<<<  สำนึก  >>>

ฟอนไฟใกล้ลามความเป็นสาว
ไยหนาววาบหวามความรู้สึก
สัมผัสดื่มด่ำความสำนึก
หนาวลึกร้อนฉ่าในอารมณ์

คืนไร้ดาราฟ้ามืดมิด
ความคิดอัดอั้นหวั่นขื่นขม
หนาวกายร้อนใจก่อนชื่นชม
ยากข่มหวั่นนวลจะด่วนโรย

ขวัญน้องขวัญเอ๋ยเคยอ้างว้าง
น้ำค้างยามค่ำร่ำระโหย
เช้าพรุ่งพรรณรายจะปรายโปรย
ลมโชยฝนฉ่ำชื้นน้ำตา

หนาวร้อนยิ่งนักเมื่อรักหลง
มันคงเป็นฝันอันเปล่าค่า
ลิ้มรสรักร้ายไฟมายา
โหยหาร่ำไปทำไมมี

คืนดาวลับฟ้ากับถวิล
แม้ต้องสิ้นกลิ่นหมองสิ้นสี
แค่เงาเคล้าคลอก็ยินดี
ลองพลีลองซิใจภิรมย์

เนื้อนวลสมควรทบทวนแผน
หวงแก่นใจไว้ไม่ขื่นขม
สาวเอยอย่าคล้อยปล่อยอารมณ์
เลิกชมหลงชื่นตื่นเสียที

..ถุงมือส้มโอ..