเองฉันเป็นคนทิ้งน้องเอง ฉันผิดฉันรู้ หลังจากน้องหายดีฉันพาน้องไปสมัครเรียนที่มหาลัยแห่งใหม่เป็นมหาลัยเอกชนน้องเข้าเรียนปีกว่ามีเพื่อนมากมายยิ้มแย้มปกติฉันดีใจมากฉันพยายามคุยกับน้องเจอกับน้องให้บ่อยขึ้นและเราเริ่มสนิทกันจนมา2อาทิตย์หลังน้องกลับบ้านมาเอาแต่เก็บตัวฉันได้ยินเสียงร้องไห้อีกครั้งเลยพยายามคุยพยายามรับฟังจนมาเห็นสเตตัสของเพื่อนในกลุ่มน้องโพสประมาณว่า "คนโรคจิตก็ไปอยู่โรงพยาบาลสิ" และอีกมากมาย จนน้องมาคุยกับฉันว่าไม่อยากเรียนแล้วเหนื่อยแล้ว เพื่อนเขามากันเป็นกลุ่มสนิทกันแล้วน้องเข้าไปเหมือนเป็นคนอื่นไม่มีใครจริงใจกับน้องมีแต่คนนินทาต่อหน้ายิ้มลับหลังก็จับกลุ่มตลอด น้องเข้ามากอดแล้วร้องไห้ ฉันก็ปลอบแล้วบอกให้สู้ๆ หลังจากน้องไปมหาลัยกลับมาก็เอาแต่เก็บตัวตลอดตกดึกก็ร้องไห้ ฉันกลัว กลัวว่าน้องจะทำอะไรแบบเดิมๆกลัวว่าเรื่องเดิมๆจะเกิดขึ้น ฉันจะทำยังไงให้น้องเลิกแคร์คนอื่นมากกว่าตัวเอง ฉันเองก็เครียดที่มันเป็นแบบนี้ สงสารแต่น้องที่เจอแต่เรื่องร้ายๆ ฉันอยากรู้ว่าที่ไหนมีหมอดีที่จะรักษาน้องได้บ้างช่วยให้คำแนะนำฉันด้วยค่ะ

#หากผิดพลาดตรงไหนขอโทษคะเพราะพิมพ์ในโทรศัพท์
#ขอบคุณสำหรับคำแนะนำล่วงหน้า
#แท็กห้องผิดขออภัยด้วยคะ
#อาจจะพิมพ์ไม่ค่อยเข้าใจพอดีไม่รู้จะอธิบายยังไง