10 กรกฏาคม 2558


นับแต่เจอกระทู้พันทิปชี้ช่องทางสู่การเป็นนักเขียน
ความฝันในวัยเยาว์ที่เคยริบหรี่
ก็กลับมาเด่นชัดในความทรงจำอีกครั้ง


ภาพที่นำผลงานกลอนของตัวเองใส่ซอง
ส่งสำนักพิมพ์สมัยเรียนมหาวิทยาลัย
ความรู้สึกเจ็บปวดที่พบว่าผลงานของตัวเอง
ถูกตีพิมพ์ในนามบุคคลอื่น
โดยที่ไม่ได้ค่าตอบแทนแม้แต่สตางค์แดงเดียว
ประตูบานนี้ได้ถูกปิดตายนับตั้งแต่วันนั้น


เมื่อวันเวลาผ่านไป
เข้าสู่ยุคที่มีการใช้เทคโนโลยีในการสื่อสารมากขึ้น
ความฝันในวันเก่า ๆ จึงถูกหยิบขึ้นมาปัดฝุ่นอีกครั้ง
พร้อม ๆ กับ ความหวังครั้งใหม่


...ในมุมมองที่แตกต่างออกไปจากเดิม...