มีคอมเม้นท์หนึ่งในพันทิปเคยพูดคุณโอไว้ว่า "ทุกครั้งที่เขาเล่นละครหรือภาพยนต์เขาไม่ใช่แค่เล่นละครให้เราดู แต่โออนุชิตเปลี่ยนตัวเองทั้งวิญญาณและจิตใจให้กลายเป็นตัวละครนั้นๆ" ซึ่งถ้าใครได้มีโอกาสตามงานเขาหน่อย...ประโยคนี้ไม่เกินจริงเลย
เขาเป็นคนไม่เล่นเยอะอ่ะ หน้านิ่ง ๆ ดุ ๆ แต่ก็ดูใจดี ดูอมยิ้มตลอดเวลา...คือถ้าเราไม่รู้มาก่อนว่าตัวละครนี้เป็นยังไงหรือคุณโอมักจะได้รับบทแบบไหน
คนแบบนี้จะไม่น่าสงสัยเลยนะ หน้าตาไม่แสดงอารมณ์มีแค่สายตาที่กำลังบอกให้รู้ว่าในหัวเขากำลังมีข้อมูลอะไรซักอย่างวิ่งอยู่
เราว่ามันเจ๋งมากอ่ะกับการแสดงออกไม่ต้องมาก แต่เราทัชว่ามันเต็มไปด้วยอารมณ์อะไรซักอย่างจริงๆ
วันนี้เราประทับใจฉากของเต้กับขวัญกมลนะ..
ฉากตอนขวัญกำลังจะฆ่าตัวตายนั้นแหละ
ชอบงานสายตา การแสดงออกทางท่าทาง....เราว่าคุณโอกับคุณจ๋าเล่นฉากนี้ได้ดีมากเลย
เป็นความรักที่เทิดทูน ทะนุถนอมแต่ก็วาบหวามทางอารมณ์
ไม่แตะกันไปมากกว่านั้นแต่รับรู้ได้ถึง"ความรัก"ที่มันอาจไม่ถูกต้องอ่ะ
แต่ในแง่ของการแสดง แค่ทำให้คนที่มองอย่างเราสัมผัสได้ว่า "เขารักกัน เขาเป็นที่ยึดเหนี่ยวของกันและกันได้" ด้วยการสัมผัสกันเท่านั้น
มันดีมากเลยนะ
ขอชื่นชมการแสดงของคุณโออนุชิตใน"มนตราลายหงส์"
เขาเป็นคนไม่เล่นเยอะอ่ะ หน้านิ่ง ๆ ดุ ๆ แต่ก็ดูใจดี ดูอมยิ้มตลอดเวลา...คือถ้าเราไม่รู้มาก่อนว่าตัวละครนี้เป็นยังไงหรือคุณโอมักจะได้รับบทแบบไหน
คนแบบนี้จะไม่น่าสงสัยเลยนะ หน้าตาไม่แสดงอารมณ์มีแค่สายตาที่กำลังบอกให้รู้ว่าในหัวเขากำลังมีข้อมูลอะไรซักอย่างวิ่งอยู่
เราว่ามันเจ๋งมากอ่ะกับการแสดงออกไม่ต้องมาก แต่เราทัชว่ามันเต็มไปด้วยอารมณ์อะไรซักอย่างจริงๆ
วันนี้เราประทับใจฉากของเต้กับขวัญกมลนะ..
ฉากตอนขวัญกำลังจะฆ่าตัวตายนั้นแหละ
ชอบงานสายตา การแสดงออกทางท่าทาง....เราว่าคุณโอกับคุณจ๋าเล่นฉากนี้ได้ดีมากเลย
เป็นความรักที่เทิดทูน ทะนุถนอมแต่ก็วาบหวามทางอารมณ์
ไม่แตะกันไปมากกว่านั้นแต่รับรู้ได้ถึง"ความรัก"ที่มันอาจไม่ถูกต้องอ่ะ
แต่ในแง่ของการแสดง แค่ทำให้คนที่มองอย่างเราสัมผัสได้ว่า "เขารักกัน เขาเป็นที่ยึดเหนี่ยวของกันและกันได้" ด้วยการสัมผัสกันเท่านั้น
มันดีมากเลยนะ