จขกท.มีปัญหาภายในมดลูกเรื้อรังตั้งแต่วัยรุ่นค่ะ มีภาวะมีบุตรยาก แต่ตั้งท้องมีลูกได้สำเร็จ 1 คนเป็นลูกสาว ตอนท้องก็มีปัญหาสุขภาพตลอด ลุ้นตลอดไม่ให้แท้งจนคลอด คิดว่าคงมีเองแค่คนเดียวค่ะ เพราะเราไม่อยากรับมือกับความเสี่ยงชีวิตแม่ลูกหรือความเครียดแบบนั้นอีกแล้ว

แต่จขกท.ลึกๆแล้วอยากมีลูกชายอีกคนค่ะ ที่บ้านไม่เคยมีเด็กผู้ชายเลย ญาติๆทุกคนบังเอิญมีลูกสาวกันหมด จขกท.คิดว่าถ้ามีเด็กผู้ชายสักคนในบ้าน แม่และยายจขกท.ที่อายุมากแล้วคงชุ่มชื่นหัวใจขึ้นมาบ้าง (เหมือนท่านทั้ง 2 มีปมเรื่องไม่มีใครบวชให้ ไม่มีโอกาสเกาะชายผ้าเหลืองใครเลยตามความเชื่อคนโบราณค่ะ) ก็เลยมีความคิดว่า ถ้าเรารับเด็กกำพร้าตามสถานสงเคราะห์ หรือลูกคนรู้จักที่เขาไม่มีกำลังทรัพย์เพียงพอ ที่จะดูแลให้เด็กมีคุณภาพชีวิตที่ดีได้มาอุปการะเป็นลูกอีกคนจะดีไหม จะได้ทำบุญให้โอกาสเด็กด้วย

อยากทราบประสบกาณ์ของคนที่เคยอุปการะเลี้ยงดูลูกคนอื่นค่ะ ว่ามีปัญหาอะไรบ้าง คุณคิดเสียใจภายหลังไหม เพราะได้ยินทำนองว่าอย่าเอาลูกเขามาเลี้ยง เอาเมี่ยงเขามาอมบ่อยๆ จขกท.ยังไม่ได้คุยความคิดนี้กับใครในครอบครัวนะคะ เพราะยังไม่ได้ตัดสินใจจริงจัง อยากลองอ่านความคิดเห็นที่หลากหลายของคนอื่นดูก่อน ถ้าเสียมากกว่าดีคงพับโครงการไปค่ะ