ทินกรส่องแสงอาบทั่วหล้า
สกุณาโผผินบินขับขาน
สายลมชื่นระรื่นโชยแผ่วสำราญ
ภาพวันวานอาจเลือนเหมือนฝันไป

เหล่ามนุษย์รุกรานบุกผลาญป่า
ไล่ต้อนมาจาบจ้วงล่าถิ่นอาศัย
มลพิษโชติโพลนโชนราวไฟ
สัตว์ล้มตายแดดิ้นสิ้นแหลกราน

ทินกรส่องแสงแรงแห้งเหือด
สลดเหมือดความเปลี่ยนแปลงที่ขับขาน
ด้วยหน้าที่ยังทอแสงตลอดกาล
แต่วันวาน..ไม่หวนคืน..พร่ำเดียวดาย