สวัสดีค่ะ วันนี้จขกท.มีเรื่องเล่าจะมาเล่าให้ฟังค่ะเรื่องนี้เป็นเรื่องสมมตินะคะแต่อยากได้ความเห็นของทุกคนค่ะ
มีครอบครัวหนึ่งมีพ่อ แม่ ลูกที่คนภายนอกดูเหมือนจะเป็นครอบครัวที่อบอุ่นแต่นั่นไม่ใช่ทุกอย่างที่เห็นค่ะ!!วันหนึ่งมีเด็กคนหนึ่งมีความฝันว่าตัวเองอยากเป็นอะไรจึงพยายามศึกษาหาความรู้ด้วยตัวเองแต่เมื่อจะซื้อหนังสือคิดได้ว่าตัวเองมีเงินใช้วันละ 120 บาทจึงออมไปเรื่อยๆแต่ก็นำไปซื้อของที่จำเป็นจนไม่มีเงินเก็บ (ฟังไม่ผิดค่ะใช้เงินวันละ 120 แล้วยังต้องออมเงินด้วย) พยายามซื้อของด้วยการออมเงินตัวเอง จนวันหนึ่งเด็กคนนั้นได้ขอเงินพ่อซื้อหนังสือจนไปร้านขายหนังสือด้วยกันปรากฎว่าเจอเล่มที่อยากได้จึงดูราคา พ่อของเด็กคนนั้นก็ถามว่าเท่าไร เมื่อเด็กคนนั้นตอบไป 269 บาท กลับถูกปฏิเสธไม่ให้ซื้อเพราะแพงไป (ทั้งๆที่เด็กคนนั้นไม่เคยได้อะไรเลย แม้แต่เวลาอยู่บ้านได้กินแกงถุง 1 ถุงทั้งวันเงินค่าขนมไม่เคยได้ ไม่เคยเที่ยว เรียนดี ไม่ออกนอกลู่นอกทาง ไปไหนคนก็ชม) พอขอเรียนพิเศษเพราะครูแนะนำให้หาความรู้นอกโรงเรียนก็กลับบอกว่าครูได้ส่วนแบ่ง (เป้นสถาบันกวดวิชาที่ใช้คอมพิวเตอร์ในการเรียนและคุณครูที่แนะนำท่านหวังดีจริงๆและท่านไม่เคยเปิดสอนพิเศษ) พอเด็กคนนั้นพูดถึงอาชีพในฝันทางครอบครัวก็ไม่สนับสนุนยัดเยียดให้เรียนนู่นนี้นั้น ไม่เคยให้กำลังใจเเม้แต่นิดเดียว มีแต่เอาไปโม้ดออวดว่าลูกฉันจะเรียนนี้เเม้แต่พนักงานเซเว่นก้ไม่เว้น ชอบเอาเด็กคนอื่นมาเปรียบเทียบ ไม่เคยให้ทำอะไรเลย พอขอทำด้วยตัวเองก็ไม่เห็นแล้วครอบครัวก็ไปบอกกับคนอื่นว่าดูมือลูกฉันสิไม่มีรอยอะไรเลยเพราะไม่ทำอะไรเลย! แต่เปล่าเด็กคนนั้นขอแล้วแต่ก็ไม่ให้ทำ จนเวลาล่วงเลยจนเด็กคนนั้นต้องสอบซึ่งเด็กคนนั้นก้เลือกทำในตนเองรักเลยขอเรียนพิเศษอีกครั้งก็ไม่ให้มาให้วินาทีสุดท้าย สุดท้ายเด้กคนนั้นก้เรียนพิเศษไม่จบและด้วยความกดดันทำอะไรก็ไม่สำเร็จ อ่านหนังสือไม่เข้าหัวแม้แต่การบ้านเด็กประถมก็ทำไม่ถูก เรารุ้เลยว่าเด็กคนนั้นกดดันแค่ไหน รุ้สึกสงสารมากๆ
ปล.เด็กคนนั้นมีอาชีพในฝันแต่ก็พังสลายเพราะครอบครัวยัดเยียดให้อีกอาชีพแต่ดีที่เด็กคนนั้นชอบเลยเปลี่ยน
ต่อๆด็กคนนั้นอดทนและสู้ชีวิตมากๆทั้งโดนทำลายจากพ่อของตัวเอง เช่น โดนแตะขาจนฟกซ้ำดำเขียว ปูดขั้นมาเป็นนูนๆ โดนตบจนเลือดคลั่งในตา ตบหัวจนหัวนูนปวดหัวมากๆ ไปสอบก็ไม่เคยให้กำลังใจมีด่าก่อนสอบเ้วย แต่เด็กคนนั้นก็พยายามทำตัวปกติ ไม่แสดงอาการอะไรออกมาพยายามทำเป็นเข้มขึ้น เด็กคนนั้นน่ารักมากๆ เรียนดีTop1-3 เรียบร้อย สุภาพ ทำตามกฎระเบียบตลอด เมื่อวันสอบมาถึงเด็กคนนั้นก็ต้องไปสอบทั้งๆที่ตนเองยังไม่พร้อมเพื่อนๆเตรียมตัวเป็น3-4ปีหรือเตรียมตัวมาตลอดแต่เด็กคนนั้นใช้เวลาไม่ถึงปีไปสอบและยังเรียนพิเศษไม่จบ เมื่อสอบเรื่องร้ายๆก็เข้ามาในหัวทำให้เด็กคนนั้นต้องตั้งสมาธิเด็กคนนั้นปวดหัวมากๆจนคิดอะไรไม่ออก จนผลออกมาปรากฏว่าเด็กคนนั้นไม่ผ่าน เด็กคนนั้นเสียใจมากเพราะเป็นความฝันจึงคิดวางแผนจะซิ่วแล้วค่อยไปสอบใหม่เมื่อปรึกษาพ่อแม่กลับได้คำตอบว่าโง่! ความรู้ไม่ถึง ฝันสูง เรียนอะไรก็เรียนๆไปเถอะ ใช้คำว่ากับกูกับลูก แต่เด็กคนนั้นไม่พูดคำหยาบนะคะ เด็กคนนั้นเก็บกดและพยายามอธิบายให้ฟังก็ได้แต่คำตอบเดิมๆกู เด็กคนนั้นเสียใจมากเคยลองใจกับพ่อแม่ไม่ไปไหนด้วยกับเค้า เค้าก็ไม่พาไปขังเอาไปในบ้านไม่มีอาหารหรืออะไรเลย เด็กคนนั้นร้องไห้อย่างเก็บกดทรมาน ร้องไห้แต่ก็ไม่มีใครถามว่าเป็นไงบ้าง เด็กคนนั้นเคยถูกบอกว่าพ่อไม่ชอบไม่อยากให้เกิดแต่กูก็เก็บไว้ไม่กินยาคุม เด้กคนนั้นถึงกลับใจสลายทั้งที มีบอกกูปล่อยตั้งนานแล้วกูไม่สนใจแล้ว(แต่ก็ยังกักขังไว้เหมือนเดิม) ไม่เคยให้ใจชีวิตด้วยตนเองไม่เคยไปไหนกับเพื่อนแม้แต่ครั้งเดียว เมื่อลูกสอบไม่ผ่านก็บอกให้เรียนคณะอื่นไปก่อนไม่คิดถึงอนาคตลูกว่าจบมาทำงานอะไร จะมีความสุขไม เด้กคนนั้นเก้บกดมากๆร้องไห้จนเวียนหัว เคยคิดฆ่าตัวตามตอนที่เค้าไม่อยู่บ้านก็คือตอนที่ลองใจนั้นแหละ ปัจจุบันรอยยังอยู่ เคยทดสอบสภาพจิตก็ได้ต่ำกว่าคะแนนคนถั่วไป เด็กคนนั้นเป้นคนประหยัดเลยไม่อยากไปพบแพทย์พราะกล้วต้องใช้เงินเยอะ เด้กคนนั้นช่วยประกยัดทุกอย่าง ทุกวันนี่เด็กคนนั้นเหมือนมีปมด้อย ปวดหัวอยู่ตลอดเวลา ไม่กล้าพูดคุยกับใคร ชอบอยุ่คนเดียว เราเล่าเรื่องไม่เก่งแต่สงสารเด้กคนนั้นมากๆยังมีอีกเยอะแต่เห็นว่าเนื้อหาเยอะแล้วเลยไว้แค่นี้ เราเลยจะขอคำแนะนำให้เด็กคนนั้นหรือจะแนะนำเค้ายังไงดี
เด็กคนนั้นไม่เคยได้เลือกอะไรด้วยตนเองเลยค่ะไม่ว่าเรื่องเรียนที่อยากเรียนโรงเรียนรัฐแต่แม่ให้เรียนเอกชน พ่อแม่พูดกับคนอื่นจะเป็นอีกแบบพูดกับลูกจะเป็นอีกแบบ ทะเลาะให้ลูกเห็นถึงขั้นลงไม่ลงมือเช่นพ่อตีแม่จนไม้หน้าสามหักและไม่กวาดหัก ผลักแม่จนล้มใส่จักรยานท้องแม่ช่ำเป็นรอยม่วงทั่วท้อง ไม่พาไปหาหมอด้วย พ่อเห็นลูกคนอื่นแล้วสนับสนุน ไปงานเลี้ยงเยอะมากใส่ซองไม่รู้กี่บาทแต่ไม่สนับสนุนลูกตัวเอง บอกไม่มีเงินแต่ใส่ซองเป็นพันได้บอกไปเพื่อสังคมแต่ไม่ใส่ใจครอบครัว ขอเงิน 100 ก็ไม่ให้ไม่เคยซื้อเสื้อผ้าให้ลูกแต่ใส่ซองไปงานได้ ให้คนอื่นได้ บ้านสกปรกมากๆจานในครัวมีหนอน แมลงสาบ หนู มด แมงมุม ยุงครบ มีขยะเต็มบ้านมีฝุ่นทั้งๆที่คือบ้านคนธรรมดา สงสารเด็กคนนั้นมากโตมากับอะไรก็ไม่รู้ ไม่มีห้องส่วนตัวทั้งๆที่โตแล้วต้องอยู่กับครอบครัวไม่มีเวลาอ่านหนังสือ ทั้งๆที่อยู่บ้านแต่รู้สึกอึดอัด บ้านกว้างแต่มีของเยอะทำให้เหลือแค่ช่องทางเดิน
ขอบคุณค่ะ
อนาคต?
มีครอบครัวหนึ่งมีพ่อ แม่ ลูกที่คนภายนอกดูเหมือนจะเป็นครอบครัวที่อบอุ่นแต่นั่นไม่ใช่ทุกอย่างที่เห็นค่ะ!!วันหนึ่งมีเด็กคนหนึ่งมีความฝันว่าตัวเองอยากเป็นอะไรจึงพยายามศึกษาหาความรู้ด้วยตัวเองแต่เมื่อจะซื้อหนังสือคิดได้ว่าตัวเองมีเงินใช้วันละ 120 บาทจึงออมไปเรื่อยๆแต่ก็นำไปซื้อของที่จำเป็นจนไม่มีเงินเก็บ (ฟังไม่ผิดค่ะใช้เงินวันละ 120 แล้วยังต้องออมเงินด้วย) พยายามซื้อของด้วยการออมเงินตัวเอง จนวันหนึ่งเด็กคนนั้นได้ขอเงินพ่อซื้อหนังสือจนไปร้านขายหนังสือด้วยกันปรากฎว่าเจอเล่มที่อยากได้จึงดูราคา พ่อของเด็กคนนั้นก็ถามว่าเท่าไร เมื่อเด็กคนนั้นตอบไป 269 บาท กลับถูกปฏิเสธไม่ให้ซื้อเพราะแพงไป (ทั้งๆที่เด็กคนนั้นไม่เคยได้อะไรเลย แม้แต่เวลาอยู่บ้านได้กินแกงถุง 1 ถุงทั้งวันเงินค่าขนมไม่เคยได้ ไม่เคยเที่ยว เรียนดี ไม่ออกนอกลู่นอกทาง ไปไหนคนก็ชม) พอขอเรียนพิเศษเพราะครูแนะนำให้หาความรู้นอกโรงเรียนก็กลับบอกว่าครูได้ส่วนแบ่ง (เป้นสถาบันกวดวิชาที่ใช้คอมพิวเตอร์ในการเรียนและคุณครูที่แนะนำท่านหวังดีจริงๆและท่านไม่เคยเปิดสอนพิเศษ) พอเด็กคนนั้นพูดถึงอาชีพในฝันทางครอบครัวก็ไม่สนับสนุนยัดเยียดให้เรียนนู่นนี้นั้น ไม่เคยให้กำลังใจเเม้แต่นิดเดียว มีแต่เอาไปโม้ดออวดว่าลูกฉันจะเรียนนี้เเม้แต่พนักงานเซเว่นก้ไม่เว้น ชอบเอาเด็กคนอื่นมาเปรียบเทียบ ไม่เคยให้ทำอะไรเลย พอขอทำด้วยตัวเองก็ไม่เห็นแล้วครอบครัวก็ไปบอกกับคนอื่นว่าดูมือลูกฉันสิไม่มีรอยอะไรเลยเพราะไม่ทำอะไรเลย! แต่เปล่าเด็กคนนั้นขอแล้วแต่ก็ไม่ให้ทำ จนเวลาล่วงเลยจนเด็กคนนั้นต้องสอบซึ่งเด็กคนนั้นก้เลือกทำในตนเองรักเลยขอเรียนพิเศษอีกครั้งก็ไม่ให้มาให้วินาทีสุดท้าย สุดท้ายเด้กคนนั้นก้เรียนพิเศษไม่จบและด้วยความกดดันทำอะไรก็ไม่สำเร็จ อ่านหนังสือไม่เข้าหัวแม้แต่การบ้านเด็กประถมก็ทำไม่ถูก เรารุ้เลยว่าเด็กคนนั้นกดดันแค่ไหน รุ้สึกสงสารมากๆ
ปล.เด็กคนนั้นมีอาชีพในฝันแต่ก็พังสลายเพราะครอบครัวยัดเยียดให้อีกอาชีพแต่ดีที่เด็กคนนั้นชอบเลยเปลี่ยน
ต่อๆด็กคนนั้นอดทนและสู้ชีวิตมากๆทั้งโดนทำลายจากพ่อของตัวเอง เช่น โดนแตะขาจนฟกซ้ำดำเขียว ปูดขั้นมาเป็นนูนๆ โดนตบจนเลือดคลั่งในตา ตบหัวจนหัวนูนปวดหัวมากๆ ไปสอบก็ไม่เคยให้กำลังใจมีด่าก่อนสอบเ้วย แต่เด็กคนนั้นก็พยายามทำตัวปกติ ไม่แสดงอาการอะไรออกมาพยายามทำเป็นเข้มขึ้น เด็กคนนั้นน่ารักมากๆ เรียนดีTop1-3 เรียบร้อย สุภาพ ทำตามกฎระเบียบตลอด เมื่อวันสอบมาถึงเด็กคนนั้นก็ต้องไปสอบทั้งๆที่ตนเองยังไม่พร้อมเพื่อนๆเตรียมตัวเป็น3-4ปีหรือเตรียมตัวมาตลอดแต่เด็กคนนั้นใช้เวลาไม่ถึงปีไปสอบและยังเรียนพิเศษไม่จบ เมื่อสอบเรื่องร้ายๆก็เข้ามาในหัวทำให้เด็กคนนั้นต้องตั้งสมาธิเด็กคนนั้นปวดหัวมากๆจนคิดอะไรไม่ออก จนผลออกมาปรากฏว่าเด็กคนนั้นไม่ผ่าน เด็กคนนั้นเสียใจมากเพราะเป็นความฝันจึงคิดวางแผนจะซิ่วแล้วค่อยไปสอบใหม่เมื่อปรึกษาพ่อแม่กลับได้คำตอบว่าโง่! ความรู้ไม่ถึง ฝันสูง เรียนอะไรก็เรียนๆไปเถอะ ใช้คำว่ากับกูกับลูก แต่เด็กคนนั้นไม่พูดคำหยาบนะคะ เด็กคนนั้นเก็บกดและพยายามอธิบายให้ฟังก็ได้แต่คำตอบเดิมๆกู เด็กคนนั้นเสียใจมากเคยลองใจกับพ่อแม่ไม่ไปไหนด้วยกับเค้า เค้าก็ไม่พาไปขังเอาไปในบ้านไม่มีอาหารหรืออะไรเลย เด็กคนนั้นร้องไห้อย่างเก็บกดทรมาน ร้องไห้แต่ก็ไม่มีใครถามว่าเป็นไงบ้าง เด็กคนนั้นเคยถูกบอกว่าพ่อไม่ชอบไม่อยากให้เกิดแต่กูก็เก็บไว้ไม่กินยาคุม เด้กคนนั้นถึงกลับใจสลายทั้งที มีบอกกูปล่อยตั้งนานแล้วกูไม่สนใจแล้ว(แต่ก็ยังกักขังไว้เหมือนเดิม) ไม่เคยให้ใจชีวิตด้วยตนเองไม่เคยไปไหนกับเพื่อนแม้แต่ครั้งเดียว เมื่อลูกสอบไม่ผ่านก็บอกให้เรียนคณะอื่นไปก่อนไม่คิดถึงอนาคตลูกว่าจบมาทำงานอะไร จะมีความสุขไม เด้กคนนั้นเก้บกดมากๆร้องไห้จนเวียนหัว เคยคิดฆ่าตัวตามตอนที่เค้าไม่อยู่บ้านก็คือตอนที่ลองใจนั้นแหละ ปัจจุบันรอยยังอยู่ เคยทดสอบสภาพจิตก็ได้ต่ำกว่าคะแนนคนถั่วไป เด็กคนนั้นเป้นคนประหยัดเลยไม่อยากไปพบแพทย์พราะกล้วต้องใช้เงินเยอะ เด้กคนนั้นช่วยประกยัดทุกอย่าง ทุกวันนี่เด็กคนนั้นเหมือนมีปมด้อย ปวดหัวอยู่ตลอดเวลา ไม่กล้าพูดคุยกับใคร ชอบอยุ่คนเดียว เราเล่าเรื่องไม่เก่งแต่สงสารเด้กคนนั้นมากๆยังมีอีกเยอะแต่เห็นว่าเนื้อหาเยอะแล้วเลยไว้แค่นี้ เราเลยจะขอคำแนะนำให้เด็กคนนั้นหรือจะแนะนำเค้ายังไงดี
เด็กคนนั้นไม่เคยได้เลือกอะไรด้วยตนเองเลยค่ะไม่ว่าเรื่องเรียนที่อยากเรียนโรงเรียนรัฐแต่แม่ให้เรียนเอกชน พ่อแม่พูดกับคนอื่นจะเป็นอีกแบบพูดกับลูกจะเป็นอีกแบบ ทะเลาะให้ลูกเห็นถึงขั้นลงไม่ลงมือเช่นพ่อตีแม่จนไม้หน้าสามหักและไม่กวาดหัก ผลักแม่จนล้มใส่จักรยานท้องแม่ช่ำเป็นรอยม่วงทั่วท้อง ไม่พาไปหาหมอด้วย พ่อเห็นลูกคนอื่นแล้วสนับสนุน ไปงานเลี้ยงเยอะมากใส่ซองไม่รู้กี่บาทแต่ไม่สนับสนุนลูกตัวเอง บอกไม่มีเงินแต่ใส่ซองเป็นพันได้บอกไปเพื่อสังคมแต่ไม่ใส่ใจครอบครัว ขอเงิน 100 ก็ไม่ให้ไม่เคยซื้อเสื้อผ้าให้ลูกแต่ใส่ซองไปงานได้ ให้คนอื่นได้ บ้านสกปรกมากๆจานในครัวมีหนอน แมลงสาบ หนู มด แมงมุม ยุงครบ มีขยะเต็มบ้านมีฝุ่นทั้งๆที่คือบ้านคนธรรมดา สงสารเด็กคนนั้นมากโตมากับอะไรก็ไม่รู้ ไม่มีห้องส่วนตัวทั้งๆที่โตแล้วต้องอยู่กับครอบครัวไม่มีเวลาอ่านหนังสือ ทั้งๆที่อยู่บ้านแต่รู้สึกอึดอัด บ้านกว้างแต่มีของเยอะทำให้เหลือแค่ช่องทางเดิน
ขอบคุณค่ะ